Сурија падшаһы Аллаһын пејғәмбәри олан Елишаны өлдүрмәк истәјирди вә тәпәдә јерләшән галалы шәһәр Дотанда онун изинә дүшмүшдү. Ҝеҹә илә Сурија һөкмдары Дотана атлар, дөјүш арабалары вә гошун ҝөндәрди. Артыг сүбһ тездән онун ордусу шәһәри мүһасирәјә алмышды (2 Пад. 6:13, 14).

Елишанын нөкәри чөлә чыханда пејғәмбәри тутмаға ҝәләнләри ҝөрдү. «Вај, ағам, нә едәҹәјик?» — дејә о гышгырды. Елиша исә она деди: «Горхма, чүнки бизимлә оланлар онларла оланлардан чохдур». Сонра пејғәмбәр дуа етди: «Ја Рәбб, онун ҝөзләрини ач ки, ҝөрсүн». Бундан сонра баш верәнләр барәдә Мүгәддәс Китабда дејилир: «Рәбб нөкәрин ҝөзләрини ачды вә о ҝөрдү ки, дағ одлу атлар вә дөјүш арабалары илә долудур. Онлар Елишаны әһатәјә алмышдылар» (2 Пад. 6:15—17). Елишанын һәјатында баш верән бу вә диҝәр һадисәләрдән биз нә өјрәнирик?

Суријалыларын шәһәри мүһасирәјә алмасы Елишаны нараһат етмирди, чүнки о, Јеһоваја ҝүвәнирди вә Онун ҝүҹүнү артыг өз ҝөзләри илә ҝөрмүшдү. Биз бу ҝүн мөҹүзәләр ҝөзләмирик, анҹаг Јеһованын Өз халгыны бир груп кими неҹә горудуғуну ҝөрүрүк. Биз дә, санки, одлу атлар вә арабаларла әһатә олунмушуг. Әҝәр биз онлары иман ҝөзләримизлә ҝөрсәк вә һәмишә Аллаһа бел бағласаг, әмин-аманлыгда јашајаҹаг вә Јеһованын хејир-дуаларыны дадаҹағыг (Мәз. 4:8). Ҝәлин ҝөрәк Елишанын һәјатында баш верән диҝәр һадисәләрдән биз нә өјрәнә биләрик.

Ҝүнләрин бир ҝүнү Елиша тарланы шумлајаркән Илјас она јахынлашыр вә өз ҹүббәсини Елишанын үстүнә атыр. Елиша бунун нә мәна дашыдығыны анлајырды. О, евиндә зијафәт гурур, ата-анасы илә видалашыр вә Илјаса хидмәт етмәк үчүн еви тәрк едир (1 Пад. 19:16, 19—21). Елиша Аллаһа баҹардығы гәдәр хидмәт етмәјә һазыр олдуғундан о, Јеһованын әлиндә санки бир аләтә чеврилир вә нәтиҹәдә Илјас кими пејғәмбәр олур.

Елиша Илјаса тәгрибән алты ил хидмәт етмишди. Бу илләр әрзиндә Елиша «Илјасын әлинә су төкәрди»  (2 Пад. 3:11). О вахтлар инсанлар адәти үзрә чәнҝәл вә гашыгла јох, әллә јејирдиләр. Јемәкдән сонра нөкәр ағасынын әлинә су төкәрди. Буна ҝөрә дә Елишанын тапшырыгларындан бәзиләри нөкәрә һәвалә олунан ишләр иди. Буна бахмајараг, Елиша Илјаса хидмәт етмәји өзүнә шәрәф һесаб едирди.

Бу ҝүн бир чох мәсиһчиләр, Елиша кими, таммүддәтли хидмәтин мүхтәлиф нөвләриндә иштирак едирләр. Онларын иман вә арзулары Јеһоваја даһа чох хидмәт етмәјә тәһрик едир. Бәзиләри, ола билсин, алдыглары тәјинатлара ҝөрә өз исти јуваларыны тәрк едир вә бир чохларынын фикринҹә фәһлә иши сајылан Бет-Ел, тикинти вә саирә ишләрдә хидмәт едирләр. Јеһова Она едилән хидмәти чох гијмәтләндирдији үчүн мәсиһчи дә бу ишләрә әһәмијјәтсиз вә алчалдыҹы бир иш кими бахмамалыдыр (Ибр. 6:10).

Јеһова пејғәмбәр «Илјасы гасырға илә ҝөјә галдырмаздан әввәл» Гилгалдан Бет-Елә ҝөндәрди. Илјас Елишанын онунла ҝетмәсини истәмирди, анҹаг Елиша исрар едәрәк деди: «Сәндән әл чәкмәрәм». Јол бојунҹа Илјас даһа ики дәфә Елишаја онунла ҝетмәмәсини деди, анҹаг бунун һеч бир хејри олмады (2 Пад. 2:1—6). Рут Наомидән ајрылмадығы кими, Елиша да Илјасдан ајрылмады (Рут 1:8, 16, 17). Нәјә ҝөрә? Ҝөрүнүр, Елиша Аллаһын вердији үстүнлүјү — Илјасын јанында хидмәт етмәји гијмәтләндирирди.

Елиша бизим үчүн ҝөзәл өрнәкдир. Јеһоваја хидмәт етдијимизи даима јадымызда сахласаг, Онун тәшкилатында алдығымыз истәнилән тәјината јүксәк дәјәр верәҹәјик. Бундан даһа бөјүк шәрәф ола биләрми?! (Мәз. 65:4; 84:10).

Бирҝә јол ҝетдикләри заман Илјас Елишадан сорушду: «Мән сәнин јанындан ҝөтүрүлмәздән әввәл мәндән бир шеј истә, сәнин үчүн нә едим?» Елиша хаһиш етди ки, Илјасда олан руһ онда икигат артыг олсун (1 Пад. 3:5, 9; 2 Пад. 2:9). Онун бу истәји илләр өнҹә Сүлејманын етдији хаһишә бәнзәјирди. Исраилдә икигат мираса јалныз аиләдә доғулан илк оғлан ушаглары саһиб ола биләрди (Ганун. т. 21:15—17). Буну демәклә Елиша Илјасдан ону руһани варис кими гәбул етмәсини истәјирди. Үстәлик, Елиша Јеһоваја фәдакарлыгла хидмәт едән Илјас кими ҹәсарәтли олмаг арзусунда иди (1 Пад. 19:13, 14).

Бәс Илјас өз хидмәтчисинин хаһишинә неҹә ҹаваб верди? О деди: «Сән чәтин бир шеј истәдин. Әҝәр сәнин јанындан ҝөтүрүлдүјүмү ҝөрсән, сәнинлә белә олаҹаг, јохса бу олмајаҹаг» (2 Пад. 2:10). Ҝөрүнүр Илјасын ҹавабы икили мәна дашыјырды. Биринҹиси, Елишанын хаһишинин ҹавабланмасына јалныз Аллаһ гәрар верир. Икинҹиси, әҝәр Елишанын фикри доғрудан да гәти идисә, онда о, нә олурса-олсун, Илјасын јанында галмалы иди.

Јеһова Елишанын бу истәјинә неҹә јанашды? Мүгәддәс Китабда дејилир: «Онлар даныша-даныша ҝедәркән гәфләтән одлу бир араба вә одлу атлар ҝөрүндү, онлары бир-бириндән ајырды вә Илјас гасырға илә ҝөјә галдырылды. Елиша буну [ҝөрдү]» *. Бу, Јеһованын ҹавабы иди. Елиша Илјасын Јеһова тәрәфиндән неҹә ҝөтүрүлдүјүнү ҝөрдү, икигат руһ алды вә Илјас пејғәмбәрин руһани вариси олду (2 Пад. 2:11—14).

Елиша Илјасын әјниндән дүшән ҹүббәни ҝөтүрүб ҝејинди. Бу ҹүббә Елишанын Јеһованын пејғәмбәри олдуғуну билдирирди. Сонрадан Иордан чајынын суларыны мөҹүзәви шәкилдә араламасы онун бу тәјинаты алдығына даһа бир сүбут иди.

Илјасын гасырға илә ҝөјә галдырылмасыны ҝөрмәк, шүбһәсиз, Елишаја чох ҝүҹлү тәсир етмишди. Ахы инсан одлу араба илә одлу атлары һәр ҝүн ҝөрмүр! Бу ҝөрүнтү Јеһованын Елишанын хаһишинә ҹаваб вердијинә бир сүбут иди. Аллаһ бизим дуаларымыза ҹаваб верәндә биз нә одлу араба ҝөрүрүк, нә дә ки одлу атлар. Лакин шүбһә етмәјә биләрик ки, Јеһова ирадәсинин јеринә јетдијини сүбут етмәк үчүн Өз мөһтәшәм ҝүҹүндән истифадә едир. Биз Јеһованын јерүзү тәшкилатыны неҹә хејир-дуаландырдығыны ҝөрәндә, санки Онун һәрәкәт едән сәмави арабасыны ҝөрмүш олуруг (Јез. 10:9—13).

Елишанын бир чох ҝөрдүјү шејләр Јеһованын мөһтәшәм ҝүҹә малик олдуғуна ону әмин етмишди.  Аллаһын мүгәддәс руһу сајәсиндә бу пејғәмбәр Илјасын ҝөстәрдији мөҹүзәләрдән ики дәфә чох, јәни 16 мөҹүзә ҝөстәрмишди *. Икинҹи дәфә одлу араба илә атлар мәгаләнин әввәлиндә нәгл олунан Дотан шәһәринин мүһасирәси заманы тәсвир олунур.

Дотан шәһәринин дүшмәнләрлә әһатә олунмасына бахмајараг, Елиша тәшвишә дүшмәмишди. Чүнки онун Јеһоваја иманы мөһкәм иди. Бизә дә бу ҹүр иман лазымдыр. Буна ҝөрә дә, ҝәлин дуада Аллаһдан мүгәддәс руһ диләјәк ки, иманы вә руһун бәһрәсинин диҝәр јөнләрини тәзаһүр етдирмәјә көмәк етсин (Лука 11:13; Галат. 5:22, 23).

Дотанда баш верән һадисә дә Елишанын Јеһоваја вә Онун ҝөзәҝөрүнмәз ордусуна етибар етмәсинә сәбәб олду. Пејғәмбәр баша дүшдү ки, Аллаһ Өз мәләк ордусуну шәһәри вә онун әтрафындакы дүшмәнләри мүһасирәјә алмаг үчүн ҝөндәрмишди. Дүшмәнләри кор етмәклә Аллаһ һәм Елишаны, һәм дә онун хидмәтчисини хилас етди (2 Пад. 6:17—23). Һәмин ҝәрҝин анда, диҝәр вәзијјәтләри дә нәзәрә алмагла, Елиша тамамилә Јеһоваја ҝүвәнәрәк иманыны ҝөстәрди.

Ҝәлин биз дә, Елиша кими, Јеһова Аллаһа етибар едәк (Сүл. мәс. 3:5, 6). Әҝәр белә даврансаг, Аллаһымыз бизә лүтф едиб хејир-дуа верәҹәк (Мәз. 67:1). Дүздүр, бу ҝүн биз һәрфи мәнада одлу араба вә атларла әһатә олунмамышыг. Анҹаг јахынлашан бөјүк мүсибәт заманы үмумдүнја гардашлығын бир һиссәси кими Јеһова бизи горујаҹаг (Мат. 24:21; Вәһј 7:9, 14). Һәлә ки о ан ҝәлиб чатмајыб, ҝәлин Јеһованын бизим пәнаһымыз олдуғуну унутмајаг (Мәз. 62:8).