ХЕЈИРХАҺ бир әмәл инсана нә гәдәр севинҹ вә мәмнунлуг ҝәтирир! Киминсә бизи дүшүндүјүнү билмәк чох ҝөзәл һиссдир. Бәли, хејирхаһлыг һамы тәрәфиндән бәјәнилир. Бәс биз бу хүсусијјәти неҹә тәзаһүр етдирә биләрик?

Хејирхаһлыг сәмими-гәлбдән башгаларынын рифаһыны дүшүнмәк вә буну хош сөздә вә әмәлдә ҝөстәрмәк демәкдир. Хејирхаһлыг садәҹә нәзакәтли давраныш дејил. Әсл хејирхаһлыг мәһәббәт вә шәфгәт һиссиндән гајнагланыр. Ән башлыҹасы исә бу хүсусијјәт һәр бир мәсиһинин јетишдирмәли олдуғу мүгәддәс руһун бәһрәсидир (Гал. 5:22, 23). Ҝәлин бу хүсусијјәти инкишаф етдирмәк үчүн Јеһова Аллаһын вә Иса Мәсиһин бу саһәдә гојдуғу нүмунәјә бахаг.

Јеһова Аллаһ һамыја, һәтта «нашүкүрләрә вә писләрә» гаршы хејирхаһ вә анлајышлыдыр (Лука 6:35). «О, ҝүнәшә әмр едир ки, писләрин дә, јахшыларын да үзәринә доғсун. Јағыша әмр едир ки, салеһләрин дә, гејри-салеһләрин дә үзәринә јағсын» (Мәт. 5:45). Буна ҝөрә дә Јеһованы Јарадан кими гәбул етмәјән инсанлар белә, Онун јашамаг үчүн вердији немәтләрдән дада вә хошбәхтлик дуја билирләр.

Јеһованын Адәмлә Һәвва үчүн етдикләри хејирхаһлығын бариз нүмунәсидир. Онлар ҝүнаһ едәндән сонра «әнҹир јарпагларыны бир-биринә тикиб өзләри үчүн фитә дүзәлтдиләр». Амма Јеһова билирди ки, онлар «тикан вә гангал» битирән ләнәтләнмиш торпагда, Әдәндән кәнарда јашајаҹаглары үчүн мүвафиг палтара еһтијаҹ дујаҹаглар. Одур ки, хејирхаһ Аллаһымыз Јеһова онлар үчүн «дәридән узун палтар дүзәлтди» (Јар. 3:7, 17, 18, 21).

Јеһова Аллаһ һәм писләрә, һәм дә јахшылара хејирхаһлыг ҝөстәрсә дә, сәдагәтли бәндәләринә хејирхаһлыг ҝөстәрмәји даһа чох севир. Мисал үчүн, Зәкәријјә пејғәмбәрин дөврүндә бир мәләк Јерусәлимдәки мәбәдин бәрпа ишләринин дајандығыны ҝөрүб чох пәришан олмушду. Јеһова бу мәләјин нараһатчылығыны диггәтлә динләмиш, она «хош, тәсәлливериҹи сөзләрлә» ҹаваб вермишди (Зәк. 1:12, 13). О, Илјас пејғәмбәрә дә буна бәнзәр мүнасибәт ҝөстәрмишди. Бир дәфә пејғәмбәр о гәдәр кәдәрли олур ки, Аллаһдан өлүм диләјир. Аллаһ Илјас пејғәмбәрин һиссләринә биҝанә јанашмыр вә мәләји васитәсилә ону мөһкәмләндирир. Үстәлик, пејғәмбәринә тәк галмадығыны билдирир. Илјас пејғәмбәр Јеһованын бу сөзләриндән вә ҝөстәрдији көмәкдән тохтаглыг тапараг она тапшырылан иши иҹра едә билир (1 Пад. 19:1—18). Бәс Аллаһын хидмәтчиләри арасында Онун хејирхаһлыг хүсусијјәтини ән ҝөзәл ким тәзаһүр етдириб?

Јер үзүндә хидмәтини иҹра едән заман Иса Мәсиһ хејирхаһлығы вә анлајышы илә танынырды. О, һеч вахт кобуд вә һөкмлү давранмырды. Исанын нә гәдәр хејирхаһ олдуғуну ҹаныјананлыгла сөјләдији сөзләрдән ҝөрмәк олар. О демишди: «Еј бүтүн зәһмәткешләр вә јүкү ағыр оланлар, јаныма ҝәлин, мән сизә тәравәт верәҹәјәм... Чүнки бојундуруғум раһат, јүкүм јүнҝүлдүр» (Мәт. 11:28—30). Исанын хејирхаһлығы инсанлары онун ардынҹа ҝетмәјә тәшвиг едирди. Инсанлара јазығы ҝәлдији үчүн аҹлары дојуздурур, хәстәләри сағалдыр вә онлара Аллаһ һаггында «чох шеј» өјрәдирди (Марк 6:34; Мәт. 14:14; 15:32—38).

Мәсиһин инсанлара анлајыш ҝөстәрмәси онун нә гәдәр хејирхаһ олдуғуну ҝөстәрир. Иса һәтта динҹәлмәк үчүн ајырдығы вахтда белә, јанына ҝәләнләри «меһрибанлыгла» гаршылајырды (Лука 9:10, 11). Мәсәлән, бир дәфә он ики илдир ганахмадан әзијјәт чәкән бир гадын Гануна әсасән мурдар сајылдығы һалда Исанын палтарына тохунур. Иса горхудан тир-тир әсән бу гадыны мәзәммәт етмир (Лав. 15:25—28). Әксинә, шәфгәтлә она дејир: «Баҹым, иманын сәни сағалтды. Саламат ҝет. Гој бу әзаблы хәстәлик сәни бир дә нараһат етмәсин» (Марк 5:25—34). Неҹә дә бөјүк хејирхаһлыгдыр!

Јухарыдакы нүмунәләрдән ҝөрүндүјү кими, хејирхаһлыг әмәлдә тәзаһүр олунур. Иса Мәсиһ сәмәријјәли һагда мәсәлдән бунун ваҹиблијини ҝөстәрмишди. Сәмәријјәлиләрлә јәһудиләр арасында дүшмәнчилик олса да, мәсәлдәки сәмәријјәли адамын гарәт олунмуш, дөјүлүб өлүмҹүл һала салынмыш јәһудијә јазығы ҝәлир. Хејирхаһлыг сәмәријјәлини һәрәкәтә тәшвиг едир. О, һәмин адамын јараларыны сарыјыб карвансараја ҝәтирир. Онун гајғысына галмасы үчүн карвансара саһибинә пул верир вә әлавә хәрҹи чыхарса, өдәјәҹәјини сөјләјир (Лука 10:29—37).

Хејирхаһлыг әмәллә јанашы, дүшүнүлмүш, үрәкачан сөзләрдә дә тәзаһүр олунур. Мүгәддәс Китабда да дејилдији кими, ниҝаранчылыг үрәји сыханда дејилән «хош сөз көнлү шад едәр» (Мәс. 12:25). Хејирхаһлыг вә јахшылыг * хүсусијјәти бизи руһландырыҹы сөзләр сөјләјәрәк башгаларынын әһвалыны јүксәлтмәјә тәшвиг едир. Беләҹә, инсанлар онлары дүшүндүјүмүзү ҝөрүб руһланаҹаг вә үзләшдикләри чәтинликләрин өһдәсиндән ҝәлмәјә ҝүҹ тапаҹаглар (Мәс. 16:24).

Аллаһын бәнзәриндә јарадылдығымыз үчүн һәр биримиз хејирхаһлыг хүсусијјәтини јетишдирә биләрик (Јар. 1:27). Мәсәлән, Ромаја ҝедәркән Булуса нәзарәт едән јүзбашы Јули она хејирхаһлыг ҝөстәрмишди. Булуса изин вермишди ки, Сидон шәһәриндәки «достларынын јанына ҝетсин вә достлары она гуллуг етсин»ләр (Һәв. 27:3). Башга вахт исә Малта сакинләри ҝәми гәзасындан сағ чыхмыш Булуса вә онунла оланлара «мисилсиз инсанпәрвәрлик» ҝөстәрмиш, һәтта исинмәләри үчүн тонгал галамышдылар (Һәв. 28:1, 2). Онларын бу хејирхаһлығы һәгигәтән дә тәрифәлајигдир. Лакин һәрдәнбир хејирхаһлыг етмәк һәлә хејирхаһ олмаг демәк дејил.

Јеһованын биздән разы галмасы үчүн хејирхаһлыг шәхсијјәтимизин бир һиссәси, һәјат тәрзимиз олмалыдыр. Буна ҝөрә дә Јеһова бизә хејирхаһлығы ҝејинмәји бујурур (Кол. 3:12). Дүздүр, бу илаһи фәзиләти һәмишә тәзаһүр етдирмәк асан дејил. Утанҹаглыг, өзүмүзә әминсизлик, үзләшдијимиз тәгибләр, дахилимиздә галан худбинлик изләри вә диҝәр  амилләр хејирхаһлыг ҝөстәрмәјимизә әнҝәл ола биләр. Лакин Јеһованын мүгәддәс руһуна архаланмаг вә Онун хејирхаһлығыны өрнәк ҝөтүрмәк бизә бу манеәләри ашмаға көмәк едәҹәк (1 Кор. 2:12).

Бәс сизә һансы саһәләрдә хејирхаһлыг ҝөстәрмәји өјрәнмәк лазымдыр? Өзүнүзә нөвбәти суаллары верин: «Шәфгәтлә динләмәји баҹарырам? Башгаларынын нәјә еһтијаҹ дујдуғуна диггәт јетирирәм? Ахырынҹы дәфә нә вахт аилә үзвүм вә ја достум олмајан биринә хејирхаһлыг ҝөстәрмишәм?» Сонра исә гаршыныза әтрафыныздакы инсанлары, әләлхүсус да јығынҹаг үзвләрини даһа јахындан танымағы вә бу кими диҝәр мәгсәдләри гоја биләрсиниз. Бу јолла онларын вәзијјәтиндән вә еһтијаҹларындан хәбәрдар олаҹагсыныз. Сонра өзүнүзү онларын јеринә гојмалы вә өзүнүзә гаршы ҝөрмәк истәдијиниз хејирхаһлығы онлара ҝөстәрмәјә чалышмалысыныз (Мәт. 7:12). Хејирхаһлыг хүсусијјәтини јетишдирмәк үчүн Јеһовадан көмәк истәсәниз, О, ҹәһдләринизи уғурлу едәҹәк (Лука 11:13).

Һәвари Булус Аллаһын хидмәтчисинә хас хүсусијјәтләрин сырасында хејирхаһлығы да вурғуламышды (2 Кор. 6:3—6). Елә онун инсанларын рәғбәтини газанмасына сәбәб дә сөздә вә әмәлдә хејирхаһлыг ҝөстәрмәси иди (Һәв. 28:30, 31). Биз дә хејирхаһ давранышымызла инсанлары һәгигәтә ҹәлб едә биләрик. Һамыја, һәтта бизә гаршы чыханлара да хејирхаһлыг ҝөстәрмәклә онларын үрәјини јумшалда вә гәзәбләрини јатыра биләрик (Ром. 12:20). Нә билирсиниз, бәлкә, бу инсанлар бир ҝүн Мүгәддәс Китаба мараг ҝөстәрәҹәк?!

Јер үзү ҹәннәтә чевриләндә сајсыз-һесабсыз дирилмиш инсанлар әсл хејирхаһлығы дадаҹаглар. Бәлкә дә, бу онларын һәјатында илк дәфә олаҹаг. Миннәтдарлыгдан ирәли ҝәләрәк онлар да башгаларына хејирхаһлыг ҝөстәрмәјә тәшвиг олунаҹаглар. Инсанлара хејирхаһлыг етмәкдән вә көмәклик ҝөстәрмәкдән имтина едән һеч бир кәс Аллаһын Падшаһлығынын һакимијјәти алтында әбәди јашаја билмәјәҹәк. Хејирхаһлыг ҝөстәриб Аллаһдан әбәди јашамаг разылығы алан инсанлар исә бир-биринә ҹан дејиб, ҹан ешидәҹәкләр (Зәб. 37:9—11). Һәмин вахт дүнја сүлһ ичәрисиндә олаҹаг. Бәс бу ҝөзәл ҝүнләр ҝәләнә гәдәр хејирхаһлығын фајдасыны неҹә ҝөрә биләрик?

Мүгәддәс Китабда јазылыб: «Хејирхаһ адам өзүнә хејир едир» (Мәс. 11:17). Адәтән хејирхаһ инсан башгаларынын рәғбәтини тез газаныр вә инсанлар да онунла хејирхаһ давраныр. Иса Мәсиһ демишди: «Һансы өлчү илә өлчүрсүнүзсә, һәмин өлчү илә дә сизә өлчәҹәкләр» (Лука 6:38). Она ҝөрә дә хејирхаһ инсанын досту чох олар.

Һәвари Булус Ефес јығынҹағына нөвбәти мәсләһәти вермишди: «Бир-биринизә гаршы хејирхаһ, шәфгәтли олун,.. бир-биринизи үрәкдән бағышлајын» (Ефес. 4:32). Јығынҹағын бүтүн үзвләри бир-биринә шәфгәт, хејирхаһлыг ҝөстәрәндә, көмәк әли узаданда бу һәр кәсә хејир ҝәтирир. Белә јығынҹагда һеч ким кобудлуға, тәнгидә, сарказма вә гејбәтә јол вермәјәҹәк. Әксинә, сөзләри илә бир-биринә дајаг олаҹаг (Мәс. 12:18). Белә олан тәгдирдә јығынҹаг ҝетдикдә мөһкәмләнәҹәк вә һәр кәс Јеһоваја севинҹлә хидмәт едәҹәк.

Бәли, хејирхаһлыг сөздә вә әмәлдә ҝөрүнән фәзиләтдир. Биз хејирхаһ оланда меһрибан вә сәхавәтли Аллаһымыза бәнзәмиш олуруг (Ефес. 5:1). Бу хүсусијјәтин сајәсиндә јығынҹағымызы мөһкәмләндирәҹәк вә инсанлары һәгиги ибадәтә ҹәлб едәҹәјик. Гој бизи һәмишә хејирхаһ инсан кими танысынлар!