Аллаһ инсанлара бәнзәрсиз бир немәт — дуа әнамы бәхш едиб. Инсан дуа васитәсилә Аллаһла үнсијјәт гурур, һиссләрини Она данышыр. Давуд пејғәмбәр дуасында демишди: «Еј дуалары ешидән, һәр ҹүр инсан һүзуруна ҝәләҹәк» (Зәбур 65:2). Бәс неҹә дуа едәк ки, Аллаһ дуаларымызы ешидиб бизә лүтф етсин?

Дуа үрәјинизи Аллаһа ачмаг, ән дәрин һиссләринизи Онунла бөлүшмәк үчүн бир имкандыр (Зәбур 62:8). Сидги-үрәкдән едилән дуалар Аллаһ-Таалаја хош ҝедир.

Аллаһ чохлу сифәтләрлә вәсф олунса да, Онун тәк бир ады вар. О, Өз Кәламында дејиб: «Мән Јеһовајам. Адым будур» (Әшија 42:8). Мүгәддәс Китабда Јеһова адына тәхминән 7000 дәфә раст ҝәлинир. Пејғәмбәрләр дуаларында Аллаһа ады илә хитаб едирдиләр. Мәсәлән, бир дәфә Ибраһим пејғәмбәр ону нараһат едән мәсәлә барәдә Аллаһа мүраҹиәтән демишди: «Јеһова,.. јенә сорушмаг истәјирәм» (Јарадылыш 18:30). Бәли, дуа едәндә Аллаһын адыны чәкмәк ваҹибдир.

Һансы дилдә данышырыгса данышаг, Аллаһ бизим һиссләримизи, фикирләримизи баша дүшүр. Кәламында бизи әмин едәрәк дејир: «Аллаһ ајры-сечкилик етмәјән Аллаһдыр, һәр халгын ичиндә Ондан горхан вә дүзҝүн иш ҝөрән адамдан разыдыр» (Һәвариләрин ишләри 10:34, 35).

Амма Аллаһын лүтфүнү газанмаг үчүн тәкҹә дуа етмәк аздыр. Нөвбәти мәгаләләрдә ҝөрәҹәјик ки, даһа нәләр етмәлијик.