Һизгијал 33:1—33

  • Ҝөзәтчинин вәзифәси (1—20)

  • Јерусәлимин дағылмасы хәбәри (21, 22)

  • Харабалыгларын сакинләринә хәбәр (23—29)

  • Ҹамаат хәбәрә һај вермир (30—33)

    • «Севҝи нәғмәси охујан» (32)

    • Араларында пејғәмбәр олуб (33)

33  Мәнә јенә Јеһованын сөзү назил олду:  «Еј бәни-адәм, үзүнү сојдашларына+ тутуб де:“Туталым, Мән бир өлкәнин үзәринә гылынҹ ҝөндәрирәм.+ О өлкәнин халгы да бир нәфәри сечиб ҝөзәтчи гојуб.  Ҝөзәтчи өлкәнин үзәринә гылынҹ ҝәлдијини ҝөрүб халгы хәбәрдар етмәк үчүн шејпур чалыр.+  Кимсә шејпурун сәсини ешидиб хәбәрдарлыға мәһәл гојмаса+ вә гылынҹ ҝәлиб онун ҹаныны алса, ганы өз бојнуна олаҹаг.+  О, шејпурун сәсини ешидә-ешидә хәбәрдарлыға мәһәл гојмајыб. Ганы өз бојнуна олаҹаг. Хәбәрдарлыға гулаг ассајды, ҹаныны хилас едәрди.  Амма ҝөзәтчи гылынҹын ҝәлдијини ҝөрүб шејпур чалмаса,+ халга хәбәрдарлыг етмәсә, гылынҹ ҝәлиб киминсә ҹаныны алса, о адам өз ҝүнаһына ҝөрә өләҹәк, ганыны исә ҝөзәтчидән тәләб едәҹәјәм”.+  Еј бәни-адәм, сәни Исраил еви үчүн ҝөзәтчи гојмушам. Мән сәнә нәсә дејәндә, Мәним адымдан онлара хәбәрдарлыг ет.+  Мән пис адама: “Еј пис адам, өләҹәксән!”+ — дејәндә, сән сусуб данышмасан, ону пис јолундан чәкиндирмәк үчүн хәбәрдарлыг етмәсән, о, ҝүнаһына ҝөрә өләҹәк,+ амма онун ганыны сәндән тәләб едәҹәјәм.  Лакин сән пис адамы пис әмәлиндән чәкиндирмәк үчүн хәбәрдарлыг етмисәнсә, о исә пис јолундан әл чәкмәјибсә, онда о, өз ҝүнаһына ҝөрә өләҹәк,+ сәнсә ҹаныны хилас етмиш олаҹагсан.+ 10  Еј бәни-адәм, Исраил евинә де: “Сиз дејирсиниз: “Ахы неҹә јашајаг?+ Ҝүнаһларымыз, тәгсирләримиз чијнимиздә ағыр јүкдүр, алтында әзилирик”.+ 11  Онлара сөјлә ки, Күлли-Ихтијар Јеһова белә бәјан едир: “Варлығыма анд олсун! Мән пис адамын өлүмүндән һәзз алмырам.+ Истәјирәм, о, өз јолундан дөнүб+ јашасын+. Дөнүн јолунуздан, әл чәкин шәр әмәлләриниздән.+ Еј Исраил еви, нә үчүн өләсиниз?”+ 12  Еј бәни-адәм, сојдашларына де: “Салеһ адам ҝүнаһ етсә, салеһлији ону гуртармаз.+ Пис адам пис јолундан дөнсә, пислији ону јыхмаз.+ Салеһ инсан ҝүнаһ етдисә, салеһлији артыг ону јашатмајаҹаг.+ 13  Мән салеһ адама “јашајаҹагсан!” дејәндә о, өз салеһлијинә ҝүвәниб пис иш тутса*,+ салеһ ишләриндән һеч бири јада салынмајаҹаг, о, ҝүнаһына ҝөрә өләҹәк.+ 14  Мән пис адама “өләҹәксән!” дејәндә о, ҝүнаһындан дөнүб, һагг вә салеһ иш тутса,+ 15  ҝөтүрдүјү ҝирову гајтарса,+ гәсб етдији малы ҝери версә,+ инсаны јашадан ганунлара әмәл етсә, пис иш тутмаса, јашајаҹаг,+ өлмәјәҹәк. 16  Етдији ҝүнаһларын һеч бири јада салынмајаҹаг.+ Һагг вә салеһ әмәл саһиби олдуғу үчүн о јашајаҹаг”.+ 17  Амма сојдашларын дејир: “Јеһова һагсызлыг едир!” Һалбуки өзләри һагсызлыг едирләр. 18  Салеһлијиндән дөнүб әјри јола гәдәм гојан адам өз пис әмәлинә ҝөрә өләҹәк.+ 19  Пис адам етдији писликләрдән дөнүб һагг вә салеһ иш тутса, буна ҝөрә јашајаҹаг.+ 20  Амма сиз дејирсиниз: “Јеһова һагсызлыг едир!”+ Еј Исраил әһли, Мән һәр кәсә әмәлләринә ҝөрә һөкм чыхараҹағам». 21  Сүрҝүндә олмағымызын он икинҹи илинин онунҹу ајынын бешинҹи ҝүнүндә бир нәфәр Јерусәлимдән гачыб мәним јаныма ҝәлди+ вә «Шәһәр дармадағын олду!»+ — дејә хәбәр верди. 22  Сәһәр киши јаныма ҝәлмәздән габаг, ондан әввәлки ахшам Јеһованын әли үзәримә енди вә О, мәним дилими ачды. Мән артыг даныша билирдим, дилим ачылмышды.+ 23  Мәнә Јеһованын сөзү назил олду: 24  «Еј бәни-адәм, бу харабалыгларын сакинләри+ Исраил өлкәси үчүн белә дејирләр: “Ибраһим тәк ҹаныјла өлкәјә саһиб олмушду.+ Биз исә чохуг. Шәкк-шүбһәсиз, өлкә бизә верилиб”. 25  Буна ҝөрә дә онлара сөјлә: “Күлли-Ихтијар Јеһова белә дејир: “Сиз әти ганлы-ганлы јејирсиниз,+ ҝөзүнүзү ијрәнҹ бүтләринизә дикирсиниз, ган төкүрсүнүз.+ Бу әмәлләринизә ҝөрәми өлкәјә саһиб олаҹагсыныз?! 26  Сиз гылынҹыныза ҝүвәнирсиниз,+ мурдар ишләрлә мәшғул олурсунуз. Һәр бириниз гоншусунун арвадыны ләкәләјир.+ Бу әмәлләринизә ҝөрәми өлкәјә саһиб олаҹагсыныз?!”+ 27  Онлара сөјлә ки, Күлли-Ихтијар Јеһова белә дејир: “Варлығыма анд олсун, харабалыглар арасында сакин оланлар гылынҹдан кечириләҹәк. Чөлүн дүзүндә јашајанлары вәһши һејванлара јем едәҹәјәм, галаларда, мағараларда оланлар исә азардан гырылаҹаг.+ 28  Өлкәни кимсәсиз, бош харабалыға чевирәҹәјәм,+ онун гудурғанлығына сон гојулаҹаг, Исраилин дағларында инс-ҹинс олмајаҹаг,+ оралара инсан ајағы дәјмәјәҹәк. 29  Мурдар әмәлләринә ҝөрә+ өлкәни бүсбүтүн харабазара чевирәндә+ биләҹәкләр ки, Мән Јеһовајам”. 30  Еј бәни-адәм, сојдашларын дивар дибиндә, гапы кандарында ағыз-ағыза вериб сәнин барәндә данышырлар.+ Бир-бириләринә, һәр кәс өз гардашына дејир: “Ҝедәк Јеһовадан назил олан сөзү ешидәк”. 31  Онлар ҝәлиб Мәним халгым кими габағында отураҹаглар. Сөзләринә гулаг асаҹаглар, амма бир гулагдан алыб о бирисиндән бурахаҹаглар.+ Онлар дилдә сәни тәрифләјирләр, анҹаг әслиндә, һарам газанҹдан өтрү үрәкләри ҝедир. 32  Бил ки, сән онларын ҝөзүндә телли аләтдә јахшы ифа едән, мәлаһәтли сәслә севҝи нәғмәси охујан бир адамсан. Онлар сәнин сөзләрини ешидәҹәк, амма бир нәфәр дә олсун онлара әмәл етмәјәҹәк. 33  Сәнин дедикләрин исә мүтләг ҝерчәкләшәҹәк. Онда биләҹәкләр ки, араларында пејғәмбәр олуб».+

Һашијәләр

Јахуд наһаг иш тутса.