Мүгәддәс Китабла фала бахмаг еһтијаҹ дујдуғу көмәји алаҹағына үмид едәрәк Мүгәддәс Китабы ҝөзәјары ачыб гаршысына чыхан илк мәлуматы охумаг демәкдир. Һәгиги мәсиһчиләр фалчылыгла мәшғул олмурлар. Бунун әксинә олараг, онлар дәгиг билик әлдә етмәк вә Аллаһдан рәһбәрлик алмаг үчүн Мүгәддәс Китабы арашдырырлар (15/12, сәһифә 3).

«Дүнја» кечиб ҝедир дејилдикдә Јер күрәси јох, Аллаһын ирадәсинә зидд һәјат тәрзи сүрән бу дүнјанын адамлары нәзәрдә тутулур (1 Јәһ. 2:17). Јер күрәси вә садиг инсанлар дүнјанын сонундан сағ чыхаҹаг (1/1, сәһифә 5—7).

О, буну иманы сајәсиндә едир. Биз ондан ибрәт ҝөтүрә вә иманыны тәглид едә биләрик. Онун нүмунәси индијәдәк өз тәсирини итирмәјиб вә бизим үчүн ҹанлы өрнәкдир (1/1, сәһифә 12).

Бәзи саһәләр бунлардыр: иш вә ја карјера, сечдијимиз истираһәт вә әјләнҹә, јығынҹагдан кәнар едилән гоһумларымызла үнсијјәт, мүасир технолоҝијадан истифадә, сағламлығымызын гајғысына галмаг, пула сәһв јанашма тәрзи, өзүмүз һагда һәддән артыг јүксәк фикирдә олмаг (1/15, сәһифә 12—21).

Муса пејғәмбәрә һакимијјәт вериләндә о, гүррәләнмәди, әксинә, өзүнә јох, Јеһоваја ҝүвәнди. Һакимијјәт, сәлаһијјәт вә ја баҹарыгларымызын бизи гүрурлу етмәсинә јол вермәмәлијик, әксинә, биз Јеһоваја ҝүвәнмәлијик (Сүл. мәс. 3:5, 6) (1/4, сәһифә 5).

Бу халгын үрәји үсјанкар вә инадкар иди. Онлар үрәкләрини һиссијатсыз едән шејләрдән — Аллаһын әмрләринә зидд ҝедән фикирләрдән, арзу вә нијјәтләрдән азад олмалы идиләр (Јер. 5:23, 24) (15/3, сәһифә 9, 10).

Јеһованын тәшкилатынын јерүзү һиссәсинә Рәһбәрлик Шурасы, филиал комитәләри, сәјјар нәзарәтчиләр, ағсаггал шуралары, јығынҹаглар вә тәблиғчиләр дахилдир (15/4, сәһифә 29).

Гәдимдә бир чох халглар белә етсә дә, исраиллиләр белә давранмырдылар. Ибраниҹә Мүгәддәс Јазыларын гәләмә алындығы дөврдә өлүмә мәһкум едилән инсан әввәлҹә өлдүрүлүр, сонра дирәкдән вә ја ағаҹдан асылырды (Лев. 20:2, 27). Инсанын ҹәсәдинин дирәкдән вә ја ағаҹдан бу ҹүр асылмасы башгалары үчүн ибрәт иди (15/5, сәһифә 13).