Ибраниҹә јазылан бу ајәни ики ҹүр анламаг олар. Лакин нөвбәти амилләр бизә дүзҝүн мәнаны анламаға көмәк едир.

1. 144-ҹү мәзмурун контекстинә нәзәр салаг. 12-ҹи ајәдә истифадә олунан «онда» сөзү ҝөстәрир ки, 12-дән 14-ә кими ајәләрдәки немәтләр салеһ инсанлара аиддир. О кәсләрә ки, шәр әмәл саһибләринин әлиндән дад едиб, гуртулмағы диләјир (11-ҹи ајә). 15-ҹи ајәдәки «бәхтәвәрдир» вә «бәхтијардыр» сөзләри дә ҝөстәрир ки, сөһбәт ејни инсанлардан — «Аллаһы Јеһова олан» халгдан ҝедир.

2. Бу изаһат сәдагәтли инсанларын илаһи немәтләр алаҹағыны ҝөстәрән диҝәр ајәләрлә дә вәһдәт тәшкил едир. 144-ҹү мәзмурда Давуд пејғәмбәрин һиссләри гәләмә алыныб. Бурада о, Аллаһын Исраил халгыны дүшмәнләрин әлиндән гуртарыб онлара фираванлыг вә хошбәхтлик верәҹәјинә үмид етдијини билдирир (Лав. 26:9, 10; Ган. 7:13; Зәб. 128:1—6). Пејғәмбәрин бу үмиди Аллаһын вердији вәдләрә әсасланыр. Мәсәлән, Ганунун тәкрары 28:4 ајәсиндә Аллаһын вәди јазылыб: «Өвладларыныз чох, торпағынызын бәһрәси бол олаҹаг, һејванларынызын балалары, бузовларыныз, гузуларыныз саја ҝәлмәјәҹәк». Һәгигәтән дә, Давуд падшаһын оғлу Сүлејманын һакимијјәти илләриндә өлкәдә ҝөрүнмәмиш сүлһ вә әмин-аманлыг һөкм сүрмүшдү. Ән әсасы исә, Сүлејманын һакимијјәти Мәсиһин падшаһ кими идарә едәҹәји вахта ишарә иди (1 Пад. 4:20, 21; Зәб. 72:1—20).

Хүласә, 144-ҹү мәзмурдакы сөзләрин Аллаһын халгына аид олдуғуну анламаг бүтүн мәзмура ајдынлыг ҝәтирир. Јәни Аллаһын бүтүн шәр әмәл саһибләрини мәһв едиб халгына сүлһ вә фираванлыг бәхш едәҹәјинә даир һәсрәтлә ҝөзләдијимиз үмид габарыг ҝөрүнүр (Зәб. 37:10, 11).