Әјјуб 11:1—20

  • Сөфәрин биринҹи нитги (1—20)

    • Әјјубу бош-бош сөһбәтләрдә иттиһам едир (2, 3)

    • Пислији кәнара гој (14)

11  Нәһмати Сөфәр+ сөзә башлады:   «Бу гәдәр сөз неҹә ҹавабсыз галсын?Мәҝәр чох данышмаг адама һагг газандырар?   Бош-бош сөһбәтләрин кимисә сусдура биләр? Ришхәндинә ҝөрә кимсә сәни мәзәммәт етмәмәлидир?+   Ахы сән: “Мәним тәлимим сафдыр,+Аллаһын ҝөзүндә пакам”,+ — дејирсән.   Бирҹә Аллаһ данышыбАғзыны сәнә гаршы ачајды!+   Онда сәни һикмәтин сирләриндән аҝаһ едәрди,Ахы һикмәт чохшахәлидир. Биләрдин ки, Аллаһ сәнин бәзи ҝүнаһларынын үстүндән кечиб.   Сән Аллаһын дәрин һикмәтини гавраја биләрсән?Гүдрәт Саһиби барәдә һәр шеји билә биләрсән?   Бунлар ҝөјләрдән уҹадыр, сән нә едә биләрсән? Мәзардан* дәриндир, сән нә билирсән?   Дүнјадан узун,Дәниздән ҝенишдир. 10  Әҝәр О ҝәлиб кимисә ҝөтүрсә, мәһкәмә гурса,Ким Она мүгавимәт ҝөстәрә биләр? 11  Инсан кәләкбазлыг едәндә О, бундан аҝаһ олур. Мәҝәр О, пислији ҝөрәндә диггәт јетирмәз? 12  Чөл ешшәјиндән инсан доғуландаАғылсыз адам да баша дүшәр. 13  Бирҹә сән үрәјини дүзәлдәјдин*,Әлләрини Она ачајдын. 14  Әлиндә пислик варса, кәнара гој,Гојма һагсызлыг чадырында мәскән салсын. 15  Онда үзүн ағ олар, башыны дик тутарсан,Сарсылмазсан, горхмазсан. 16  Дәрд-сәри унударсан,Ону ахыб ҝетмиш су кими хатырларсан. 17  Өмрүн ҝүндүздән дә ајдын олар,Гаранлыг чағлар сүбһ шәфәгинә дөнәр. 18  Архајын оларсан, чүнки үмид вар,Әтрафа ҝөз ҝәздириб, динҹ јатарсан. 19  Раһатҹа узанарсан, сәни горхудан олмаз,Рәғбәтини газанмаг истәјән чох олар. 20  Амма шәр адамын ҝөзүнүн нуру сөнәр,Сығынмаға јер тапмаз,Онун үчүн јеҝанә үмид өлүм олар».+

Һашијәләр

Ибр. шеол. Лүғәтә бах.
Јахуд һазырлајајдын.