Әјјуб 16:1—22

  • Әјјубун ҹавабы (1—22)

    • «Сиз тәсәлли әвәзинә әзаб верирсиниз!» (2)

    • Аллаһ мәни Өзүнә һәдәф сечди (12)

16  Әјјуб белә ҹаваб верди:   «Бу ҹүр сөзләри чох ешитмишәм, Сиз тәсәлли әвәзинә әзаб верирсиниз!+   Бу бош-бош сөзләрин сону олаҹаг? Нә үчүн белә ҹаваб верирсиниз?   Мән дә сизин кими даныша биләрдим. Мәним јеримдә сиз олсајдыныз,Әлејһинизә бәлағәтли сөзләр дејәрдим,Сизә бахыб башымы булајардым.+   Амма јох, ағзымдан чыхан сөзләрлә сизә дајаг олардым,Дилимин тәсәллиси илә овундурардым.+   Данышсам да, ағрым кәсмир,+Суссам да, нә тәфавүтү вар?   Инди О, мәни үзүр,+Күл-күлфәтими гырыб-төкүб.   Будур шәһадәт — Сән әл атыб мәни тутдун,Белә ки, бу ҹылыз бәдәним галхыб үзүмә дурду.   Аллаһын гәзәби мәни дидир, О, мәнә әдавәт бәсләјир,+ Мәнә дишләрини гыҹајыр. Дүшмәнимин бахышлары мәни дәлиб-кечир.+ 10  Онлар үстүмә ағызларыны ачыблар,+Тәһгир едиб үзүмә шиллә вурурлар,Дәстә-дәстә әлејһимә топлашырлар.+ 11  Аллаһ мәни ҹаһыл-ҹуһула тәслим едир,Пис адамларын әлинә атыр.+ 12  Раһат јашајырдым, О, мәни силкәләди,+Пејсәримдән јапышыб мәни әзди,Өзүнә һәдәф сечди. 13  Охатанлары мәни әһатәјә алыр,+О, бөјрәкләрими дешир,+ јазығы ҝәлмир,Өдүмү јерә төкүр. 14  Бәдәними дәлик-дешик едир,Ҹәнҝавәр кими үстүмә јүјүрүр. 15  Әјнимә чул тикмишәм,+Шәрәфими* јерә басдырмышам.+ 16  Ағламагдан јанагларым гызарыб,+Ҝөз гапагларыма өлүм көлҝәси чөкүб. 17  Һәрчәнд әлимдә зоракылыг јохдур,Дуам да пакдыр. 18  Еј торпаг, ганымын үстүнү өртмә!+ Гој фәрјадым динмәсин! 19  Будур, шаһидим ҝөјләрдәдир,Мәндән өтрү шәһадәт верән уҹалардадыр. 20  Јолдашларым мәни әлә салыр,+Худавәндин гаршысында ҝөз јашы төкүрәм*.+ 21  Гој инсанла Аллаһ арасында кимсә һөкм чыхарсын,Ики нәфәр арасында олдуғу кими.+ 22  Өмрүмүн илләри түкәнир,Мән ҝедәр-ҝәлмәзә ҝедәҹәјәм.+

Һашијәләр

Јахуд гүдрәтими. Һәрфән: бујнузуму.
Диҝәр вариант: јухусуз ҝөзләримлә Худавәндә бахырам.