ӘН ХОШБӘХТ ҝүнүнүзү јадыныза салын. Ола билсин, бу, тој ҝүнүнүз, илк өвладынызын дүнјаја ҝәлдији ҝүндүр. Јахуд да һәјатынызы Јеһоваја һәср етдијинизин рәмзи кими вәфтиз олундуғунуз ҝүндүр. Чох јәгин ки, сиз бу ҝүнү һәјатынызын ән ваҹиб вә хошбәхт ҝүнү һесаб едирсиниз. Јеһованы бүтүн гәлбинизлә, варлығынызла, ағлынызла вә ҝүҹүнүзлә севдијинизи бәјан етмәјиниз һәмиманлыларынызы да чох севиндирмишди (Марк 12:30).

Сөзсүз ки, вәфтиз олунандан бәри Јеһоваја хидмәт етмәк сизә бөјүк севинҹ бәхш едиб. Анҹаг бәзи мүждәчиләр бир вахтлар дујдуглары севинҹи итирмишләр. Буна сәбәб нәдир? Нәјә ҝөрә бундан сонра да Јеһоваја севинҹлә хидмәт етмәк олар?

Падшаһлыг хәбәри бизә севинмәјә әсас верир. Бу хәбәрә Јеһова Аллаһын шәр дүнјаја тезликлә сон гојаҹағы, јени дүнја јарадаҹағы дахилдир. Үстәлик, Сәфәнја 1:14 ајәси бизи әмин едир: «Јеһованын мөһтәшәм ҝүнү јахындыр. О ҝүн јахындыр вә бөјүк сүрәтлә ҝәлир». Лакин әҝәр бизә елә ҝәлирсә ки, һәмин ҝүн ҝеҹикир, онда бир вахтлар үрәјимиздә олан севинҹ түкәнә биләр вә бу сәбәбдән хидмәтдән сојуја биләрик (Мәс. 13:12).

Аллаһын халгы илә хош үнсијјәт Јеһоваја севинҹлә хидмәт етмәк үчүн бизә стимул верир. Ола билсин ки, бизи һәгиги ибадәтә Јеһованын халгынын нүмунәви давранышы ҹәлб етмиш вә Јеһоваја севинҹлә хидмәт етмәјә тәшвиг етмишди (1 Бут. 2:12). Бәс әҝәр һансыса һәмиманлымыз Аллаһын ганунуну поздуғуна ҝөрә төһмәт аларса, онда неҹә? Белә һалда Јеһованын халгынын ҝөзәл давранышына ҝөрә һәгигәтә ҝәлән инсанлар мәјус олуб севинҹләрини итирә биләрләр.

Шејтан дүнјасынын рекламлары да бизим севинҹимизи боға биләр. Мүәјјән шејләр бизә гәтијјән лазым олмадығы һалда Шејтан өз дүнјасы васитәсилә бизи инандырмаға чалышыр ки, онларсыз кечинә билмәрик. Амма јахшы оларды ки, Исанын сөзләрини јадымыздан чыхармајаг: «Һеч ким ики ағаја гуллуг едә билмәз. Ја биринә нифрәт едиб диҝәрини севәҹәк, ја да биринә сәдагәт ҝөстәриб, диҝәрини сајмајаҹаг. Сиз һәм Аллаһын, һәм дә вар-дөвләтин гулу ола билмәзсиниз» (Мәт. 6:24). Мүмкүн дејил ки, биз һәм Јеһоваја севинҹлә хидмәт едәк,  һәм дә бу дүнјадан баҹардығымыз гәдәр чох истифадә етмәјә чалышаг.

Јеһованы севәнләр үчүн Она хидмәт етмәк ағыр дејил (1 Јәһ. 5:3). Јадыныздадырса, Иса Мәсиһ демишди: «Еј бүтүн зәһмәткешләр вә јүкү ағыр оланлар, јаныма ҝәлин, мән сизә тәравәт верәҹәјәм. Бојундуруғуму үзәринизә ҝөтүрүн вә мәндән өјрәнин, чүнки мән һәлим вә гәлбән тәвазөкарам. Онда ҹаныныз тәравәтләнәр. Чүнки бојундуруғум раһат, јүкүм јүнҝүлдүр» (Мәт. 11:28—30). Мәсиһи бојундуруғу инсана тәравәт вә севинҹ верир. Һәмчинин Јеһоваја хидмәт етмәјин өзү бөјүк хошбәхтликдир. Бәли, бизим фәрәһимиз бизи хилас едән Аллаһдыр (Һәб. 3:18). Ҝәлин бунун үч ваҹиб сәбәбини нәзәрдән кечирәк.

Бизә һәјат верән, хошбәхт Аллаһа ибадәт едирик (Һәв. 17:28; 1 Тим. 1:11). Биз баша дүшүрүк ки, мөвҹудлуғумуза ҝөрә Јарадана борҹлујуг. Буна ҝөрә дә, вәфтиз олунмағымызын үстүндән нә гәдәр вахт кечирсә-кечсин, јенә дә Она севинҹлә хидмәт едирик.

Јеһоваја 40 ил сәјјар нәзарәтчи кими хидмәт етмиш Ектор гардашын нүмунәсинә бахаг. О, гоҹалса да, һәлә дә бар верир (Зәб. 92:12—14). Һәјат јолдашы хәстә олдуғу үчүн Ектор артыг Јеһоваја чох хидмәт едә билмир. Анҹаг бу, онун севинҹини әлиндән алмајыб. О дејир: «Һәјат јолдашымын сәһһәтинин писләшмәси мәни чох кәдәрләндирир. Она гуллуг етмәк асан дејил. Амма гојмурам ки, бу, мәни хидмәтдә дујдуғум севинҹдән мәһрум етсин. Һәјатымы Јеһоваја, инсаны мүәјјән нијјәтлә јарадан Аллаһа борҹлу олдуғуму билмәк бәс едир ки, Ону үрәкдән севим, Она ҹан-дилдән хидмәт едим. Мән чалышырам, тәблиғ ишиндә фәал олум вә севинҹими итирмәмәк үчүн Падшаһлыг үмиди дүшүнҹәләримдә әсас јери тутсун».

Јеһова хошбәхт јашамағымыз үчүн фидјә гурбанлығы вериб. Һәгигәтән дә, «Аллаһ дүнјаны о гәдәр севир ки, јеҝанә Оғлуну онун уғрунда фәда етди. Буну она ҝөрә етди ки, она иман едәнләр мәһв олмасын, онларын әбәди һәјаты олсун» (Јәһ. 3:16). Бәли, Аллаһын Мәсиһ васитәсилә вердији фидјә гурбанлығына иман етмәјин сајәсиндә ҝүнаһларымыз бағышланыр вә әбәди јашамаға үмидимиз олур. Мәҝәр буна ҝөрә Аллаһа шүкүр етмәјә дәјмәз? Фидјәјә ҝөрә миннәтдарлығымыз бизи Јеһоваја севинҹлә хидмәт етмәјә тәшвиг етмәмәлидир?

Мексикада јашајан Хесус адлы гардаш демишди: «Мән ишимин гулу идим. Һәрдән далбадал беш  нөвбә ишләјирдим. Буну етмәјә мәҹбур дејилдим, садәҹә чох пул газанмаг истәјирдим. Сонра Јеһова һаггында, Онун бәшәријјәт үчүн Оғлуну гурбан вердији барәдә өјрәндим. Үрәјим Она хидмәт етмәк истәји илә алышыб-јанды. Һәјатымы Јеһоваја һәср етдим. 28 ил ишләдијим ширкәтдән чыхыб таммүддәтли хидмәтә башламаг гәрарына ҝәлдим». Атдығы бу аддымын сајәсиндә Хесус гардаш узун илләр севинҹлә Јеһоваја хидмәт етди.

Ҝәтирдијимиз бәһрә кәдәр јох, севинҹ бәхш едир. Јеһованы танымаздан габаг һәјатынызын неҹә олдуғу јадыныздадыр? Һәвари Булус Ромадакы мәсиһиләрә хатырлатмышды ки, «вахтилә ҝүнаһын гулу» идиләр, амма сонра «салеһлијин гулу» олдулар. Онлар әбәди һәјата јол ачан мүгәддәслик бәһрәси ҝәтирирдиләр (Ром. 6:17—22). Биз дә әхлагсызлығын, зоракылығын аҹы нәтиҹәләриндән азад олан тәмиз, мүгәддәс һәјат јашајырыг. Бу да севинмәк үчүн бир сәбәбдир.

Бир вахтлар атеист вә тәкамүлчү олан Хејми боксла да мәшғул олурду. О, јығынҹаглара ҝәлмәјә башлады. Орада ҝөрдүјү мәһәббәт она бөјүк тәсир бағышлады. Һәјат тәрзини дәјишмәк үчүн Хејми Јеһоваја дуа едирди. Ондан диләјирди ки, иман етмәјә она көмәк етсин. Хејми дејир: «Тәдриҹән Јеһованын мәрһәмәтли Аллаһ, меһрибан Ата олдуғуну ҝөрдүм. Јеһованын адил гајда-ганунлары мәни һифз етди. Дәјишмәсәјдим, кечмиш бокс јолдашларымдан бәзиләри кими, јәгин мән дә артыг һәјатда олмаздым. Јеһоваја хидмәтдә кечирдијим илләр һәјатымын ән хошбәхт илләридир».

Бу шәр дүнјанын сонуну ҝөзләдијимиз бир вахтда биздә һансы әһвал-руһијјә олмалыдыр? Унутмајын, биз руһ үчүн әкирик, буна ҝөрә дә әбәди һәјат бичәҹәјик. «Одур ки, ҝәлин јахшы иш ҝөрмәкдән јорулмајаг, чүнки тагәтдән дүшмәсәк, вахтында бичәҹәјик» (Гал. 6:8, 9). Јеһованын көмәјилә ҝәлин дөзүмлү олаг, бөјүк мүсибәтдән сағ чыхмаг үчүн лазым олан кејфијјәтләри јетишдирәк вә һәтта чәтинликләр вахты да Јеһоваја севинҹлә хидмәт едәк (Вәһј 7:9, 13, 14; Јаг. 1:2—4).

Әмин ола биләрик ки, дөзүмлү олдуғумуз үчүн мүтләг мүкафат алаҹағыг. Аллаһ бизим чәкдијимиз зәһмәтдән, Она вә адына бәсләдијимиз мәһәббәтдән аҝаһдыр. Әҝәр бундан сонра да Јеһоваја севинҹлә хидмәт етсәк, Давуд падшаһ кими дејәҹәјик: «Јеһованы даим ҝөзүмүн өнүндә сахлајырам, сағымда дуруб, әсла сарсылмарам! Буна ҝөрә гәлбим севинир, бүтүн варлығым шадланыр. Архајын јашајырам» (Зәб. 16:8, 9).