Мүгәддәс Китабын сәһифәләриндә мүхтәлиф һиссләр кечирмиш киши вә гадынларын һәјат һекајәләри јер алыр. Бу әһвалатлары охујанда ҝөрә биләрик ки, онлардан ән азы бири ејнән бизим кими һиссләр кечириб.

Һәр биримиз истәјәрик ки, әтрафымыздакы инсанлар кечирдијимиз һиссләри баша дүшсүн. Психоложи проблемләрлә мүбаризә апаранда буна хүсусилә еһтијаҹ дујуруг. Мүгәддәс Китабдан реал әһвалатлары охујанда ҝөрүрүк ки, һәмин инсанлар да бизим кими һиссләр кечирибләр, ејни ҹүр дүшүнүбләр. Беләҹә, ҝөрүрүк ки, әзаб чәкән, нараһатлыгла вә бәдбин һиссләрлә мүбаризә апаран тәкҹә биз дејилик.

• Мүгәддәс Китабда өзүнү мәјус, чарәсиз һисс едән чохлу сајда инсанын сөзләри гәләмә алыныб. Нә вахтса белә демисиниз: «Даһа баҹармырам!» Бәзи пејғәмбәрләр, мәсәлән, Муса, Илјас, Давуд пејғәмбәр дә белә һиссләр кечириб (Сајлар 11:14; 1 Падшаһлар 19:4; Зәбур 55:4).

• Мүгәддәс Китабда Һәннә адлы гадындан данышылыр. Онун өвлады јох иди, үстәлик, ҝүнүсү ону әлә салырды, буна ҝөрә дә о, «чох кәдәрли» иди (1 Ишмуил 1:6, 10).

• Аллаһын Кәламында Әјјуб пејғәмбәр һагда да јазылыб. О, мөмин һәјат тәрзи сүрсә дә, ҝүҹлү емосионал сарсынты кечирмишди. Ола билсин, онун кечирдији һиссләри сиз дә јашамысыныз. Бир дәфә пејғәмбәр демишди: «Безмишәм, даһа јашамаг истәмирәм» (Әјјуб 7:16).

Бу мөмин инсанлар мәнфи фикирләринә галиб ҝәлә билмишләр. Онларын нүмунәләри үзәриндә дүшүнмәк мәнәви изтирабларла мүбаризәдә бизә көмәк едә биләр.