МӨВЗУ 17
Аилә сәадәти
ӘРЛӘР/АТАЛАР
«Әр арвадыны өз бәдәнини севдији кими севмәлидир. Арвадыны севән өзүнү севир, ахы елә бир адам јохдур ки, өз бәдәнинә нифрәт етсин, әксинә, инсан өз бәдәнинин гејдинә галыр, ону әзизләјир... Һәр кәс арвадыны өзүнү севдији кими севсин».
«Сиз исә, аталар, ушагларынызы гәзәбләндирмәјин, онлары Јеһованын тәрбијәси вә өјүд-нәсиһәтилә бөјүдүн».
ГАДЫНЛАР
«Арвад да әринә дәрин һөрмәт бәсләсин».
«Еј гадынлар, әрләринизә Ағанын давамчыларына јарашан тәрздә табе олун».
УШАГЛАР
«Ушаглар, Рәббин ирадәсинә ујғун олараг валидејнләринизин сөзүнә гулаг асын, чүнки бу, Аллаһын ҝөзүндә дүзҝүндүр. “Атана вә анана һөрмәт ет”. Бу, илк әмрдир ки, вәдлә бәрабәр верилиб: “Беләҹә ҝүзәранын хош, јер үзүндә өмрүн узун олаҹаг”».
«Еј ушаглар, һәр шејдә валидејнләринизин сөзүнә гулаг асын, чүнки бу, Ағаја хош ҝедир».