Охуҹуларын суаллары
Јәһја 11:35 ајәсиндә тәсвир олундуғу кими, Лазары дирилтмәздән әввәл Исанын ҝөзләриндән нә үчүн јаш ахмышды?
Әзизләримиздән кимсә өләндә ондан өтрү дарыхаҹағымыз үчүн ағламағымыз тәбиидир. Лазары севмәсинә бахмајараг, Исанын ағламасыны сәбәби онун өлүмү дејилди. Јәһјанын вердији мәлуматын контекстинә әсасән, Иса Лазарын достларына вә гоһумларына јазығы ҝәлдији үчүн ағлајырды (Јәһ. 11:36).
Иса Лазарын хәстәләндијини ешидәндә ону сағалтмаг үчүн дәрһал онун јанына ҝетмәди. Мүгәддәс Китабда дејилир: «[Иса] Лазарын хәстәләндијини ешидәндә ики ҝүн дә олдуғу јердә галды» (Јәһ. 11:6). Нәјә ҝөрә тәләсмәди? Белә етмәкдә онун мәгсәди варды. О деди: «Бу хәстәлик өлүмә апармыр. О, Аллаһа шөһрәт ҝәтирәҹәк, Аллаһын Оғлу да бу хәстәлик васитәсилә шөһрәтләнәҹәк» (Јәһ. 11:4). Һансы мәнада Лазарын хәстәлији «өлүмә апармыр»ды? Иса Лазарын өлүмүндән «Аллаһа шөһрәт [ҝәтирмәк]» үчүн истифадә етмәк истәјирди. Неҹә? О, әзиз достуну гәбирдән чыхартмагла тәсирли бир мөҹүзә ҝөстәрмәк фикриндә иди.
Иса шаҝирдләри илә бу барәдә данышаркән өлүмү јуху илә мүгајисә етди. Буна ҝөрә дә Иса онлара деди ки, «мән... ону ојатмаға ҝедирәм» (Јәһ. 11:11). Исанын Лазары дирилтмәси валидејнин өвладыны јухудан ојатмасына бәнзәјир. Бу сәбәбдән Исанын Лазарын өлүмүнә ҝөрә һәддән артыг кәдәрләнмәсинә һеч бир сәбәб јох иди.
Бәс онда Исаны ағламаға вадар едән нә иди? Јенә дә ҹавабы контекдән тапмаг олар. Иса Лазарын баҹысы Мәрјәмин вә диҝәрләринин ағладығыны ҝөрәндә «бәрк гәһәрләнди вә дәриндән аһ [чәкди]». Онларын кәдәрини ҝөрмәк Исаны бәрк гәһәрләндирди. Елә буна ҝөрә «Исанын ҝөзләриндән јаш ахды». Әзиз достларыны кәдәр ичиндә ҝөрмәк Исаны чох мәјус етди (Јәһ. 11:33, 35).
Бу һадисә Исанын јени дүнјада өлән әзизләримизи һәјата гајтармаг вә шәфа вермәк ҝүҹүнә вә габилијјәтинә малик олдуғуну ҝөстәрир. Бу һәмчинин Исанын әзизләрини итирән кәсләрә ҹаны јандығыны ҝөстәрир. Бундан әлавә, бу һадисәдән әзизләрини итирән кәсләрә шәфгәт ҝөстәрмәли олдуғумузу өјрәнирик.
Иса Лазары дирилтмәјә ҝетдијини билирди. Амма буна бахмајаг, достларына олан мәһәббәт вә шәфгәт һиссиндән ирәли ҝәләрәк ағлады. Ејнилә, шәфгәт һисси бизи дә «ағлајанларла [ағламаға]» тәшвиг едә биләр (Ром. 12:15). Инсанын бу ҹүр кәдәрләнмәси онун дирилмәјә олан иманынын аз олдуғуну ҝөстәрмир. Лазары дирилдәҹәјинә бахмајараг, Исанын онун јахынларына шәфгәт ҝөстәрәрәк үрәкдән ағламасы әсил тәглид едиләси нүмунәдир.