2 Салнамәләр 18:1—34

  • Јәһушафат Әһәблә иттифаг бағлајыр (1—11)

  • Микај мәғлубијјәт һагда пејғәмбәрлик едир (12—27)

  • Әһәб Рамут-Ҝиладда һәлак олур (28—34)

18  Јәһушафатын зәнҝин сәрвәти, бөјүк шөһрәти вар иди.+ Амма о, Әһәблә гоһум олду.+  Бир нечә ил сонра Јәһушафат Сәмәријјәјә Әһәбин јанына ҝетди.+ Әһәб Јәһушафатла адамлары үчүн чохлу гојун-кечи, мал-гара гурбан кәсди. Сонра ону Рамут-Ҝиладын+ үстүнә јүрүш етмәјә тәһрик етди.  Исраил падшаһы Әһәб Јәһуда падшаһы Јәһушафата деди: «Мәнимлә Рамут-Ҝилада ҝедәрсән?» О ҹаваб верди: «Сән неҹә, мән дә елә. Елә бил ки, мәним халгым сәнин халгындыр. Сәнинлә чијин-чијинә дөјүшәҹәјик».  Јәһушафат Исраил падшаһына деди: «Ҝәл әввәлҹә ҝөрәк Јеһова нә дејир».+  Исраил падшаһы дөрд јүзә гәдәр пејғәмбәри бир јерә јығыб онлардан сорушду: «Рамут-Ҝилада гаршы јүрүшә ҝедәк, јохса јох?» Онлар дедиләр: «Ҝет, Аллаһ ораны падшаһа тәслим едәҹәк».  Онда Јәһушафат сорушду: «Бурада Јеһованын пејғәмбәри вар?+ Ҝәл онун да васитәсилә Аллаһа мүраҹиәт едәк».+  Онда Исраил падшаһы Јәһушафата деди: «Јеһоваја мүраҹиәт етмәк үчүн бир нәфәр дә вар,+ Јимла оғлу Микај. Амма ондан зәһләм ҝедир. О, һеч вахт мәним хејримә пејғәмбәрлик етмир, анҹаг пислијимә едир».+ Јәһушафат деди: «Јох, падшаһ, белә демә».  Исраил падшаһы сарај мәмуруну чағырыб деди: «Тез Јимла оғлу Микајы бура ҝәтир».+  Бу вахт Исраил падшаһы вә Јәһуда падшаһы Јәһушафат әјинләриндә шаһ либасы Сәмәријјә дарвазасынын ағзындакы хырманда тахт гуруб отурмушдулар. Бүтүн пејғәмбәрләр онларын гаршысында пејғәмбәрлик едирди. 10  Кәнанаһ оғлу Сидгијјә өзү үчүн дәмир бујнузлар дүзәлдиб деди: «Јеһова белә дејир: “Арамиләри бунларла вуруб мәһв едәҹәксән”». 11  Башга пејғәмбәрләр дә ејни ҹүр пејғәмбәрлик едирдиләр: «Рамут-Ҝилада ҝет, гәләбә сәниндир!+ Јеһова ораны падшаһа тәслим едәҹәк». 12  Микајы чағырмаға ҝедән гасид она деди: «Бура бах, бүтүн пејғәмбәрләр бир ағыздан падшаһын хејринә пејғәмбәрлик едирләр. Гој сәнин дә сөзләрин онларынкы илә үст-үстә дүшсүн,+ падшаһын хејринә даныш».+ 13  Микај деди: «Јеһоваја анд олсун, Аллаһым мәнә нә сөјләјәҹәк, ону да дејәҹәјәм».+ 14  Сонра о, падшаһын һүзуруна ҝәлди. Падшаһ ондан сорушду: «Микај, Рамут-Ҝилада гаршы јүрүшә ҝедәк, јохса јох?» О деди: «Ҝет, гәләбә сәниндир! Онлар сизә тәслим едиләҹәк». 15  Падшаһ она деди: «Сәни нечә дәфә Јеһованын адына анд верим ки, мәнә һәгигәти дејәсән?» 16  Микај деди: «Мән исраиллиләрин чобансыз гојунлар кими+ дағлара сәпәләндијини ҝөрүрәм. Јеһова деди: “Онларын ағасы јохдур, гој һәрә сағ-саламат евинә гајытсын”». 17  Исраил падшаһы Јәһушафата деди: «Мән сәнә демәдим, о, мәним хејримә пејғәмбәрлик етмәјәҹәк, пислијимә едәҹәк?»+ 18  Микај сөзүнә давам етди: «Јеһованын сөзүнү динләјин. Мән Јеһованы тахтында отуран ҝөрдүм.+ Ҝөјләрин ордусу+ Онун сағында-солунда дурмушду.+ 19  Јеһова деди: “Ким Әһәби товлајыб Рамут-Ҝилада ҝөндәрә биләр ки, орада өлсүн?” Һәрә бир шеј деди. 20  Ахырда бир мәләк*+ габаға чыхыб Јеһованын һүзурунда дурду вә деди: “Мән товлајарам”. Јеһова сорушду: “Неҹә?” 21  О деди: “Мән ҝедиб пејғәмбәрләрин ағзына јалан сөзләр гојарам”. Аллаһ деди: “Сән ону товлајаҹагсан, сәндә алынаҹаг. Ҝет, дедијин кими елә”. 22  Инди Јеһова бүтүн бу пејғәмбәрләрин дилинә јалан сөзләр гојуб.+ Јеһова сәнин башына фәлакәт ҝәтирмәјә фәрман вериб». 23  Кәнанаһ оғлу Сидгијјә+ Микаја+ јахынлашыб онун үзүнә шиллә вурду+ вә деди: «Ҝөрәсән, Јеһованын руһу һансы јолла мәним јанымдан кечиб сәнинлә данышды?»+ 24  Микај деди: «Ичәри отаға ҝириб ҝизләнмәјә јер ахтаранда биләҹәксән һансы јолла». 25  Исраил падшаһы деди: «Микајы шәһәр дарғасы Амунла шаһзадә Јуәшин јанына апарын. 26  Онлара дејин ки, падшаһ белә бујурур: “Бу адамы зиндана салын.+ Мән саламат гајыдана гәдәр она гысым-гысым чөрәк вә су верин”». 27  Онда Микај: «Әҝәр сән сағ-саламат гајытсан, демәли, мәнимлә Јеһова данышмајыб»,+ — деди вә сонра әлавә етди: «Ај ҹамаат, һамыныз ешидин!» 28  Исраил падшаһы вә Јәһуда падшаһы Јәһушафат Рамут-Ҝилада ҝетдиләр.+ 29  Исраил падшаһы Јәһушафата деди: «Мән гијафәми дәјишиб дөјүшә ҝирәҹәјәм. Сән исә шаһ либасыны ҝејин». Исраил падшаһы гијафәсини дәјишди вә онлар дөјүш мејданына атылдылар. 30  Арам падшаһы ҹәнҝ арабаларынын башчыларына әмр етмишди: «Бахын, һеч кимлә дөјүшмүрсүнүз, јалныз Исраил падшаһы илә дөјүшүрсүнүз!» 31  Араба башчылары Јәһушафаты ҝөрәндә дедиләр: «Бу, Исраил падшаһыдыр». Онлар Јәһушафата гаршы дөјүшмәк үчүн она тәрәф дөндүләр. Бу заман Јәһушафат чығырыб көмәк истәди+ вә Јеһова она көмәк етди, арамиләри башга истигамәтә јөнәлтди. 32  Араба башчылары ҝөрәндә ки, бу, Исраил падшаһы дејил, даһа ону тәгиб етмәдиләр. 33  Бир нәфәр нишан алмадан ох атды. Ох Исраил падшаһынын зиреһинин тикишләри арасындан кечиб ону јаралады. Падшаһ арабачысына деди: «Ағыр јараланмышам, дөн мәни мејдандан чыхарт».+ 34  Бүтүн ҝүнү шиддәтли дөјүш ҝетди. Падшаһы ахшама гәдәр үзү арамиләрә тәрәф арабада ајаг үстә сахладылар. Ҝүн батанда о өлдү.+

Һашијәләр

Һәрфән: руһ. Лүғәтдә «руһ» сөзүнә бах.