«ЕВИНӘ, гоһумларынын јанына ҝет вә Јеһованын сәнин үчүн етдији һәр шеји, сәнә неҹә мәрһәмәт ҝөстәрдијини онлара даныш». Бу сөзләри Иса Мәсиһ онун давамчысы олмаг истәјән бир нәфәрә, еһтимал ки, Гадара јахынлығында, Галилеја ҝөлүнүн ҹәнуб-шәргиндә оларкән демишди. Исанын сөзләри ҝөстәрир ки, о, инсана хас олан бир ҹәһәти — мараглы вә ваҹиб мәсәләләри өз гоһумлары илә бөлүшмәк истәјини јахшы баша дүшүрдү (Марк 5:19).

Бу ҝүн дә инсанларда бу хүсусијјәтә тез-тез раст ҝәлинир, бәзи мәдәнијјәтләрдә исә бу, өзүнү даһа габарыг шәкилдә бүрузә верир. Адәтән, инсан Јеһова Аллаһа хидмәт етмәјә башлајанда о, јени иманыны гоһумлары илә бөлүшмәк истәјир. Бәс о, буну неҹә етмәлидир? О, башга динә мәнсуб олан вә ја диндән узаг олан гоһумларынын үрәјинә неҹә јол тапа биләр? Мүгәддәс Китабда буна даир фајдалы вә практики мәсләһәт вар.

Биринҹи әсрдә Исанын Мәсиһ олдуғуну илк анлајан кәсләрдән бири Андреас олмушдур. Бәс о, бу мәлуматы дәрһал киминлә бөлүшдү? «О, [Андреас] илк нөвбәдә гардашы Шимону тапды вә деди: “Биз Мәсиһи тапмышыг” (“Мәсиһ” мәсһ едилмиш демәкдир.)». Андреас Петери Исанын јанына апарараг она Исанын шаҝирди олмаг имканы јаратды (Јәһ. 1:35—42).

Бундан тәхминән алты ил сонра Петер Јаффада оланда Гејсәријәнин шималында јашајан јүзбашы Корнилинин евинә дәвәт олунду. Петер ҝәләндә һәмин евдә кимләр вар иди? «Корнили бүтүн гоһум-әгрәбасыны вә јахын достларыны евинә јығыб [Петерлә әмәкдашларынын] јолуну ҝөзләјирди». Бунунла Корнили гоһум-әгрәбасына Петерә гулаг асмаг вә  ешитдикләринә әсасән гәрар вермәк үчүн шәраит јаратмышды (Һәв. иш. 10:22—33).

Бәс Андреас вә Корнилинин гоһумлары үчүн етдикләриндән нә өјрәнирик?

Нә Андреас, нә дә Корнили әлини-әлинин үстүнә гојуб отурмады. Андреас Петери Иса илә шәхсән өзү таныш етди. Еләҹә дә Корнили гоһумларынын Петерә гулаг асмасы үчүн тәдбир ҝөрдү. Амма онлардан һеч бири Исанын давамчысы олмалары үчүн гоһумларына нә тәзјиг ҝөстәрдиләр, нә дә һијлә ишләтдиләр. Бундан һансы нәтиҹәни чыхармаг олар? Јахшы олар ки, биз дә онлар кими давранаг. Биз гоһумларымызла бәзи фикирләри бөлүшә, онлары Мүгәддәс Китаб һәгигәтләри вә һәмиманлыларымызла таныш едә биләрик. Бунунла белә, биз онларын сечим азадлығына һөрмәт едир вә зәһләтөкәнлик етмирик. Гоһумларымыза көмәк етмәјин үсулуну Алманијада јашајан бир әр-арвадын, Јурген вә Петранын нүмунәсиндән ҝөрә биләрик.

Петра Јеһованын Шаһидләри илә Мүгәддәс Китабы өјрәнмәјә башлады вә бир гәдәр сонра вәфтиз олунду. Онун әри Јурген забит иди. Башланғыҹда арвадынын гәрары Јургенин хошуна ҝәлмәмишди. Лакин вахт кечдикҹә, о баша дүшдү ки, Шаһидләр Мүгәддәс Китаб һәгигәтини тәблиғ едирләр. О да һәјатыны Јеһоваја һәср етди вә инди јығынҹагда ағсаггал кими хидмәт едир. Ҝөрәк гардаш иманымыза шәрик олмајан гоһумларын үрәјинә јол тапмагла бағлы һансы мәсләһәти верир.

Јурген бөлүшүр: «Биз гоһумларымызы мәҹбур етмәмәли вә руһани мөвзуларла бездирмәмәлијик. Бу, онларын өз мөвгеләриндә даһа да гәти галмаларына ҝәтириб чыхара биләр. Анҹаг јахшы олар ки, биз мәлуматы нәзакәтлә вә аз-аз верәк. Гоһумларымызы һәмјашыдлары вә ејни мараг даирәләри олан гардашларла таныш етмәк дә пис олмазды. Бу, арадакы учуруму бир көрпү кими бирләшдирә биләр».

Һәм һәвари Петер, һәм дә Корнилинин гоһумлары Мүгәддәс Китабын хәбәринә дәрһал һај вердиләр. Анҹаг биринҹи әсрдә һәгигәтлә таныш олан бәзиләринә гәрар вермәк үчүн даһа чох вахт лазым ҝәлмишди.

Исанын тәблиғини ешидән бәзи гоһумлары она иман ҝәтирмишдиләр. Буна Исанын халасы Шаломитин оғуллары Јагуб вә Јәһјаны мисал чәкмәк олар. Ола билсин, Шаломит «онларын [Иса вә һәвариләринин] гуллуғунда дуруб, нәләри вардыса, онларла [бөлүшән]» гадынлардан бири иди (Лука 8:1—3).

Анҹаг Исанын аилә үзвләри она дәрһал иман ҝәтирмәдиләр. Мәсәлән, бир дәфә, Исанын вәфтизиндән тәхминән бир ил сонра, издиһам ону динләмәк үчүн бир евә топлашмышды. Анҹаг «Исанын гоһумлары онун ишләри барәсиндә ешидәндә: “О, ағлыны итириб”, — дејәрәк ону апармаг үчүн ҝәлдиләр». Бир вахт сонра өҝеј гардашлары Исанын сәјаһәт планлары һагда ағзындан сөз алмаг истәјәндә о, онлара конкрет ҹаваб вермәди. Чүнки «әслиндә Исанын гардашлары она инанмырдылар» (Марк 3:21; Јәһ. 7:5).

Исанын гоһумлары илә рәфтарындан нә өјрәнирик? Бәзиләри онун ағлыны итирдијини десәләр дә, о инҹимәди. Һәтта өлүб дириләндән сонра да Иса өҝеј гардашы Јагуба ҝөрүнмәклә гоһумларыны руһландырмаға давам етди. Ҝөрүнүр, Исаны ҝөрмәк онун  Мәсиһ олдуғуна тәкҹә Јагубун јох, диҝәр өҝеј гардашларынын да әминлијини мөһкәмләндирди. Беләликлә, онлар да Јерусәлимдә јухары мәртәбәјә топлашмыш һәвариләрин вә диҝәрләринин арасында идиләр вә чох еһтимал ки, мүгәддәс руһ онларын да үзәринә төкүлмүшдү. Бир гәдәр сонра Јагуба вә Исанын диҝәр өҝеј гардашы Јәһудаја шәрәфли ишләр һәвалә едилди (Һәв. иш. 1:12—14; 2:1—4; 1 Кор. 15:7).

Биринҹи әсрдә олдуғу кими, бу ҝүн дә һәјат јолуна гәдәм гојмаг үчүн бәзи гоһумлара хејли вахт лазым ҝәлир. Мәсәлән, ҝөтүрәк Росвитанын нүмунәсини. 1978-ҹи илдә әри Јеһованын Шаһиди кими вәфтиз олан заман о, фәал католик иди. Өз етигадына бағлы олан бу гадын әввәлҹә әринә гаршы чыхды. Лакин илләр әрзиндә онун мүнасибәти дәјишди вә Шаһидләрин өјрәтдикләринин һәгигәт олдуғуну анлады. 2003-ҹү илдә исә о вәфтиз олду. Онун фикрини дәјишмәсинә нә сәбәб олду? Росвитанын она гаршы чыхдығыны ҝөрән әри әсәбиләшмәк әвәзинә, онун өз фикрини дәјишмәсинә имкан верди. Росвита мәсләһәт ҝөрүр: «Јахшы нәтиҹә әлдә етмәк үчүн ҝәрәк сәбир, сәбир, јенә дә сәбир ҝөстәрәсән».

Моника 1974-ҹү илдә, ики оғлу исә тәхминән он ил сонра вәфтиз олду. Әри Һанс онларын иманына һеч вахт гаршы чыхмаса да, о, узун илләр сонра, 2006-ҹы илдә вәфтиз олду. Кечмишә нәзәр салараг аилә белә бир мәсләһәт ҝөрүр: «Јеһоваја сәдагәти горумаг, еләҹә дә иман мәсәләсиндә бир аддым белә ҝери чәкилмәмәк лазымдыр». Сөзсүз, онларын Һансы һәмишә севәҹәкләринә әмин етмәләри дә ваҹиб иди. Вә онлар аилә башчыларынын онларын иманыны гәбул едәҹәкләринә бир ан белә үмидләрини итирмәдиләр.

Бир дәфә Иса һәгигәт хәбәрини әбәди һәјат бәхш едән суја бәнзәтмишди (Јәһ. 4:13, 14). Биз истәјирик ки, гоһумларымыз сәрин вә ҝөз јашы кими тәмиз һәгигәт сујуну ичиб тәравәтләнсинләр. Тәбии ки, дәгигәбашы һәддән артыг су вериб онлары боғмаг истәмәздик. Онларын тәравәтләнмәси вә ја боғулмасы бизим онлара һәгигәти неҹә изаһ етмәјимиздән асылыдыр. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, «салеһ инсан ҹаваб вермәздән әввәл гәлбиндә дүшүнәр» вә «һикмәтлинин үрәји дилинә тәрбијә верир, ағзындакы мүдрик сөзләри артыг едир». Биз бу мәсләһәти неҹә тәтбиг едә биләрик? (Сүл. мәс. 15:28; 16:23).

Һәр бир гадын истәјир ки, өз иманыны әри илә бөлүшсүн. Әҝәр гадын «ҹаваб вермәздән әввәл гәлбиндә дүшүнәр»сә, онда о, сөзләрини диггәтлә сечәҹәк вә нә ҝәлди демәјәҹәк. О, өзүндән разы вә ја дикбаш олмамалыдыр. Онун дүшүнүлмүш сөзләри тәравәт ҝәтирә вә сүлһә јол ача биләр. Мәсәлән, әр нә заман динҹәлир вә онунла нә заман үнсијјәтә ҝирмәк раһатдыр? Һансы мөвзулар һаггында данышмағы вә охумағы хошлајыр? Ону нә марагландырыр: елм, сијасәт, јохса идман? Бәс гадын әринин һиссләринә вә фикирләринә һөрмәт етмәклә јанашы, онда Мүгәддәс Китаба неҹә мараг ојада биләр? Бу мәгамларын үзәриндә дүшүнмәк гадына сөзләриндә вә һәрәкәтиндә мүдрик олмаға көмәк едәҹәк.

Һәлә мәсиһчи олмајан аилә үзвүнүн үрәјинә јол тапмаг садәҹә иманымызы она аз-аз баша салмаг демәк дејил. Сөзләримизлә әмәлләримиз үст-үстә дүшмәлидир.

Јухарыда һаггында бәһс олунан Јурген изаһ едир: «Мүгәддәс Китаб принсипләрини һәр ҝүн тәтбиг етмәк һәтта бизә гулаг асмаг истәмәјән гоһумун мараг ҝөстәрмәси үчүн олдугҹа еффектив үсулдур». Арвадындан тәхминән 30 ил сонра вәфтиз олмуш Һанс ејни фикирдәдир: «Нүмунәви мәсиһчи давранышы олдугҹа ваҹибдир, чүнки гоһумлар һәгигәтин бизим һәјатымыза мүсбәт тәсир етдијинә диггәт јетирирләр». Јәгин гоһумларымыз иманымызын бизи мәнфи вә ја хошаҝәлмәз сәмтә јох, мүсбәт сәмтә дәјишәрәк башгаларындан фәргләндирдијини ҝөрүрләр.

Һәвари Петер әрләри иманларына шәрик олмајан гадынлара дәјәрли бир мәсләһәт вермишди: «Әрләринизә табе олун ки, Аллаһын сөзүнә итаәт етмәјән әрләриниз сизин исмәтли јашајышынызы вә дәрин һөрмәтинизи ҝөрүб, давранышынызла сөзсүз фәтһ едилсинләр. Өзүнүзү јалныз заһири шејләрлә: мүхтәлиф сач дүзүмләри, гызыл зинәт әшјалары вә ја дәбдәбәли либасларла бәзәмәјин. Гој бәзәјиниз Аллаһын ҝөзүндә чох гијмәтли олан сакит вә һәлим овгатын  чүрүмәјән либасыны ҝејмиш дахили аләминиз олсун» (1 Пет. 3:1—4).

Петер јазмышды ки, әр өз арвадынын нүмунәви давранышы сајәсиндә һәгигәтә ҝәлә биләр. Криста адлы бир баҹы Мүгәддәс Китабын бу принсипини јадда сахлајараг 1972-ҹи илдә вәфтиз олдуғу андан бәри өз давранышы илә әринин үрәјинә јол тапмаға чалышыр. Онун әри бир вахтлар Шаһидләрлә Мүгәддәс Китабы арашдырмаға башласа да, һәлә дә һәгигәтдә дејил. О, һәрдәнбир јығынҹаг ҝөрүшләриндә иштирак едир вә јығынҹаг үзвләри илә мүнасибәти јахшыдыр. Јығынҹагдакылар да, өз нөвбәсиндә, онун сечим етмәк һүгугуна һөрмәтлә јанашырлар. Бәс әринин үрәјинә јол тапмаг үчүн Криста нә едир?

«Мән Јеһованын истәдији кими јашамаға гәти гәрарлыјам. Ејни заманда, әрими әмәлләримлә “сөзсүз” газанмаг истәјирәм. Мүгәддәс Китаб принсипләринә зидд олмајан мәсәләләрдә әлимдән ҝәләни едирәм ки, ону разы салым. Вә тәбии ки, онун ирадә азадлығына һөрмәтлә јанашырам вә бу мәсәләдә үмидими Јеһоваја бағлајырам».

Кристанын тутдуғу мөвге вәзијјәтә ујғунлашмағы баҹармағын ваҹиблијини ҝөстәрир. О, мүнтәзәм јығынҹаглара ҝетмәк вә хидмәтдә актив иштирак етмәк дә дахил олмагла руһани ишләрлә бағлы гурдуғу графикә ујғун јашајыр. Бунунла белә, баҹы баша дүшүр ки, әринин ондан мәһәббәт, диггәт вә она вахт ајырмасыны ҝөзләмәјә ихтијары чатыр. Иманымыза шәрик олмајан гоһумларымызла мүнасибәтдә һәр биримиздән вәзијјәтә ујғунлашмағы баҹармаг вә анлајышла јанашмаг тәләб олунур. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Һәр шејин өз вахты вар». Буна аилә үзвләри илә, хүсусилә дә иманымыза шәрик олмајан һәјат јолдашы илә вахт кечирмәк дахилдир. Бирҝә вахт кечирмәк үнсијјәтә јол ачыр. Тәҹрүбә ҝөстәрир ки, јахшы үнсијјәт онларын өзләрини тәнһа вә атылмыш һисс етмәләрини, еләҹә дә гысганҹлығы арадан галдыра биләр (Ваиз 3:1).

Атасы диҝәр аилә үзвләриндән 20 ил сонра вәфтиз олан Һолгер бөлүшүр: «Аилә үзвләримизи севдијимизи вә онлар үчүн дуа етдијимизи ҝөстәрмәк олдугҹа ваҹибдир». Криста сөзүнә давам едир: «Һәр неҹә олурса-олсун, мән әримин Јеһованын јолуна ҝәләҹәјинә вә һәгигәти гәбул едәҹәјинә һеч вахт үмидими үзмүрәм». Бизим иманымыза шәрик олмајан гоһумларымыза һәмишә мүсбәт јанашмалы вә үмидимизи үзмәмәлијик.

Мәгсәдимиз мүнасибәтләри корламамаг, онларын һәгигәти дәрк етмәләринә шәраит јаратмаг вә Мүгәддәс Китаб хәбәри васитәсилә үрәкләринә јол тапмагдыр. Вә бүтүн бунлары «һәлимликлә вә дәрин һөрмәтлә» етмәлијик (1 Пет. 3:15).