Шәр мәләкләр һарадан пејда олуб? Аллаһ мәләкләри јараданда онлара ирадә азадлығы вермишди. Илк инсанлар, Адәмлә Һәвва јаранандан гыса мүддәт сонра мәләкләрдән бири сечим ихтијарындан суи-истифадә едәрәк Јараданына үсјан етди. О, Адәмлә Һәвваны да бу үсјана сөвг етди (Јарадылыш 3:1—7; Вәһј 12:9). Мүгәддәс Китабда бу мәләјин ады вә үсјандан әввәл тутдуғу мөвге барәдә конкрет һеч нә јазылмајыб. Үсјандан сонра она Шејтан (мәнасы әлејһдар) вә Иблис (мәнасы шәрчи, бөһтанчы) ады верилди (Мәтта 4:8—11).

Тәәссүфләр олсун ки, үсјан бунунла битмәди. Нуһ пејғәмбәрин дөврүндә бәзи мәләкләрдә јараныш мәгсәдләринә зидд ҝедән шәһвәтли вә әхлагсыз арзулар баш галдырды. Бу арзуларыны һәјата кечирмәк үчүн онлар јер үзүнә ениб инсан ҹилдинә ҝирдиләр. Беләҹә, онлар Аллаһын дәрҝаһыны, «онлара мүнасиб мәканы» тәрк етдиләр (бу мәләкләрин сајы барәдә мәлуматымыз јохдур) (Јәһуда 6; Јарадылыш 6:1—4; 1 Бутрус 3:19, 20).

Бу мәләкләрин ахыры неҹә олду? Нуһ пејғәмбәрин дөврүндә Аллаһ јер үзүнә дашгын ҝөндәрәндә онлар инсан бәдәниндән чыхыб ҝөјә галхдылар. Амма Аллаһ-Таала бу аси мәләкләрә әзәл мөвгеләринә гајытмаға изин вермәди. Онлары шәрәфли вәзифәләриндән ендириб алчалдараг мәҹази мәнада зүлмәт гаранлыға атды, јәни онларын ҝөзүнү Өзүнүн ишыглы мәгсәдләринә гаршы кор етди (Јәһуда 6; 2 Бутрус 2:4). Беләҹә, онлар «нур мәләји ҹилдинә» ҝирән «ҹинләрин һөкмдары» Шејтанын гулу олдулар (Мәтта 12:24; 2 Коринфлиләрә 11:14).

Мүгәддәс Китаба әсасән, 1914-ҹү илдә Аллаһ-Таала ҝөјдә илаһи һөкумәт тәсис етди *. Бу һадисәдән сонра Шејтан вә онун ҹинләри ҝөјдән јерә атылды. О вахтдан онларын ҝөјә галхмаг ихтијары јохдур, онлар анҹаг јер үзүндә фәалијјәт ҝөстәрирләр. Буна ҝөрә дә, бу ҝүн дүнјада пислик вә әхлагсызлыг бу дәрәҹәдә артыб (Вәһј 12:9—12).

Амма әхлагсызлығын вә зоракылығын бу дәрәҹәдә чохалмасы бир ишарәдир ки, шәр мәләкләрин һөкмранлығынын сонуна чох аз галыб. Тезликлә Аллаһ бу шәр мәләкләри ифлиҹ һала салыб онларын фәалијјәтини дајандыраҹаг. Аллаһын ҝөјдә гурдуғу һөкумәт Јер күрәсини ҹәннәтә дөндәрәҹәк вә 1000 ил әрзиндә дүнјаны идарә едәҹәк. Бу дөврүн сонунда һәмин шәр мәләкләр бәшәријјәти сонунҹу дәфә сынамаг үчүн гыса мүддәтә азадлыға бурахылаҹаг. Сонра онлар әбәдилик мәһв олаҹаг (Мәтта 25:41; Вәһј 20:1—3, 7—10).