1 Падшаһлар 2:1—46
2 Давудун өлүмү јахынлашырды. О, оғлу Сүлејмана вәсијјәт еләјиб деди:
2 «Артыг сон мәнзилә ҝедирәм. Сән мәтин ол,+ мәрд ол!+
3 Аллаһын Јеһоваја табе ол. Онун јолларыны тут, Мусанын Ганунунда јазылан әмрләрә, гајдалара, һөкмләрә, бујруглара риајәт ет.+ О заман һансы ишә әл атсан, һансы сәмтә үз тутсан, уғур газанарсан.
4 Јеһова да мәним һаггымда вердији сөзү јеринә јетирәр. О, белә демишди: “Әҝәр оғулларын јолларына фикир версәләр, Мәним өнүмдә ҹан-дилдән, сәдагәтлә јерисәләр,+ онда Исраил тахтында һәмишә сәнин сүлалән олаҹаг”.+
5 Сән јахшы билирсән Сәрја оғлу Јуаб мәнә нәләр едиб: Исраилин ики сәркәрдәсини — Нур оғлу Абнуру+ вә Јатир оғлу Амассаны+ өлдүрүб әмин-аманлыг вахты ган төкмүш+, белинин гуршағыны, ајағынын сәндәлини гана буламышдыр.
6 Инди сән һикмәтлә давран, гојма онун ағармыш башы өз әҹәли илә Мәзара* енсин.+
7 Ҝиладлы Бәрзиллајын+ оғулларындан исә һеч вахт јахшылығыны әсирҝәмә. Гој онлар сүфрәндә әјләшәнләрин арасында олсунлар. Чүнки мән сәнин гардашын Абсаламдан гачанда+ онлар мәним јанымда олмушдулар.+
8 Јахынлыгда Баһуримдән олан бинјаминли Гираһ оғлу Шимај јашајыр. Мән Маһанајимә ҝедәркән+ о, мәнә ағыр гарғышлар јағдырмышды.+ Анҹаг Иордана мәни гаршыламаға ҝәләндә мән она Јеһованын ады илә анд ичдим ки, ону гылынҹдан кечирмәјәҹәјәм.+
9 Сән исә ону ҹәзасыз гојма.+ Сән ағыллысан, билирсән она нә етмәк лазымдыр. Онун ағармыш башыны ганына бәләјиб Мәзара* ендир».+
10 Сонра Давуд өз ата-бабаларына говушду, ону Давуд шәһәриндә дәфн етдиләр.+
11 Давуд Исраил үзәриндә гырх ил һакимијјәт сүрдү, једди ил Һәбрунда+, отуз үч ил дә Јерусәлимдә.+
12 Сүлејман атасы Давудун тахтына отурду. Онун һакимијјәти ҝет-ҝедә мөһкәмләнирди.+
13 Бир ҝүн Һаггитин оғлу Әдунијјә Сүлејманын анасы Бадсәбанын јанына ҝәлди. Бадсәба сорушду: «Ҝәлишин хејирдир?» О деди: «Хејирдир.
14 Сәнә сөзүм вар». Бадсәба: «Сөјлә», — деди.
15 Әдунијјә сөзә башлады: «Өзүн дә јахшы билирсән ки, тахт-таҹ мәним олмалы иди. Бүтүн Исраил мәним падшаһ олмағымы ҝөзләјирди.+ Амма тахт-таҹ әлимдән чыхыб гардашымын олду, чүнки бу, Јеһовадан иди.+
16 Инди сәндән бирҹә хаһишим вар. Мәни наүмид гојма». О деди: «Сөјлә».
17 Әдунијјә давам еләди: «Хаһиш едирәм, Сүлејман падшаһа де, гој шунамлы Абишагы+ мәнә версин, о, сәнә јох демәз».
18 Бадсәба деди: «Јахшы! Падшаһла данышарам».
19 Бадсәба Әдунијјә барәдә данышмаг үчүн Сүлејман падшаһын һүзуруна ҝәлди. Падшаһ ајаға галхыб ону гаршылады вә она тәзим етди. Сонра тахтына әјләшди вә анасы үчүн дә сағ тәрәфиндә тахт гојдурду.
20 Бадсәба деди: «Сәндән кичик хаһишим вар, мәнә јох демә». Падшаһ деди: «Бујур ана, хаһишини де, сәнә јох демәрәм».
21 О деди: «Шунамлы Абишагы гардашын Әдунијјәјә вер».
22 Сүлејман падшаһ ҹаваб верди: «Нә үчүн Әдунијјәјә тәкҹә шунамлы Абишагы истәјирсән? Тахт-таҹы да истә,+ ахы о, мәним бөјүк гардашымдыр.+ Онсуз да каһин Әбјатарла Сәрја оғлу Јуаб+ да онун тәрәфиндәдирләр».+
23 Сүлејман падшаһ Јеһоваја анд ичди: «Әҝәр бу хаһишиндән сонра Әдунијјә сағ галса, гој Аллаһ мәни ҹәзаландырсын.
24 Мәни атам Давудун тахтында отурдуб мөһкәмләндирән,+ сөз вердији кими, мәнә ханәдан верән+ Јеһоваја анд олсун ки, Әдунијјә бу ҝүн өләҹәк!»+
25 Сүлејман падшаһ дәрһал Јәһјадај оғлу Бәнајини+ ҝөндәрди вә о ҝедиб Әдунијјәни өлдүрдү.
26 Падшаһ каһин Әбјатара+ деди: «Әнатута, өз мүлкүнә гајыт!+ Сән өлүмә лајигсән! Амма мән сәни өлдүрмәјәҹәјәм, чүнки сән атам Давудун өнүндә Күлли-Ихтијар Јеһованын сандығыны дашымысан,+ атамын чәкдији һәр әзаба сән дә гатлашмысан».+
27 Сүлејман Әбјатары Јеһованын каһини вәзифәсиндән узаглашдырды, беләҹә Јеһованын Шилода+ Әли евинә гаршы дедији сөзү јеринә јетди.+
28 Бу хәбәр Јуаба чатанда о, Јеһованын чадырына гачыб+ гурбанҝаһын бујнузларындан јапышды. Чүнки Јуаб Абсалама гошулмаса да,+ Әдунијјәнин тәрәфини тутмушду.+
29 Сүлејман падшаһа дедиләр: «Јуаб Јеһованын чадырына гачыб, инди гурбанҝаһын јанындадыр». Сүлејман Јәһјадај оғлу Бәнајини ҝөндәриб деди: «Ҝет ону өлдүр!»
30 Бәнаји Јеһованын чадырына ҝедиб она деди: «Падшаһ әмр едир ки, орадан чыхасан». Амма о деди: «Јох, мән бурада өләҹәјәм!» Бәнаји Јуабын дедикләрини падшаһа чатдырды.
31 Падшаһ деди: «Ҝет, дедији кими елә, ону өлдүр вә басдыр. Мәни вә атамын евини Јуабын төкдүјү наһаг гандан тәмизлә.+
32 Јеһова она төкдүјү гана ҝөрә ҹәза верәҹәк, чүнки о, өзүндән салеһ, өзүндән јахшы ики кишини — Исраилин орду башчысы Нур оғлу Абнуру+ вә Јәһуданын орду башчысы Јатир оғлу Амассаны+ атам Давуддан хәбәрсиз гылынҹдан кечириб.+
33 Онларын ганы һәмишәлик Јуабла өвладларынын бојнунда галаҹаг.+ Давуда, онун өвладларына, евинә, тахт-таҹына исә гој Јеһова әбәдилик әмин-аманлыг нәсиб еләсин».
34 Јәһјадај оғлу Бәнаји ҝедиб Јуабы өлдүрдү. Ону чөллүкдәки евиндә дәфн етдиләр.
35 Падшаһ Јәһјадај оғлу Бәнајини+ Јуабын јеринә орду башчысы гојду, Әбјатарын јеринә исә каһин Садығы+ тәјин етди.
36 Сонра падшаһ Шимајы+ чағыртдырыб деди: «Јерусәлимдә өзүнә ев тик, јаша. Бурадан һеч јана ҝетмә.
37 Бил ки, шәһәрдән чыхыб Гидрон вадисини+ кечдијин ҝүн өләҹәксән. Ганын да өз бојнунда галаҹаг».
38 Шимај падшаһа деди: «Сәнин сөзүн һагдыр. Ја һөкмдар, неҹә бујурурсанса, бу гулун елә дә едәҹәк». Шимај хејли мүддәт Јерусәлимдә јашады.
39 Үч илин сонунда Шимајын ики гулу Ҹат падшаһы Мәкаһ оғлу Ахышын јанына гачды.+ Шимаја хәбәр ҝәтирдиләр ки, гуллары Ҹатдадыр.
40 Шимај гулларыны тапмаг үчүн дәрһал ешшәјини паланлајыб Ҹата, Ахышын јанына ҝетди. Шимај гуллары илә бирликдә Ҹатдан гајыданда
41 Сүлејмана дедиләр: «Шимај Јерусәлимдән чыхыб Ҹата ҝетмишди, инди гајыдыб».
42 Падшаһ Шимајы чағыртдырыб деди: «Ахы мән сәнә Јеһованын ады илә анд ичдириб хәбәрдарлыг етмишдим ки, бурадан чыхыб башга јерә ҝетдијин ҝүн өләҹәксән. Сән дә демишдин ки, “баш үстә, сөзүн һагдыр”. Еләдир?+
43 Бәс онда нә үчүн Јеһоваја ичдијин анды позмусан, әмримдән чыхмысан?!»
44 Сонра падшаһ Шимаја деди: «Атама нә пислик етдијини өзүн чох ҝөзәл билирсән.+ Инди Јеһова о пислији сәнин башына ҝәтирәҹәк.+
45 Амма Сүлејман падшаһ немәт саһиби олаҹаг,+ Давудун тахты Јеһованын өнүндә әбәдилик дураҹаг».
46 Падшаһ буну дејиб Јәһјадај оғлу Бәнајијә ону өлдүрмәји әмр етди вә о ҝедиб Шимајы өлдүрдү.+
Беләликлә, һакимијјәт Сүлејманын әлиндә мөһкәмләнди.+
