«МӘСИҺИ баҹы-гардашларын ҝөстәрдији хејирхаһлыг мәним үчүн нәјә десән дәјәрди». Бу сөзләри Лиза демишди *. Ону һәгигәтә илк дәфә мәһз бу ҹәлб етмишди. Ејни шеји Анна барәдә дә демәк олар. О дејир: «Јеһованын Шаһидләринин өјрәтдикләриндән чох, ҝөстәрдикләри хејирхаһлыг мәни һәгигәтә ҹәлб етди». Инди бу баҹыларын һәр икиси Мүгәддәс Китабы охујуб мүталиә етмәји чох севир, амма вахтилә онлара хејирхаһ әмәлин бөјүк тәсири олмушду.

Әтрафымыздакы инсанлара белә ҝөзәл тәсир бағышлајан хејирхаһлығы неҹә тәзаһүр етдирә биләрик? Бу мәгаләдә буну етмәјин ики јолу һагда, сөздә вә әмәлдә хејирхаһлыг ҝөстәрмәк һагда данышаҹағыг. Сонра өјрәнәҹәјик ки, кимләрә гаршы хејирхаһ олмалыјыг.

Мәсәлләр 31-ҹи фәсилдә јахшы арвад барәдә дејилир ки, «хејирхаһлыг гануну» онун дилиндәдир (Мәс. 31:26). О изин верир ки, бу «ганун» онун сәс тонуна, данышығына тәсир етсин. Хејирхаһлыг гануну әрләрин вә аталарын да дилиндә олмалыдыр. Валидејнләр јахшы билир ки, кобуд сөзләр ушаға пис тәсир едир. Онлар ушагла сәрт, сојуг данышанда ушаг онлара гулаг асмаға мејилли олмур. Буна ҝөрә дә валидејн истәјирсә ки, ушаг сөзүнә гулаг ассын, онунла меһрибан данышмалыдыр.

Валидејн олуб-олмамағымыздан асылы олмајараг, нә едә биләрик ки, хејирхаһлыг гануну бизим дә дилимиздә олсун? Мәсәлләр 31:26 ајәсинин биринҹи һиссәсиндә буну етмәјин јолу ҝөстәрилир. Орада дејилир: «Ағзыны һикмәтлә ачар». Бу, о демәкдир ки, биз сәс тонумуза фикир вермәлијик, сөзләримизи һикмәтлә сечмәлијик. Өзүмүзә белә суал верә биләрик: «Дејәҹәјим сөз гаршы тәрәфи даһа да әсәбиләшдирәҹәк, јохса ҝәрҝин вәзијјәтә су сәпәҹәк?» (Мәс. 15:1). Бәли, данышмаздан өнҹә дүшүнмәк һикмәтли аддымдыр.

Нөвбәти мәсәлдә дејилир: «Дүшүнмәдән дејилән сөз гылынҹ зәрбәсинә бәнзәр» (Мәс. 12:18). Сөзләримизин вә сәс тонумузун башгаларына неҹә тәсир етдијини нәзәрә алсаг, чох јәгин ки, дилимизә һаким олмағы даһа јахшы баҹараҹағыг. Бәли, хејирхаһлыг ганунуна әмәл етмәк бизә көмәк едәҹәк ки, данышығымызда вә сәс тонумузда кобудлуға јол вермәјәк (Ефес. 4:31, 32). Биз мәнфи фикирләри мүсбәт фикирләрлә, сәрт сөзләри хош сөзләрлә, кобуд сәс тонуну мүлајим тонла әвәз едәҹәјик. Биз Јеһовадан өрнәк ҝөтүрмәлијик. О, горхуја гапылан Илјас пејғәмбәри мәләји васитәсилә үрәкләндирәркән мәләк «сакит, һәзин» сәслә данышмышды (1 Пад. 19:12). Амма бизим хејирхаһ олдуғумуз тәкҹә данышығымыздан јох, әмәлләримиздән дә ҝөрүнмәлидир. Ҝәлин ҝөрәк буну неҹә едә биләрик.

Јеһовадан өрнәк ҝөтүрүрүксә, хејирхаһлыг тәкҹә сөзләримиздә јох, әмәлләримиздә дә ҝөрүнәҹәк (Ефес. 4:32; 5:1, 2). Әввәлдә ады чәкилән Лиза Јеһованын Шаһидләринин ҝөстәрдикләри хејирхаһлыг барәдә белә дејир: «Аиләмиз гәфил көчмәли олмушду. Ики әр-арвад ишдән мәзунијјәт ҝөтүрүб,  бизә јыр-јығыш етмәјә көмәк етди. Һәмин вахт мән һеч Мүгәддәс Китаб дәрси дә кечмирдим». Онларын бу хејирхаһлығы Лизада һәгигәтә мараг ојатмышды.

Јухарыда ады чәкилән Анна да ҝөстәрдикләри хејирхаһлыға ҝөрә Јеһованын Шаһидләринә миннәтдардыр. О дејир: «Бу дүнјада инсанлардан о гәдәр пислик ҝөрмүшдүм ки, һеч кимә етибарым галмамышды. Буна ҝөрә дә Јеһованын Шаһидләри илә растлашанда онларын нијјәтинин тәмиз олдуғуна инанмырдым. Онларын мәнә бу гәдәр мараг ҝөстәрмәси мәнә шүбһәли ҝәлирди. Амма мәнә дәрс кечән мәсиһинин сәмими-гәлбдән мәнә хејирхаһлыг ҝөстәрдијини ҝөрәндә она етибар етмәјә башладым». Бу һансы бәһрәләри ҝәтирди? О дејир: «Бундан сонра диггәтими өјрәндикләримә ҹәмләдим».

Фикир вердинизсә, Лиза илә Аннаја јығынҹагдакы баҹы-гардашларын хејирхаһ әмәлләри чох ҝөзәл тәсир бағышламышды. Бу, онларын һәгигәти өјрәнмәсиндә ваҹиб рол ојнамышды. Мәһз хејирхаһлыг онлара Јеһоваја вә јығынҹагдакы баҹы-гардашлара етибар етмәјә көмәк етмишди.

Бәзиләринин шириндил, ҝүләрүз олмасы бөјүдүјү мәдәнијјәтдән гајнагланыр. Әлбәттә ки, инсанын тәбиәтән вә ја бөјүдүјү мүһитдән ирәли ҝәләрәк нәзакәтли олмасы тәрифәлајигдир. Амма бизим хејирхаһ олмағымыз тәкҹә бу кими амилләрдән гајнагланырса, бу, илаһи хејирхаһлыг дејил. (Һәвариләрин ишләри 28:2 ајәси илә әлагәләндирин.)

Илаһи хејирхаһлыг Аллаһын руһунун бәһрәсинә дахилдир (Гал. 5:22, 23). Буна ҝөрә дә бу хүсусијјәтә јијәләнмәк вә ону тәзаһүр етдирмәк үчүн мүгәддәс руһ биздә фәалијјәт ҝөстәрмәлидир. Бу хүсусијјәти тәзаһүр етдирәндә биз Јеһовадан вә Исадан өрнәк алырыг. Бу исә Јеһованы севдијимизи ҝөстәрир. Һәмчинин Исадан өрнәк ҝөтүрәрәк биз башгаларынын рифаһы илә үрәкдән марагланмалыјыг. Бунунла да инсанлары севдијимизи ҝөстәририк. Демәли, илаһи хејирхаһлығы ҝөстәрмәјә бизи тәшвиг едән гүввә һәм Јеһова Аллаһа, һәм дә инсанлара мәһәббәтдир. Белә олан һалда хејирхаһлығымыз үрәкдән ҝәлир вә Јеһованы разы салыр.

Биз тәбии олараг јахынымыза вә ја бизә јахшылыг едән инсана хејирхаһлыг ҝөстәририк, миннәтдарлығымызы билдиририк (2 Ишм. 2:6; Кол. 3:15). Бәс әҝәр дүшүнүрүксә ки, кимсә она хејирхаһлыг ҝөстәрмәјимизә лајиг дејил, онда неҹә?

Бу саһәдә Јеһова ән ҝөзәл нүмунәдир вә Онун Кәламындан бу хүсусијјәтин тәзаһүрү илә бағлы ваҹиб дәрс өјрәнирик. Јеһова һәр кәсә, һәм лајиг оланлара, һәм дә лајиг олмајанлара хејирхаһлыг ҝөстәрир. Онун бу хүсусијјәти лүтф адланыр. Лүтф кимәсә лајиг олмадығы һалда хејирхаһлыг ҝөстәрмәк демәкдир. Бу ифадәјә Инҹилдә дәфәләрлә раст ҝәлинир. Бәс Јеһова бу хүсусијјәти неҹә тәзаһүр етдирир?

Јеһова индијә кими јашамыш милјонларла инсана лүтф ҝөстәрәрәк онлары јашамаг үчүн зәрури шејләрлә тәмин едиб (Мәт. 5:45). Бәшәријјәт Јеһованы танымаздан өнҹә О, онлара лүтф ҝөстәриб (Ефес. 2:4, 5, 8). Мәсәлән, Она әзиз олан јеҝанә Оғлуну бүтүн инсанлар уғрунда гурбан вериб. Һәвари Булус јазмышды ки, Јеһованын фидјә вермәси Онун лүтфүнүн боллуғундан гајнагланыр (Ефес. 1:7). Бундан әлавә, биз ҝүнаһ едиб, Јеһованы мәјус етсәк дә, О бизә јенә дә тәлим верир, дүзҝүн јола јөнәлдир. Онун нәсиһәтләри вә сөзләри «чәмәнлијә чисәләјән нарын јағышлар» кими јумшагдыр (Ган. 32:2). Јеһованын бизә ҝөстәрдији лүтфүн гаршылығыны һеч вахт өдәјә билмәрик. Бир данылмаз факт вар ки, Јеһова бизә лүтф ҝөстәрмәсә иди, бизим ҝәләҹәјә үмидимиз олмазды. (1 Бутрус 1:13 ајәси илә әлагәләндирин.)

Шүбһәсиз, Јеһованын хејирхаһлығы гәлбимизи охшајыр вә бизи һәрәкәтә тәшвиг едир. Биз Јеһовадан өрнәк ҝөтүрәрәк тәк-түк инсана јох, һамыја хејирхаһлыг ҝөстәрмәлијик (1 Салон. 5:15). Биз һәр заман хејирхаһлыг едәндә сојуг һавада исти оҹаға бәнзәјирик. Аилә үзвләримизин, диндашларымызын, иш јолдашларымызын, синиф јолдашларымызын, гоншуларымызын вә гоһум-әгрәбамызын гәлбини исиндиририк.

Сизҹә, сөздә вә әмәлдә хејирхаһ олмағыныз аиләниздә вә јығынҹағынызда кимләрә фајда ҝәтирә биләр? Ола билсин, јығынҹагда киминсә ев, һәјәт-баҹа ишләриндә вә ја алыш-вериш мәсәләсиндә хүсусилә көмәјә еһтијаҹы вар. Һәмчинин хидмәт заманы ҝөрсәк ки, киминсә көмәјә еһтијаҹы вар, ондан көмәјимизи әсирҝәмәјәҹәјик.

Ҝәлин Јеһовадан өрнәк алаг вә һәмишә сөзүмүздә вә әмәлимиздә «хејирхаһлыг гануну» олсун.