1 Падшаһлар 19:1—21
19 Әһәб+ Илјасын еләдикләрини, пејғәмбәрләри гылынҹдан кечирдијини Изәбилә+ данышды.+
2 Изәбил гасид ҝөндәриб Илјаса деди: «Әҝәр сабаһ бу вахт сәни онларын ҝүнүнә гојмасам, гој аллаһлар мәним ҹәзамы версин!»
3 Илјас горхду. Ҹаныны гуртармаг үчүн гачыб Јәһуданын Биир-Сәба+ шәһәринә+ ҝетди.+ Нөкәрини орада гојду,
4 өзү исә чөллүклә бир ҝүн јол ҝетди. О ҝәлиб сүпүрҝә ағаҹынын алтында отурду. Өзүнә өлүм диләјиб деди: «Даһа бәсдир! Јеһова, ҹанымы ал,+ мән ата-бабаларымдан артыг дејиләм».
5 Сонра Илјас узаныб сүпүрҝә ағаҹынын алтында јатды. Гәфилдән бир мәләк она тохунуб+ деди: «Дур јемәк је».+
6 О бахыб ҝөрдү ки, башынын јанында гызмар дашларын үстүндә бир көмбә чөрәк, бир кузә дә су вар. Чөрәји јејиб сују ичди вә јенә јатды.
7 Јеһованын мәләји икинҹи дәфә ҝәлиб она тохунду вә деди: «Дур јемәк је, чүнки сәфәрин ағыр олаҹаг».
8 О дурду, једи, ичди. Једијиндән алдығы ҝүҹә гырх ҝүн, гырх ҝеҹә јол ҝедиб Һурибә, Аллаһын дағына чатды.+
9 Илјас орада мағараја+ ҝириб ҝеҹәләди. Она Јеһованын сөзү назил олду: «Илјас, бурада нә едирсән?»
10 О деди: «Еј ордулар Аллаһы Јеһова! Мән Сәнин гејрәтини чәкирәм,+ чүнки Исраил халгы Сәнин әһдини унудуб,+ гурбанҝаһларыны учуруб, пејғәмбәрләрини гылынҹдан кечириб.+ Тәкҹә мән галмышам. Инди дә мәним ҹанымы алмаг истәјирләр».+
11 Амма Аллаһ деди: «Чых, дағда Јеһованын өнүндә дур». Јеһова орадан кечирди.+ Шиддәтли, ҝүҹлү күләк Јеһованын өнүндә дағлары јарыб гајалары парчалајырды,+ амма Јеһова күләкдә дејилди. Күләкдән сонра зәлзәлә олду,+ амма Јеһова зәлзәләдә дә дејилди.
12 Зәлзәләдән сонра алов олду,+ амма Јеһова аловда да дејилди. Аловдан сонра сакит, һәзин сәс ҝәлди.+
13 Илјас сәси ешидән кими палтарыјла үзүнү өртдү+ вә чыхыб мағаранын ағзында дурду. Сәс ондан сорушду: «Илјас, бурада нә едирсән?»
14 Илјас деди: «Еј ордулар Аллаһы Јеһова! Мән Сәнин гејрәтини чәкирәм, чүнки Исраил халгы Сәнин әһдини унудуб,+ гурбанҝаһларыны учуруб, пејғәмбәрләрини гылынҹдан кечириб. Тәкҹә мән галмышам. Инди дә мәним ҹанымы алмаг истәјирләр».+
15 Јеһова она деди: «Ҝери гајыт, Дәмәшг чөллүјүнә ҝет. Ора чатанда Һәзаили+ мәсһ едиб Арама падшаһ гој.
16 Нимшинин нәвәси Јәһуну мәсһ едиб+ Исраилә падшаһ гој. Абил-Мәһладан Шафат оғлу Әлјәсәни* исә өз јеринә пејғәмбәр олмаг үчүн мәсһ ет.+
17 Һәзаилин гылынҹындан гачаны+ Јәһу өлдүрәҹәк,+ Јәһунун гылынҹындан гуртуланы исә Әлјәсә өлдүрәҹәк.+
18 Мән Исраилдә Баал өнүндә диз чөкмәјән,+ ону өпмәјән+ једди мин адам сахламышам».+
19 Илјас орадан ҝедиб Шафат оғлу Әлјәсәни тапды. О, јер шумлајырды, өнүндә он ики ҹүт өкүз варды, өзү исә он икинҹи ҹүтүн архасында ҝедирди. Илјас онун јанына ҝедиб палтарыны+ үстүнә атды.
20 Әлјәсә өкүзләри бурахыб Илјасын далынҹа гачды вә деди: «Гој ҝедим ата-анамы өпүм. Сонра сәнин далынҹа ҝәләрәм». Илјас деди: «Ҝет. Мәҝәр мән сәни сахлајырам?»
21 Әлјәсә ҝери гајыдыб, бир ҹүт һејваны гурбан кәсди. Котанын тахталарыны јандырыб һејванларын әтини биширди. Әти ҹамаата пајлады, онлар једиләр. Сонра галхыб Илјасын далынҹа ҝетди вә она хидмәт етмәјә башлады.+
Һашијәләр
^ Мәнасы: Аллаһ хиласдыр.
