1 Ишмуил 24:1—22
24 Талут филиштлиләри говуб гајыдандан сонра она хәбәр вердиләр: «Давуд Ејн-Ҝеди чөллүјүндәдир».+
2 Талут бүтүн Исраилдән 3000 сечмә адам ҝөтүрүб Давудла дәстәсини ахтармаг үчүн дағ кечиләри мәскунлашан гајалыға ҝетди.
3 О, јолун үстүндәки гојун ағылларына ҝәлди. Орада мағара вар иди. Талут ајагјолуна ҝетмәк үчүн мағараја ҝирди. Давуд дәстәсилә мағаранын лап дәринлијиндә отурмушду.+
4 Адамлары Давуда дедиләр: «Бу ҝүн, Јеһованын “дүшмәнләрини сәнә тәслим едәҹәјәм,+ онларла үрәјин истәдији кими рәфтар едә биләрсән” дедији ҝүндүр». Давуд галхыб хәлвәтҹә Талутун хәләтинин әтәјиндән кәсди.
5 Амма сонра Талутун әтәјиндән кәсдијинә ҝөрә үрәји Давуду гынамаға башлады.+
6 О, адамларына деди: «Һөкмдара, Јеһованын мәсһ едилмишинә әл галдырым? Ахы бу, Јеһоваја ағыр ҝедәр. О, Јеһованын мәсһ едилмишидир».+
7 Бу сөзләрлә Давуд адамларыны сахлады*, Талутун үстүнә ҝетмәјә гојмады. Талут исә мағарадан чыхыб јолу илә ҝетди.
8 Давуд мағарадан чыхыб Талуту сәсләди: «Ја һөкмдар!»+ Талут архаја бојланды. Давуд диз чөкүб она тәзим етди.
9 Давуд Талута деди: «Нә үчүн: “Давуд сәнә јаманлыг етмәк истәјир” дејәнләрә гулаг асырсан?+
10 Бу ҝүн өз ҝөзүнлә ҝөрдүн ки, Јеһова мағарада сәни мәнә тәслим етмишди. Мәнә дедиләр, сәни өлдүрүм,+ амма мән сәнә гыјмадым, дедим: “Һөкмдарыма әл галдырмарам, о, Јеһованын мәсһ едилмишидир”.+
11 Ата, бах, хәләтинин әтәји әлимдәдир. Әтәјиндән кәсәндә сәни өлдүрмәдим. Бил вә аҝаһ ол, сәнә јаманлыг етмәк, сәнә гаршы гијам галдырмаг фикрим јохдур. Сәнин гаршында һеч бир ҝүнаһ етмәмишәм,+ сәнсә ҹаныма гәсд етмәк истәјирсән.+
12 Гој Јеһова Өзү сәнинлә мәним арамда һаким олсун.+ Гој мәним гисасымы Јеһова Өзү сәндән алсын.+ Мән исә сәнә әл галдырмајаҹағам.+
13 Гәдимдән белә бир мәсәл вар: “Јаманлыг јаман кәсдән чыхар”. Мән исә һеч вахт сәнә әл галдырмарам.
14 Ҝөр Исраилин падшаһы кимин далынҹа дүшүб! Ахы, еј падшаһ, сән кими тәгиб едирсән?! Өлү көпәји? Бирәни?+
15 Гој һакимимиз Јеһова олсун. О, бизи мүһакимә едәҹәк. О, Өзү мәним чәкишмәми апарыб+ мәнә һагг газандыраҹаг, сәнин әлиндән гуртараҹаг».
16 Давуд сөзүнү гуртаранда Талут: «Оғлум, Давуд, бу сәнин сәсиндир?»+ — дејәрәк һөнкүр-һөнкүр ағлады.
17 Давуда деди: «Сән мәндән гат-гат һаглысан. Сән мәнә јахшылыг етдин, мән исә јахшылығынын әвәзиндә сәнә јаманлыг етдим.+
18 Бу ҝүн мәнә ҝөстәрдин ки, мәнә мүнасибәтин јахшыдыр. Јеһова мәни сәнә тәслим етди, сән исә мәни өлдүрмәдин.+
19 Ким әлинә кечән дүшмәнини сағ бурахар? Бу ҝүн мәнә етдијин јахшылығын әвәзини Јеһова сәнә верәҹәк.+
20 Мән билирәм, сән мүтләг падшаһ олаҹагсан,+ Исраилдә һакимијјәт сәнин әлиндә гәрар тутаҹаг.
21 Инди Јеһоваја анд ич ки,+ мәндән сонра нәслимин көкүнү кәсмәјәҹәксән, атамын евиндән адымы силмәјәҹәксән».+
22 Давуд Талута анд ичди. Сонра Талут евинә гајытды,+ Давуд исә дәстәсилә галаја чәкилди.+
Һашијәләр
^ Диҝәр вариант: адамларыны бурахды.
