БУ, НӘ ҮЧҮН ВАҸИБДИР?

Чох адам фикир вериб ки, ҝетдији јерә бир аз тез ҝәлмәк стресси азалдыр. Һәр јерә вахтында ҝәлән инсан башгаларынын јанында јахшы ад газаныр. Неҹә?

Дәгиг инсан мәһарәтлидир. Әҝәр сиз һәр шеји вахтында едирсинизсә, демәли, ҝөрмәк истәдијиниз ишләрә нәјинсә мане олмасына јол вермирсиниз, вәзијјәт максимум дәрәҹәдә сизин әлиниздәдир.

Дәгиг инсан етибарлыдыр. Јашадығымыз зәманәдә инсанлар чох вахт вердији сөзү јеринә јетирмир, бојун олдуғу шеји етмир. Буна ҝөрә дә сөзүнүн үстүндә дуран инсаны һамы бәјәнир. Етибарлы инсана досту да һөрмәт гојур, аиләси дә. Ишә вахтында ҝәлдији, она верилән иши вахтында гуртардығы үчүн белә инсаны мүдири дә гијмәтләндирир; һәтта бәзән маашыны галдырыр, она даһа чох шеј етибар едир.

МҮГӘДДӘС КИТАБДА НӘ ДЕЈИЛИР?

Аллаһын Кәламында дәгиглијә аид ајәләр вар. Мисал үчүн, орада јазылыб: «Гој һәр шеј әдәб-әрканла вә низамла олсун» (1 Коринфлиләрә 14:40). Ҝөрүш тәјин едән ики тәрәф һәмин мәкана вахтында ҝәлмәк үчүн әдәб-әрканлы вә низамлы олмалыдыр. Мүгәддәс Китабда һәмчинин јазылыб: «Һәр шејин өз вахты вар, сәма алтында һәр ишин өз вахты вар» (Ваиз 3:1). Бу сөзләрдән сонра һәмчинин дејилир ки, «әкмәјин өз вахты, әкиләни чыхартмағын өз вахты» вар (Ваиз 3:2). Јахшы мәһсул ҝөтүрмәк үчүн әкинчи әкини мөвсүмүндә, вахтында етмәлидир. Башга сөзлә, әкинчинин дәгиглијиндән чох шеј асылыдыр.

Аллаһын Кәламына әсасән, биз башга бир сәбәбә ҝөрә дә дәгиг олмалыјыг. Дәгиг олмагла биз башгаларына вә онларын дәјәрли вахтына һөрмәт етдијимизи ҝөстәририк (Филиппилиләрә 2:3, 4). Һәмишә башгасыны ҝөзләдән инсан исә онун вахтыны оғурламыш олур.

«Тәкҹә өзүнүзү фикирләшмәјин, башгаларыны да фикирләшин» (Филиппилиләрә 2:4).

МҮГӘДДӘС КИТАБДА НӘ ДЕЈИЛИР?

Мүгәддәс Китаб мәсләһәт ҝөрүр ки, һәр шеји габагҹадан планлашдыраг (Мәсәлләр 21:5). Ҝетдијиниз јерләрә һәмишә ҝеҹикирсинизсә, бу о демәкдир ки, сизин бүтүн ҝүнүнүз долудур. Буна ҝөрә чалышын ваҹиб олмајан шејләрә бош јерә вахт сәрф етмәјәсиниз. Бир нечә јерә дәјмәлисинизсә, ҝетдијиниз јерләр арасында кифајәт гәдәр вахт гојун вә чалышын ки, вахтындан әввәл чатасыныз. Онда нә тыхаҹ, нә һаванын пис олмасы, нә дә башга бир ҝөзләнилмәз һадисә ҝетдијиниз јерә вахтында чатмаға мане олмајаҹаг.

Аллаһын Кәламы һәмчинин тәвазөкар олмағы мәсләһәт ҝөрүр (Мәсәлләр 11:2). Јәни гәбул един ки, сиз һәр шеји чатдыра билмәзсиниз. Ҝөрүш тәјин етмәздән вә ја һансыса иши филан вахтда гуртараҹағыныза бојун олмаздан өнҹә дүшүнүн, буну етмәјә һәгигәтән вахтыныз чатаҹаг, ја јох. Ҝүҹүнүз чатды-чатмады, һәр шејә разылыг вермәк һәм өзүнүзү, һәм дә башгаларыны стрессә салаҹаг вә дилхор едәҹәк.

Аллаһын Кәламында һәмчинин јазылыб ки, вахтымызын гәдрини биләк (Ефеслиләрә 5:15, 16). Ән ваҹиб ишләри биринҹи јерә гојун (Филиппилиләрә 1:10). Мәсәлән, иҹтимаи нәглијјатла ҝедәркән вә ја кимисә ҝөзләјәркән вахтдан истифадә едиб нәсә охуја вә ја ҝүнүнүзүн галан һиссәсини планлашдыра биләрсиниз.

«Чалышганын нијјәти уғур ҝәтирәр» (Мәсәлләр 21:5).