Мәсиһиләр өзләрини мүдафиә етмәк үчүн мүәјјән тәдбирләр ҝөрә биләрләр, амма Мүгәддәс Китаб принсипләри чәрчивәсиндә. Бу принсипләрә әсасән, мәсиһинин өзүнүмүдафиә мәгсәдилә тапанҹа, түфәнҝ кими одлу силаһ сахламасы дүзҝүн дејил. Ҝәлин бу мәсәләдә бизә дүзҝүн гәрар вермәјә көмәк едән бир нечә амили нәзәрдән кечирәк.

Јеһованын ҝөзүндә һәјат мүгәддәсдир, хүсусән дә инсан һәјаты. Давуд пејғәмбәр Јеһоваја хитабән демишди: «Һәјат мәнбәји Сәнсән» (Зәб. 36:9). Өзүнү вә мүлкүнү горумаг мәгсәдилә мүнасиб тәдбирләр ҝөрмәк гәрарына ҝәлән мәсиһи әлиндән ҝәләни етмәлидир ки, һеч кимин һәјатына вә ганына баис олмасын (Ган. 22:8; Зәб. 51:14).

Дүздүр, инсан өзүнүмүдафиә мәгсәдилә истифадә етдији истәнилән әшја илә башгасынын ганына баис ола биләр. Амма одлу силаһла гәсдән вә ја тәсадүфән инсаны гәтлә јетирмәк еһтималы даһа бөјүкдүр *. Һәмчинин онсуз да гәзәбли олан гәсбкар гаршы тәрәфин силаһ чыхартдығыны ҝөрәндә вәзијјәт даһа да ҝәрҝинләшә вә өлүмлә нәтиҹәләнә биләр.

Иса јер үзүндә јашадығы сонунҹу ҝеҹә давамчыларына өзләринә гылынҹ алмағы тапшыранда буну өзүнүмүдафиә мәгсәдилә сөјләмәмишди (Лука 22:36, 38). Мәгсәд давамчыларына мүһүм бир мәсәләни баша салмаг иди: онун давамчылары һәтта үстләринә  силаһлы дәстә һүҹум етсә белә, зоракылыға гаршы зоракылыг тәтбиг етмәмәлидирләр (Лука 22:52). Бутрус гылынҹла баш каһинин нөкәринин гулағыны кәсәндә Иса она демишди: «Гылынҹыны гајтар гој гынына». Сонра Иса бу ҝүн дә онун давамчыларынын әлдә рәһбәр тутдуғу бир принсипи, чох ваҹиб бир һәгигәти ачыглады: «Гылынҹ ҝөтүрән һәр кәс гылынҹдан өләҹәк» (Мәт. 26:51, 52).

Микә 4:3 ајәсиндә јазылдығы кими Аллаһын халгы «гылынҹларындан ҝаваһын, низәләриндән ораг» дүзәлдир. Әсл мәсиһиләри сәҹијјәләндирән бу ҹәһәт һәвари Булусун Аллаһын илһамы илә јаздығы нөвбәти чағырыша ујғун ҝәлир: «Һеч кимә пислик әвәзинә пислик етмәјин... Әлиниздән ҝәлән гәдәр һамы илә сүлһдә олмаға чалышын» (Ром. 12:17, 18). Башы чох бәлалар чәксә дә, «гулдурларын әлиндән тәһлүкә» илә үзләшсә дә, Булус дедији сөзә әмәл едирди, һеч вахт өз тәһлүкәсизлијини Мүгәддәс Јазылардакы принсипләрдән үстүн тутмурду (2 Кор. 11:26). О, Аллаһа вә Онун Кәламындакы «һәрб силаһындан үстүн» олан һикмәтә ҝүвәнирди (Ваиз 9:18).

Мәсиһиләр үчүн һәјат пулдан, вардан дәјәрлидир. «Инсанын вар-дөвләти башындан ашыб-дашса да, һәјаты бундан асылы дејил» (Лука 12:15). Әҝәр силаһлы гарәтчини ширин диллә јола ҝәтирмәк алынмырса, Исанын «пис адама мүгавимәт ҝөстәрмә» мәсләһәтинә әмәл етмәк һикмәтли аддым оларды. Бу вәзијјәтдә мәсиһи һәтта ајәдә дејилдији кими үст палтарыны да, көјнәјини дә, јәни гарәтчинин истәдији һәр шеји вермәјә һазыр олмалыдыр * (Мәт. 5:39, 40; Лука 6:29). Ән јахшысы исә бу вәзијјәтин јаранмамасы үчүн әввәлҹәдән тәдбир ҝөрмәкдир. Әҝәр варымызы нүмајишә гојмасаг вә гонум-гоншунун јанында меһрибан, сакит мәсиһи кими танынсаг, ҹинајәткарларын гурбаны олмаг тәһлүкәсиндән гача биләрик (1 Јәһ. 2:16; Мәс. 18:10).

Мәсиһиләр башгаларынын виҹданыны нәзәрә алырлар (Ром. 14:21). Јығынҹагда билинсә ки, мәсиһи өзүнү мүдафиә етмәк үчүн силаһ сахлајыр бу, баҹы-гардашлардан кимисә шока сала, һәтта иманыны сарсыда биләр. Силаһ сахламаға һүгуги ҹәһәтдән һаггымыз чатса да, мәһәббәт бизи башгаларынын рифаһыны өзүмүзүнкүндән үстүн тутмаға, онларын иманыны сарсыдан һәрәкәт етмәмәјә тәшвиг едәҹәк (1 Кор. 10:32, 33; 13:4, 5).

Мәсиһиләр нүмунәви олмаға чалышырлар (2 Кор. 4:2; 1 Бут. 5:2, 3). Әҝәр Мүгәддәс Китабдан мәсләһәт вериләндән сонра да мәсиһи өзүнүмүдафиә үчүн силаһ сахламаг гәрарына ҝәләрсә, о, нүмунәви сајыла билмәз. Бу сәбәбдән она јығынҹагда мәсулијјәтләр верилмәјәҹәк. Ејни вәзијјәт иши илә бағлы силаһ дашыјан мәсиһијә дә аид олунур. Бу һалда ән јахшысы одур ки, мәсиһи башга иш тапсын *.

Иш мәсәләсиндә олдуғу кими, өзүнү, аиләсини вә әмлакыны неҹә горујаҹағы да мәсиһинин шәхси сечимидир. Амма бу сечим һикмәтли Јараданымызын мәһәббәтдән ирәли ҝәләрәк вердији принсипләрә әсасланмалыдыр. Бу принсипләри нәзәрә алараг јеткин мәсиһи өзүнүмүдафиә мәгсәдилә одлу силаһ сахламыр. Мәсиһиләр әминдирләр ки, Аллаһа ҝүвәнсәләр вә Мүгәддәс Китаб принсипләринә риајәт етсәләр, әбәдијјән сакит вә фираван һәјат јашајаҹаглар (Зәб. 97:10; Мәс. 1:33; 2:6, 7).