Рәһабам Исраилдә 40 ил һакимијјәт сүрмүш Сүлејман пејғәмбәрин оғлу иди (1 Пад. 11:42). Сүлејман пејғәмбәр е. ә. 997-ҹи илдә вәфат едир. Оғлу Рәһабам падшаһ олмаг үчүн Јерусәлимдән шимала, Сиһама јолланыр (2 Салн. 10:1). Ҝөрәсән, о, падшаһ олмаға тәрәддүд етмирди ки? Ахы ондан әввәл халгы идарә едән атасы гејри-ади һикмәт саһиби кими танынырды. Рәһабам тезликлә чәтин проблемләри һәлл етмәк үчүн кифајәт гәдәр һикмәтинин олуб-олмадығыны сүбут етмәли олаҹагды.

Рәһабам ҝөрүр ки, Исраилдә вәзијјәт ҝәрҝиндир. Халгын нүмајәндәләри онун јанына ҝәлиб өз нараһатчылыгларыны билдирәрәк дејир: «Атан бојнумуза ағыр бојундуруг гојмушду. Әҝәр атанын бизә јүкләдији ағыр иши, ағыр бојундуруғу јүнҝүлләшдирсән, сәнә гуллуг едәрик» (2 Салн. 10:3, 4).

Рәһабам ики даш арасында галыр. Әҝәр халгын истәјини јеринә јетирсә, өзү дә, аиләси дә, әтрафындакы инсанлар да өјрәшдикләри дәмдәсҝаһлы јашајышларыны мүәјјән дәрәҹәдә итирәҹәк. Јох әҝәр халгын хаһишини рәдд етсә, халг она гаршы галха биләр. Бәс о, нә едир? Јени падшаһ илк нөвбәдә бир вахтлар атасы Сүлејмана хидмәт етмиш ағсаггалларла мәсләһәтләшир. Лакин сонра ҝедиб һәмјашыдларындан мәсләһәт алыр. Рәһабам һәмјашыдларынын дедикләринә гулаг асыб халгла сәрт рәфтар етмәк гәрарына ҝәлир. О, халга дејир: «Мән бојундуруғунузу даһа да ағырлашдыраҹағам. Атам сизи гамчы илә ҹәзаландырырды, мән исә сизи бизли гамчы илә ҹәзаландыраҹағам» (2 Салн. 10:6—14).

Рәһабамын һәрәкәти бизим үчүн ибрәтдир. Јахшы олар ки, руһани ҹәһәтдән јеткин, јашлы инсанлара гулаг асаг. Онлар өз тәҹрүбәләриндән ирәли ҝәләрәк гәрарларымызын нә илә нәтиҹәләнәҹәјини тәхмин едә вә бизә јахшы мәсләһәт верә биләрләр (Әјј. 12:12).

Рәһабам үсјана галхан халга ҹаваб олараг өз ордусуну топлајыр. Амма Јеһова Шәмај пејғәмбәр васитәсилә мәсәләјә мүдахилә едәрәк дејир: «Гардашларыныз исраиллиләрлә мүһарибә етмәјин. Гој һәр кәс өз евинә гајытсын, чүнки бу иш Мәндән олуб» (1 Пад. 12:21—24). *

Рәһабама Јеһованын сөзүнә гулаг асмаг асан олду? Ҹамаат јени падшаһ барәдә нә дүшүнәрди? Ахы о, халга демишди ки, онлары «гамчы илә» ҹәзаландыраҹаг, амма инди о, бу үсјанкар халга һеч бир ҹәза вермәмәли иди. (2 Салнамәләр 13:7 ајәси илә мүгајисә един.) Буна бахмајараг, падшаһ вә ордусу Јеһованын сөзүнә гулаг асыб, Онун бујурдуғу кими өз евләринә гајыдыр.

Бу һадисәдән биз һансы дәрси ҝөтүрүрүк? Аллаһын дедијинә итаәт етмәк ән мүдрик һәрәкәтдир, һәтта бәзиләри буна ҝөрә бизи әлә салсалар да. Аллаһа итаәт етмәклә Онун разылығыны газана вә бәхш етдији немәтләри дада биләрик (Ган. 28:2).

Бәс Рәһабамын агибәти неҹә олду? Һүҹум етмәк планындан дашынан Рәһабам диггәтини падшаһлыг етдији Јәһуда вә Бинјамин әразисиндә јени шәһәрләр салмаға јөнәлдир. Мүгәддәс Китабда јазылыб ки, о, «шәһәрләрин мүһафизәсини әмәлли-башлы ҝүҹләндирди» (2 Салн. 11:5—12). Ән әсасы исә мүәјјән мүддәт әрзиндә Јеһованын ганунларына риајәт етди. Әрубамын һакимијјәти алтында олан Исраилин онгәбиләли падшаһлығы бүтпәрәстликлә мәшғул олдуғу бир вахтда чохлары һәгиги ибадәти дәстәкләмәк үчүн Јерусәлимә ҝәлиб «Рәһабамын тәрәфиндә олдулар» (2 Салн. 11:16, 17). Беләҹә, Рәһабам итаәткарлығы сајәсиндә падшаһлығыны мөһкәмләндирди.

Һакимијјәти ҝүҹләнәндә Рәһабам ағласығмаз бир шеј едир. О, Јеһованын ганунуну рәдд едиб бүтпәрәстлијә гуршаныр! Сәбәб нә иди? Онун анасы исраилли јох, әмуни иди (1 Пад. 14:21). Бәлкә Рәһабам анасынын тәсиринә дүшмүшдү? Һәр неҹә олса да, халг Рәһабамын пис нүмунәсини изләјәрәк онун јолу илә ҝедир. Буна ҝөрә дә Јеһова Мисир падшаһы Шишага Јәһуда шәһәрләринин чохуну зәбт етмәјә изин верир. Бахмајараг ки, Рәһабам бу шәһәрләри мөһкәмләндирмишди, онлар Шишагын һүҹумуна таб ҝәтирә билмир (1 Пад. 14:22—24; 2 Салн. 12:1—4).

Шишаг Рәһабамын һакимијјәт сүрдүјү Јерусәлимә чатанда вәзијјәт даһа да писләшир. Бу заман Шәмај пејғәмбәр Рәһабам вә онун әмирләринә Аллаһдан ҝәлән хәбәри чатдырыр: «Сиз Мәни тәрк етдиниз, буна ҝөрә сизи Шишага тәслим едирәм». Рәһабам буна неҹә јанашыр? Мүгәддәс Китабда јазылыб: «Онда Исраил әмирләри вә падшаһ Аллаһа бојун әјиб дедиләр: “Јеһова һагдыр”». Беләҹә, Јеһова Рәһабамы вә Јерусәлими мәһв олмагдан гуртарыр (2 Салн. 12:5—7, 12).

Бу һадисәдән сонра Рәһабам ҹәнуб падшаһлығы үзәриндә һакимијјәт сүрмәјә давам едир. Рәһабам өзүндән сонра оғлу Әбијјаны падшаһ гојмаг истәјирди. Диҝәр оғулларынын сонрадан Әбијјаја гаршы чыхмамасы үчүн онлара сәхавәтлә һәдијјәләр пајлајыр (2 Салн. 11:21—23). Беләҹә, о, һакимијјәтинин илк илләриндән фәргли олараг һикмәтли давраныр.

Бунунла белә, Рәһабам Аллаһын рәғбәтини газана билмир. Нә үчүн? Мүгәддәс Китабда дејилир: «Рәһабам пис ишләр ҝөрүрдү, чүнки үрәјиндә Јеһованы ахтармағы гәт етмәмишди» (2 Салн. 12:14).

Рәһабамын һәјатындан нә өјрәнирик? О, бәзән Јеһоваја итаәт едирди вә Јеһованын халгы үчүн бәзи јахшы ишләр ҝөрүрдү. Лакин Рәһабам Јеһовајла достлуг мүнасибәтләрини мөһкәмләндирмәди, Ону разы салмаг арзусуну ҝүҹләндирмәди. Нәтиҹәдә, о, пис әмәлләрлә мәшғул олду вә бүтпәрәстлијә гуршанды. Сиздә белә бир суал јарана биләр: «Рәһабам Аллаһдан ҝәлән дүзәлиши гәбул едәндә буну пешман олдуғу, Јеһованын разылығыны газанмаг истәдији үчүн етди, јохса башгаларынын  сөзүнә ҝөрә?» (2 Салн. 11:3, 4; 12:6). Аллаһын Кәламындан ҝөрүрүк ки, сонракы илләрдә о, јенә дә пис ишләр ҝөрмәјә башламышды. Рәһабам бабасы падшаһ Давуддан нә гәдәр фәргләнирди! Дүздүр, Давуд да сәһвләр етмишди. Лакин о, етдији сәһвләрә ҝөрә сәмими төвбә етмиш, һәјаты боју Аллаһы севмиш вә һәгиги ибадәтлә мәшғул олмушду (1 Пад. 14:8; Зәб. 51:1, 17; 63:1).

Рәһабамын һәјатындан чох шеј өјрәнә биләрик. Дүздүр, аиләни тәмин етмәк, Јеһоваја чалышганлыгла хидмәт етмәк тәрифәлајигдир. Лакин бу кифајәт дејил. Әҝәр биз Аллаһымызын рәғбәтини газанмаг истәјириксә, илк нөвбәдә һәгиги ибадәти һәр шејдән үстүн тутмалы вә бу јолдан ајрылмамалыјыг.

Бу мәгсәдә чатмаг үчүн биз Јеһованы дәрин мәһәббәтлә севмәлијик. Оҹағын сөнмәмәси үчүн одун атмаг лазым ҝәлдији кими, Аллаһа олан мәһәббәтин гәлбимиздә даим аловланмасы үчүн Мүгәддәс Китабы мүнтәзәм мүталиә етмәли, охудугларымыздан нәтиҹә чыхармалы вә даима дуа етмәлијик (Зәб. 1:2; Ром. 12:12). Беләҹә, Јеһоваја олан мәһәббәтимиз ҝөрдүјүмүз һәр ишдә Ону разы салмаға, сәһвә јол верәндә исә үрәкдән төвбә етмәјә тәшвиг едәҹәк. Нәтиҹәдә, биз Рәһабамдан фәргли олараг, һәгиги ибадәтдә мөһкәм галаҹағыг (Јһд. 20, 21).