1 Јәһја 1:1—10
1 О, әзәлдән вар иди, биз ону ешитмишик, ҝөзләримизлә ҝөрмүшүк, ону мүшаһидә етмишик вә она әлләримизлә тохунмушуг. О, һәјат кәламыдыр.+
2 Бәли, һәјат ачыг-ашкар зүһур етди, биз Атанын јанында олмуш вә бизә ачыг-ашкар ҝөстәрилмиш әбәди һәјаты+ ҝөрдүк. Биз онун һаггында шәһадәт едир+ вә сизә ондан данышырыг.
3 Ҝөрүб-ешитдијимиз шејләри сизә чатдырырыг+ ки, сиз дә бизимлә вәһдәтдә* оласыныз. Бу вәһдәтимиз һәм дә Ата вә Онун Оғлу Иса Мәсиһләдир.+
4 Бүтүн бунлары севинҹимиз там олсун дејә, јазырыг.
5 Ондан ешидиб сизә билдирдијимиз хәбәр будур: Аллаһ нурдур+ вә Онда зәррә гәдәр дә гаранлыг јохдур.
6 Әҝәр биз: «Онунла вәһдәтдәјик», — дејиб гаранлыгда јеријириксә, онда јалан данышыр вә һәгигәт јолунда јеримирик.+
7 О, нурда олдуғу кими, биз дә нурда јеријириксә, демәли, бир-биримизлә вәһдәтдәјик вә Онун Оғлу Исанын ганы бизи бүтүн ҝүнаһлардан тәмизләјир.+
8 Әҝәр: «Биздә ҝүнаһ јохдур», — дејириксә, онда өзүмүзү алдадырыг+ вә гәлбимиздә һәгигәт јохдур.
9 Әҝәр ҝүнаһларымызы етираф едириксә, О, сәдагәтли вә адил олдуғундан ҝүнаһларымызы бағышлајаҹаг вә бизи һәр ҹүр әјриликдән тәмизләјәҹәк.+
10 Әҝәр: «Ҝүнаһ ишләмәмишик», — дејириксә, Ону јаланчы едирик вә Онун сөзү гәлбимиздә јохдур.
Һашијәләр
^ Јахуд мүштәрәк.
