Селибат Аллаһын тәләбидир?
РОМА католик килсәсиндә, Православ килсәләриндә, буддизмдә вә бәзи диҝәр динләрдә дин хадимләринин вә руһаниләрин субај галмасы тәләбдир. Бунунла белә, чохлары һесаб едир ки, сон заманлар руһаниләрин адынын һалландығы сексуал галмагалларын көкүндә мәһз бу тәләб дурур.
Буна ҝөрә белә бир мәнтигли суал ортаја чыхыр: Селибат, јәни руһаниләрин вердији субајлыг анды Аллаһын тәләбидир? Бу суала ҹаваб вермәздән өнҹә, ҝәлин селибатын јаранма вә инкишаф тарихинә нәзәр салаг, һәмчинин ҝөрәк Аллаһ буна неҹә мүнасибәт бәсләјир.
СЕЛИБАТЫН ТАРИХИ
Британија енсиклопедијасына әсасән, селибат «дин хадиминин вә ја диндар инсанын субај галмасы, ҹинси мүнасибәтдән имтина етмәси» демәкдир (The «Encyclopædia Britannica»). 2006-ҹы илдә Рома Папасы XVI Бенедикт Рома Куријасына хитабән субајлыг андынын «һәвариләрин дөврүнә ҝедиб чыхан әнәнә» олдуғуну демишди.
Амма әслиндә I әсрдә јашајан Аллаһын садиг хидмәтчиләри арасында бу әнәнә јох иди. Һәтта һәмин дөврдә јашамыш һәвари Булус иман гардашларыны хәбәрдар етмишди ки, «алдадыҹы вәһјләр» сөјләјәнләрдән вә «евләнмәји гадаған» едәнләрдән өзләрини горусунлар (1 Тимутијә 4:1—3).
Селибат II әсрдән башлајараг гәрби христиан килсәләриндә јајылмаға башлады. Бир китаба әсасән, субајлыг анды «Рома Империјасында јаранан ҹинси пәһриз далғасы илә үст-үстә дүшүрдү» («Celibacy and Religious Traditions»).
Селибат әнәнәсини сонракы әсрләрдә килсә шуралары вә килсә аталары давам етдирдиләр. Онлар интим мүнасибәти мурдар бир шеј һесаб едир вә дүшүнүрдүләр ки, дини ишләри иҹра едәнләрин ҹинси мүнасибәтдә олмасы дүзҝүн дејил. Буна бахмајараг, Британија енсиклопедијасына әсасән,
«онунҹу әсрә гәдәр бир чох кешиш вә јепископ аиләли иди».Латеран Шураларынын 1123 вә 1139-ҹу илләрдә Ромада кечирилән ҝөрүшләриндә дин хадимләринин субај галмалары гануниләшиб иҹбари һал алды. Әввәлләр аиләли кешишләр килсәнин әмлакыны өз өвладларына мирас гојурдуса, бу ганунун сајәсиндә артыг килсә өз һакимијјәтини вә ҝәлирини әлиндә сахлаја билди.
АЛЛАҺЫН СЕЛИБАТА МҮНАСИБӘТИ
Аллаһын селибата мүнасибәтини Мүгәддәс Китабдан ајдын ҝөрмәк олар. Мәсәлән, Иса пејғәмбәр субај иди вә о гејд етмишди ки, бәзиләри дә «сәмави Падшаһлыға ҝөрә» субај галаҹаг (Мәтта 19:12). Һәвари Булус да «мүждә наминә» субај галмышды. О демишди ки, бәзиләри ондан нүмунә ҝөтүрәрәк субај галмаг гәрарына ҝәлибләр (1 Коринфлиләрә 7:37, 38; 9:23).
Бунунла белә, нә Иса Мәсиһ, нә дә һәвари Булус субај галмағы әмр етмәмишди. Иса пејғәмбәр демишди ки, субајлыг бир әнамдыр вә ону һәр кәс баҹармаз. Һәвари Булус исә субајлығы мәсләһәт ҝөрсә дә, етираф етмишди: «Субајларла әлагәдар Ағамыздан һеч бир ҝөстәриш алмамышам,.. өз фикрими сөјләјирәм» (Мәтта 19:11; 1 Коринфлиләрә 7:25, һашијә).
Үстәлик, Мүгәддәс Китабда ҝөстәрилир ки, һәвари Бутрус да дахил олмагла, биринҹи әсрдә јашамыш Аллаһын бир чох хидмәтчиләри евли олуб (Мәтта 8:14; Марк 1:29—31; 1 Коринфлиләрә 9:5). О дөврдә Ромада әхлагсызлыг ҝениш јајылдығы үчүн Булус јазмышды ки, аиләли нәзарәтчи «тәк бир гадынла евли» олмалы вә онун «ушаглары итаәткар вә тәрбијәли олмалыдыр» (1 Тимутијә 3:2, 4).
Бу никаһларда әр-арвад мүнасибәтләри вар иди, чүнки Мүгәддәс Китабда да ајдын јазылыб ки, «әр арвадынын, арвад да әринин еһтијаҹыны» өдәмәлидир вә онлар бир-бириләрини ҹинси әлагәдән мәһрум етмәмәлидирләр (1 Коринфлиләрә 7:3—5). Бу сөзләр ајдын шәкилдә ҝөстәрир ки, Аллаһ һеч бир дин хадиминин, үмумијјәтлә, һеч бир бәндәсинин субај галмасыны тәләб етмир.
«МҮЖДӘ НАМИНӘ»
Әҝәр субајлыг анды тәләб дејилдисә, нә үчүн Иса Мәсиһ вә һәвари Булус субај галмағы төвсијә етмишдиләр? Чүнки субај инсанын башгалары илә хош хәбәри бөлүшмәјә имканы даһа чох олур. Аилә гајғысы олмадығы үчүн о, евли инсанлардан фәргли олараг, Аллаһ јолунда даһа чох иш ҝөрә биләр (1 Коринфлиләрә 7:32—35).
Давид адлы бир субај оғланын нүмунәсинә нәзәр салаг. О, Мексикада ҝәлирли ишини гојуб инсанлара Аллаһын Кәламыны өјрәтмәк үчүн Коста-Риканын бир кәндинә көчмәк гәрарына ҝәлмишди. Давид гејд едир ки, бу аддымы атмагда субај олмасынын она бөјүк көмәји дәјмишди. О дејир: «Оранын мәдәнијјәти вә шәраити чох фәргли иди, амма тәк олдуғум үчүн ора ујғунлашмаг мәнә асан олду».
Клаудија адлы субај бир гыз тәблиғ етмәк үчүн мүждәчиләрә еһтијаҹ олан әразијә көчүб. О дејир: «Мән Аллаһа хидмәтимдән зөвг алырам. Аллаһын гајғыма неҹә галдығыны ҝөрмәк Онунла мүнасибәтләрими мөһкәмләндирир вә иманымы артырыр».
«Фәрги јохдур евлисән, јохса субај, әҝәр Јеһова Аллаһа ибадәтдә әлиндән ҝәләни едирсәнсә, хошбәхт олаҹагсан» (Клаудија).
Субајлыг инсан үчүн јүк олмамалыдыр. Клаудија дејир: «Фәрги јохдур евлисән, јохса субај, әҝәр Јеһова Аллаһа ибадәтдә әлиндән ҝәләни едирсәнсә, хошбәхт олаҹагсан» (Зәбур 119:1, 2).