Анжела * отуз јашларында субај бир баҹыдыр. О, ағсаггаллары ҝөзләјир вә бир аз нараһатдыр. Ҝөрәсән, ағсаггаллар она нә дејәҹәкләр? Дүздүр, о, бир нечә јығынҹаг ҝөрүшүндә олмајыб, амма бүтүн ҝүнү јашлы инсанларла ишләдикдән сонра евә тагәтдән дүшмүш вәзијјәтдә гајыдыр. Үстәлик, о, ҝүндәлик проблемләрдән савајы, анасынын сағламлығына ҝөрә дә чох нараһат олур.

Әҝәр сән Анжелаја баш чәкән ағсаггаллардан бири олсајдын, бу јорғун баҹыны неҹә руһландырардын? (Јер. 31:25). Әввәлҹә ҝәл ҝөрәк ону руһландырмаг үчүн неҹә һазырлашмаг олар?

Бәзән һәр биримиз ишимиз вә ја теократик мәсулијјәтләримиз уҹбатындан јорулуруг. Мәсәлән, Даниел пејғәмбәр алдығы ҝөрүнтүнү анламадығы үчүн тагәтдән дүшмүшдү (Дан. 8:27). Сонралар Ҹәбрајыл мәләк јанына ҝәлиб она көмәк етмишди. Аллаһын елчиси Даниелә һәр шеји баша салмыш, һәмчинин әмин етмишди ки, Аллаһ онун дуаларыны ешидир вә ону чох севир (Дан. 9:21—23). Даһа сонра исә башга бир мәләк хош сөзләрлә тагәтдән дүшмүш бу пејғәмбәрә ҝүҹ-гүввәт вермишди (Дан. 10:19).

Ејнилә, јорулмуш вә ја тагәтдән дүшмүш һәмиманлына баш чәкмәздән әввәл, онун вәзијјәти барәдә дүшүнмәјә вахт ајыр. Онун һансы проблемләри вар? Бу проблемләр ону неҹә әлдән сала биләр? О, һансы јахшы кејфијјәтләри тәзаһүр етдирир? 20 илдән чохдур ки, ағсаггал кими хидмәт едән Ричард гејд едир: «Мән диггәтими һәмиманлыларымын ҝүҹлү ҹәһәтләринә ҹәмләјирәм. Баш чәкмәздән өнҹә, онларын вәзијјәти барәдә дүшүнмәјин сајәсиндә онлары руһландырмаг мәним үчүн асан олур». Әҝәр  башга бир ағсаггалла әмәкдашлыг едәҹәксәнсә, онда нијә дә һәмин баҹы вә ја гардашын вәзијјәтини бирҝә ҝөтүр-гој етмәјәсиниз?

Јәгин, разылашаҹагсан ки, адәтән, инсан киминләсә өз һиссләрини бөлүшәндә сыхылыр. Туталым, гардаш она баш чәкән ағсаггала үрәјиндәкиләри ачыб демәјә чәкинир. Сән онун өзүнү раһат һисс етмәси үчүн нә едә биләрсән? Сәнин сәмими тәбәссүмүн вә бир нечә руһландырыҹы сөзүн она јахшы тәсир едә биләр. 40 илдән артыгдыр ки, ағсаггал кими хидмәт едән Мајкл чох вахт башчәкмә заманы сөһбәтә белә башлајыр: «Јәгин, билирсән ки, ағсаггалларын ән ҝөзәл мәсулијјәтләриндән бири һәмиманлыларына евләриндә баш чәкмәк вә онлары даһа јахындан танымагдыр. Буна ҝөрә дә мән буҝүнкү ҝөрүшүмүзү сәбирсизликлә ҝөзләјирдим».

Сөһбәтин әввәлиндә сәмими-гәлбдән дуа едә биләрсән. Һәвари Павел дуаларында һәмиманлыларынын иманы, мәһәббәти вә дөзүмү барәдә хатырладырды (1 Салон. 1:2, 3). Дуада һәмиманлынын јахшы хүсусијјәтләри барәдә нә дүшүндүјүнү демәклә һәм онда, һәм дә өзүндә фајдалы сөһбәтә мүсбәт әһвал-руһијјә јарада биләрсән. Нәтиҹәдә, сөһбәтиниз руһландырыҹы алынаҹаг. Тәҹрүбәли ағсаггал олан Рај гејд едир: «Бәзән биз етдијимиз јахшы ишләри тамамилә унудуруг. Амма башгалары онлары јадымыза саланда бу, бизи тәравәтләндирир».

Мүгәддәс Китабдан, ән азы, бир ајә охумагла, Павел кими, сән дә һәмиманлына «руһани әнам» бәхш едә биләрсән (Ром. 1:11). Мисал үчүн, депрессијада олан гардаш өзүнү дәјәрсиз һисс едә биләр, неҹә ки, мәзмурчу өзүнү «түстү ичиндәки [«гурумуш», Јени Дүнја тәрҹүмәси]  тулуг»ла мүгајисә етмишди (Мәз. 119:83, 176). Бу ифадәјә гысаҹа изаһат вердикдән вә Мүгәддәс Китабын јазылдығы дөврләрдә бунун нә демәк олдуғуну баша салдыгдан сонра гардашыны әмин едә биләрсән ки, сән онун Аллаһын әмрләрини унутмадығына инанырсан.

Ејнилә, итмиш ҝүмүш пул нүмунәси јығынҹагдан узаглашмыш вә ја руһдан дүшмүш баҹынын үрәјинә тәсир едә биләрми? (Лука 15:8—10). Итмиш пул чохлу ҝүмүш пуллардан һазырланмыш дәјәрли бојунбағынын бир һиссәси ола биләрди. Бу нүмунәни мүзакирә етмәклә сән она мәсиһчи јығынҹағынын дәјәрли үзвү олдуғуну баша дүшмәјә көмәк едәҹәксән. Сонра исә Јеһованын, Өз көрпә гузуларындан бири кими, онун гајғысына неҹә галдығыны вурғулаја биләрсән.

Адәтән, һәмиманлыларымыз Мүгәддәс Китаб ајәләри илә бағлы фикирләрини бөлүшмәји хошлајырлар. Буна ҝөрә дә чалыш, тәкҹә өзүн данышмајасан. Онун вәзијјәтинә ујғун ајәни оху, әсас сөзү вә ја ифадәни вурғула, сонра буна даир фикрини бөлүшмәсини хаһиш ет. Мәсәлән, 2 Коринфлиләрә 4:16 ајәсини охудугдан сонра ағсаггал соруша биләр: «Јеһованын сәни неҹә јениләшдирдијини јадына сала биләрсән?» Үнсијјәт заманы бу ҹүр суаллардан истифадә етмәк һәр икинизи руһландыраҹаг (Ром. 1:12).

Һәмчинин Мүгәддәс Китабдан онунла охшар вәзијјәтдә олан персонаж барәдә мүзакирә етмәклә дә ону руһландыра биләрсән. Өзүнү мәјус һисс едән адама бәзән руһдан дүшән, анҹаг Аллаһын ҝөзүндә өз дәјәрләрини итирмәјән Ханнанын вә ја Епафродитин нүмунәсини чәкмәк олар (1 Шам. 1:9—11, 20; Филип. 2:25—30). Шәраит јол верирсә, Мүгәддәс Китабдан диҝәр јахшы нүмунәләри дә мүзакирә едә биләрсән.

Башчәкмәдән сонра да баҹы вә ја гардашла марагланмаға давам ет (Һәв. иш. 15:36). Мисал үчүн, башчәкмәнин сонунда онунла хидмәтә јазыла биләрсән. Тәҹрүбәли ағсаггал Бернард тәзәликҹә баш чәкдији һәмиманлысы илә јенидән ҝөрүшәндә кечән дәфә вердији мәсләһәт барәдә фикрини өјрәнмәк үчүн еһтијатла сорушур: «Де ҝөрүм, һәмин ишин ахыры неҹә олду?» Бу ҹүр сәмими мараг ҝөстәрмәклә даһа неҹә көмәклик ҝөстәрә биләҹәјини мүәјјән едә биләҹәксән.

Ән әсасы, баҹы-гардашларымызын гајғыја, анлајыша вә мәһәббәтә еһтијаҹлары вар (1 Салон. 5:11). Буна ҝөрә дә онлара баш чәкмәздән әввәл һәмиманлынын вәзијјәти барәдә дүшүнмәјә вахт ајыр. Бунунла бағлы дуа ет. Мүнасиб ајәләр сеч. Беләҹә, сән «јорғун адама» тәравәт вермәк үчүн дүзҝүн сөзләр тапаҹагсан!