Һакимләр 13:1—25
13 Исраиллиләр јенә дә Јеһованын өнүндә пис ишләр ҝөрдүләр.+ Јеһова да онлары гырх ил филиштлиләрә табе етди.+
2 О вахт Дан+ гәбиләсиндән Мәнуһ+ адлы сораһлы+ бир киши варды. Онун арвады сонсуз иди, ушағы олмурду.+
3 Бир дәфә Јеһованын мәләји гадына ҝөрүнүб деди: «Сән сонсузсан, ушағын олмур. Анҹаг инди һамилә галыб бир оғул доғаҹагсан.+
4 Мәбада дилинә шәраб, башга кефләндириҹи ички,+ нә дә һарам бир шеј вурасан.+
5 Сән һамилә галыб бир оғул доғаҹагсан. Онун башына үлҝүҹ дәјмәмәлидир.+ Чүнки ушаг дүнјаја ҝәләндән Аллаһын нәзириси олаҹаг вә Исраили филиштлиләрдән гуртараҹаг».+
6 Гадын ҝедиб әринә деди: «Јаныма бир Аллаһ адамы ҝәлмишди. О, Аллаһын мәләјинә охшајырды, ҝөркәминдән әзәмәт јағырды. Мән онун һарадан ҝәлдијини сорушмадым, о да мәнә адыны демәди.+
7 Тәкҹә буну деди: “Һамилә галыб оғул доғаҹагсан. Мәбада шәраб вә ја башга кефләндириҹи ички ичәсән, дилинә һарам бир шеј вурасан. Чүнки ушаг дүнјаја ҝәләндән та өләнәдәк Аллаһын нәзириси олаҹаг”».
8 Мәнуһ Аллаһа јалварыб деди: «Јеһова, нә олар, гој ҝөндәрдијин Аллаһ адамы јенә ҝәлсин вә бизә баша салсын ки, ушағы неҹә тәрбијә етмәлијик».
9 Аллаһ Мәнуһу ешитди, Аллаһын мәләји јенә гадынын јанына ҝәлди. Гадын бајырда отурмушду, әри Мәнуһ онунла дејилди.
10 Гадын тез әринин јанына гачыб деди: «Оҝүнкү адам јенә ҝәлиб».+
11 Мәнуһ арвады илә ҝәлиб һәмин адама деди: «Арвадымла данышан сән идин?» О: «Мән идим», — дејә ҹаваб верди.
12 Мәнуһ она деди: «Тәки дедикләрин чин олсун! Бәс ушаг һансы јолун јолчусу олаҹаг, нә ишин саһиби олаҹаг?»+
13 Јеһованын мәләји Мәнуһа деди: «Гој арвадын она сөјләдијим шејләрдән узаг дурсун.+
14 Мејнә мәһсулларындан һеч нә јемәсин, нә шәраб, нә башга кефләндириҹи ички ичмәсин,+ дилинә һеч бир һарам шеј вурмасын.+ Она бујурдуғум һәр шеји јеринә јетирсин».
15 Мәнуһ Јеһованын мәләјинә деди: «Риҹа едирәм, ајаг сахла, гој сәнин үчүн оғлаг кәсәк».+
16 Јеһованын мәләји Мәнуһа ҹаваб верди: «Лап галсам да, јемәк јемәјәҹәјәм. Јох әҝәр Јеһоваја јандырма гурбаны тәгдим етмәк истәјирсәнсә, онда бујур, елә». Мәнуһ билмирди ки, гаршысындакы Јеһованын мәләјидир.
17 О, Јеһованын мәләјиндән сорушду: «Сәнин адын нәдир?+ Адыны сөјлә ки, дедикләрин јеринә јетәндә сәнә алгыш охујаг».
18 Лакин Јеһованын мәләји она деди: «Адымы нә едирсән? Адым харигүладәдир».
19 Сонра Мәнуһ бир оғлаг вә тахыл тәгдимәси ҝөтүрүб, дашын үстүндә Јеһоваја тәгдим етди. Мәнуһла арвады дуруб бахаркән О, гәрибә бир шеј етди.
20 Гурбанҝаһдан алов чыхыб ҝөјә галханда Јеһованын мәләји Мәнуһла арвадынын ҝөзү габағында аловун ичиндә ҝөјә галхды. Онларын икиси дә үзүстә јерә дөшәнди.
21 Јеһованын мәләји даһа Мәнуһла арвадына ҝөрүнмәди. Онда Мәнуһ баша дүшдү ки, сән демә, бу, Јеһованын мәләји имиш.+
22 О, арвадына деди: «Биз Аллаһы ҝөрмүшүк, һөкмән өләҹәјик».+
23 Арвады исә она деди: «Јеһова бизи өлдүрмәк истәсәјди, биздән јандырма гурбаныны, тахыл тәгдимәсини гәбул етмәзди.+ О, бүтүн бунлары бизә ҝөстәрмәзди, бу шејләри бизә демәзди».
24 Вахт-вәдә јетишди, гадынын бир оғлу олду вә адыны Шимшон+ гојду. Ушаг бөјүјүр, Јеһова ону сахлајырды.
25 Бир мүддәт сонра Сораһ илә Әштул+ арасында, Маһане-Данда+ Јеһованын руһу онун үзәринә енди*.+
Һашијәләр
^ Һәрфән: ону јөнәлтмәјә башлады.
