Нәһәмја 2:1—20
2 Шаһ Артаксерксин+ һакимијјәтинин ијирминҹи или+, нисан* ајы иди. Шаһын һүзуруна шәраб ҝәтирилди вә мән һәмишә олдуғу кими, шәрабы шаһа узатдым.+ Әввәлләр мән һеч вахт шаһын һүзурунда кәдәрли олмамышдым.
2 Шаһ мәнә деди: «Хәстә олмағына, хәстә дејилсән. Бәс нијә чөһрән кәдәрлидир? Дејәсән, дәрдин вар». Буну ешитҹәк бәрк горхдум.
3 Шаһа дедим: «Шаһ сағ олсун! Кәдәрләнмәјим, нә едим? Ата-бабаларымын дәфн олундуғу шәһәр хараба галыб, дарвазалары јандырылыб».+
4 Онда шаһ сорушду: «Диләјин нәдир?» Мән дәрһал ҝөјләрин Аллаһына дуа етдим.+
5 Сонра шаһа дедим: «Еј шаһ, әҝәр мәсләһәт билирсәнсә, әҝәр бу гулун ҝөзүндә лүтф тапыбса, мәни Јәһудаја, ата-бабаларымын дәфн олундуғу шәһәрә ҝөндәр, ҝедим ораны бәрпа едим».+
6 Онда шаһ мәндән сорушду: «Сәфәрин нә гәдәр чәкәр? Нә вахт гајыдарсан?» (Бу заман мәликә онун јанында әјләшмишди.) Мән истәдијим мөһләти+ шаһа билдирдим вә о, мәни ҝөндәрмәјә разы олду.+
7 Сонра шаһа дедим: «Әҝәр шаһ мәсләһәт билирсә, чајын*+ о тајындакы бөлҝәнин валиләри+ үчүн мәнә намәләр верилсин ки, Јәһудаја чатана гәдәр торпагларындан манеәсиз кечә билим.
8 Шаһын мешәсинә нәзарәт едән Асәф үчүн дә намә верилсин. Гој о, мәбәдин Гала+ дарвазаларынын, шәһәрин диварларынын+ вә евимин тикинтисиндә ишләдиләҹәк тирләр үчүн мәнә ағаҹ версин». Беләҹә, шаһ мәнә намәләри верди,+ чүнки Аллаһым мәнә јар иди.+
9 Мән чајын о тајындакы бөлҝәнин валиләринин јанына ҝедиб шаһын намәләрини онлара вердим. Шаһ мәнимлә бирҝә сәркәрдәләр вә атлылар да ҝөндәрмишди.
10 Һурунлу Санбалат+ вә әмуни+ мәмур Тубијјә+ бундан хәбәр тутду. Онлар биләндә ки, исраиллиләрин хејринә чалышан бир адам ҝәлиб, бәрк гәзәбләндиләр.
11 Нәһајәт, ҝәлиб Јерусәлимә чатдым, үч ҝүн орада галдым.
12 Ҝеҹә икән мән вә јанымдакы бир нечә адам галхдыг. Амма мән Аллаһымын Јерусәлимлә бағлы үрәјимә гојдуғу нијјәти һеч кимә ачмадым. Јанымда миндијим һејвандан башга һејван јох иди.
13 Ҝеҹә Вади дарвазасындан+ чыхдым вә Нәһәнҝ илан чешмәсинин гаршысындан кечиб Күл дарвазасына+ тәрәф ҝетдим. Јерусәлимин учурулмуш диварларыны, күлә чеврилмиш дарвазаларыны нәзәрдән кечирдим.+
14 Сонра Булаг дарвазасынын+ јанындан кечиб Падшаһ һовузуна тәрәф ҝетдим. Лакин миндијим һејван бу јердән кечә билмәди.
15 Буна бахмајараг, мән јолума давам етдим. Ҝеҹә вахты вади+ бојунҹа јухары галхараг диварлары ҝөздән кечирдим, сонра ҝери гајыдыб Вади дарвазасындан ичәри ҝирдим.
16 Мәмурлар+ һара ҝетдијимдән вә нә етдијимдән хәбәрсиз идиләр. Јәһудиләрә, каһинләрә, әсилзадәләрә, мәмурлара вә иши ҝөрәҹәк адамлара һәлә һеч нә демәмишдим.
17 Ахырда онлара дедим: «Өзүнүз дә ҝөрүрсүнүз, неҹә аҹынаҹаглы вәзијјәтдәјик. Јерусәлим хараба галыб, дарвазалары јандырылыб. Ҝәлин Јерусәлимин диварларыны бәрпа едәк ки, бу рүсвајчылыгдан гуртулаг».
18 Сонра Аллаһымын мәнә јар олдуғуну+ вә шаһын мәнә дедији сөзләри онлара данышдым.+ Онлар: «Ҝәлин ишә башлајаг», — дејиб ҹанла-башла бу хејирли ишә һазырлашмаға башладылар.+
19 Һурунлу Санбалат, әмуни+ мәмур Тубијјә+ вә әрәб Гәшәм+ бундан хәбәр тутанда бизи лаға гојуб+ кин-күдурәтләрини ҝизләтмәдән дедиләр: «Бу нә ишдир тутурсунуз? Шаһа гаршы галхырсыныз?»+
20 Мән исә онлара дедим: «Ҝөјләрин Аллаһы ишимизи аванд едәҹәк,+ Онун гуллары олан бизләр дуруб диварлары бәрпа едәҹәјик. Сизинсә Јерусәлимдә нә бир пајыныз, нә бир һаггыныз вар, бурада һеч бир изиниз јохдур».+
