Әјјуб 19:1—29
19 Әјјуб белә ҹаваб верди:
2 «Нә вахтадәк мәни тәнҝә ҝәтирәҹәксиниз,+Сөзләринизлә мәни әзәҹәксиниз?+
3 Дөнә-дөнә* мәни гынадыныз*,Утанмадан мәнимлә кобуд давранырсыныз.+
4 Туталым, мән сәһв етмишәм,Бабалы өз бојнума.
5 Инди ки өзүнүзү үстүн тутурсунуз,Алдығым тәнбеһә лајиг олдуғуму дејирсиниз,
6 Билин ки, мәни Аллаһ чашгынлыға салыб,О, торуну үстүмә атыб, мәни овлајыб.
7 “Зүлм!” — дејә фәрјад едирәм, һај верән јохдур,+Имдад диләјирәм, һагг-әдаләт јохдур.+
8 О, јолума сәдд чәкиб, аша билмирәм,Јолларымы зүлмәтә бүрүјүб.+
9 О, шәрәфими әлимдән алыб,Таҹы башымдан ҝөтүрүб.
10 О, мәни һәр тәрәфдән јыхыр ки, мәһв олум,Үмидими ағаҹтәк көкүндән гопарыр.
11 Мәнә гаршы гәзәби алышыр,Мәни өзүнә дүшмән саныр.+
12 Ордулары бирләшиб мәни мүһасирәјә алыр,Чадырымын әтрафында дүшәрҝә салыр.
13 О, гардашларымы мәндән узаглашдырыб.Таныш-билиш мәндән үз дөндәриб.+
14 Достларым* јоха чыхыб,Јолдашларым мәни унудуб,+
15 Евимдәки гонаглар+ да, гарабашларым да мәни јад саныр,Онларын ҝөзүндә јаделли олмушам.
16 Нөкәрими чағырырам, һај вермир,Дил ачыб јалварырам ки, мәнә үрәји јансын.
17 Арвадым нәфәсимдән ијрәнир,+Гардашларым үчүн үфунәт олмушам.
18 Ушаглар да мәнә хор бахыр,Елә ки ајаға галхырам, мәни әлә салырлар.
19 Јахын достларымын мәндән зәһләси ҝедир,+Әзизләрим әлејһимә чыхыр.+
20 Бир дәри, бир сүмүк галмышам,+Дишимин дәриси илә гуртулурам.
21 Инсафыныз олсун, ај достларым, мәнә рәһм един,Ахы мәнә Аллаһын әли дәјиб.+
22 Нијә сиз дә Аллаһ кими мәни тәгиб едирсиниз,+Мәнә арамсыз һүҹум едирсиниз?+
23 Каш сөзләрим гәләмә алынајды,Каш онлар китаба јазылајды!
24 Дәмир гәләмлә, гурғушунлаГајаја һәкк олунуб әбәди галајды!
25 Мән билирәм ки, хиласкарым+ јашајыр,О, сонра ҝәләҹәк, ҝәлиб јерин үзәринә галхаҹаг.
26 Дәрим беләҹә јох оландан сонра,Һәлә сағ икән Аллаһы ҝөрәҹәјәм,
27 Ону ҝөрәҹәјәм,Ону мәним ҝөзләрим ҝөрәҹәк, башгасынын јох!+
Руһум тәлатүм ичиндәдир.
28 Чүнки сиз: “Биз она зүлм едирик?” — дејирсиниз,+
Санки, бу зилләтә баис өзүмәм.
29 Гылынҹдан өзүнүз горхун!+Гылынҹ ҝүнаһын үстүнә ҹәза илә ҝәлир.Билин ки, һаким вар».+
