ПЕТЕР Исаны таныдығыны данандан сонра отуруб аҹы-аҹы ағлады. Бу һәвари руһани ҹәһәтдән өзүнә ҝәлмәк үчүн мүбаризә апармалы иди. Чүнки Иса онун васитәсилә диҝәрләринә көмәк етмәк истәјирди. Иса она демишди: «Сән дә гајыданда гардашларына үрәк-дирәк вер» (Лука 22:32, 54—62). Петер биринҹи әсрдәки јығынҹаг үчүн сүтунлардан бири олмалы иди (Галат. 2:9). Ејнилә, вахтилә ағсаггал кими хидмәт етмиш гардашлар да јенидән бу мәсулијјәти газаныб севә-севә һәмиманлыларыны руһани ҹәһәтдән мөһкәмләндирә биләрләр.

Дүздүр, ағсаггал кими хидмәтинә хитам верилмиш гардаш өзүнү јарарсыз һисс едә биләр. Мисал үчүн, Ҹәнуби Америкада 20 илдән чох ағсаггал кими хидмәт етмиш Хулио * гардаш демишди: «Чыхышлар һазырламаг, гардашлара вә јығынҹағын диҝәр үзвләринә баш чәкмәк һәјатымын әсас һиссәсинә чеврилмишди. Бирдән һәр шеји итирдим, һәјатымда бошлуг јаранды. О ҝүнләр ҝетсин, бир дә ҝәлмәсин». Инди Хулио јенидән ағсаггал кими хидмәт едир.

Јагуб јазмышды: «Гардашлар, үзләшдијиниз мүхтәлиф сынаглары севинҹлә гаршылајын» (Јаг. 1:2). Јагуб гејри-камиллијимиз вә тәгибләр уҹбатындан үзләшдијимиз сынаглара истинад едирди. О һәмчинин нәфс, ајры-сечкилик вә саир кими мејилләрдән сөз ачмышды (Јаг. 1:14; 2:1; 4:1, 2, 11). Дүздүр, Јеһова бизи ҹәзаландыранда бу, бизә гәм ҝәтирә биләр (Ибр. 12:11). Амма бу кими сынаглар севинҹимизи әлимиздән алмамалыдыр.

Јығынҹагда һансыса мәсулијјәтимизи итирсәк белә, иманымызы вә Јеһоваја мәһәббәтимизи ҝөстәрмәјә давам едә биләрик. Һәмчинин биз нә үчүн хидмәт етдијимизи сүбут едә биләрик. Бәс бу мәсулијјәтә өз хејримиз үчүн ҹан атырыг, јохса Аллаһа вә баҹы-гардашлара  мәһәббәтдән ирәли ҝәләрәк? (Һәв. иш. 20:28—30). Гардаш ағсаггал мәсулијјәтини итирсә дә, мүгәддәс хидмәти ҹанла-башла иҹра етмәјә давам едирсә, Шејтан да дахил олмагла һамыја ҝөстәрир ки, онун Јеһоваја мәһәббәти сәмимидир.

Ҹидди ҝүнаһына ҝөрә ҹәзаланан Давуд падшаһ төһмәти гәбул етдији үчүн бағышланмышды. Давуд охујурду: «Үсјанкарлығы бағышланан, ҝүнаһы әфв олунан инсан нә бәхтијардыр! Рәбб тәрәфиндән тәгсиркар сајылмајан, гәлбиндә һијлә олмајан инсан нә бәхтијардыр!» (Мәз. 32:1, 2). Шүбһәсиз, ҹәза Давуд үчүн бир дәрс олду вә ону Аллаһын халгы үчүн даһа јахшы чобан етди.

Чох вахт јенидән ағсаггал кими хидмәт едән гардашлар даһа јахшы чобан олурлар. Белә ағсаггаллардан бири бөлүшүр: «Инди мән сәһв едән һәмиманлыларыма неҹә көмәк едәҹәјими даһа јахшы билирәм». Диҝәр бир ағсаггал исә дејир: «Инди мән һәмиманлыларыма хидмәт етмәк имканыны даһа чох гијмәтләндирирәм».

Мәзмурчу јазмышды: «[Јеһова] һәмишә төһмәтләндирмәз» (Мәз. 103:9). Буна ҝөрә дә дүшүнмәмәлијик ки, әҝәр кимсә ҹидди ҝүнаһ едибсә, Јеһова даһа она етибар етмәјәҹәк. Узун илләр ағсаггал кими хидмәт едән вә сонрадан бу мәсулијјәти итирән Рикардо гардаш дејир: «Бурахдығым сәһвә ҝөрә чох пешманам. Узун илләр ичимдә јашајан јарарсызлыг һисси јенидән ағсаггал кими хидмәт етмәјимә мане олурду. Һеч инанмағым ҝәлмирди ки, јенидән етибар газанарам. Анҹаг мән јенә дә башгаларына көмәк етмәкдән, Мүгәддәс Китаб өјрәнмәси кечирмәкдән, гардашлары руһландырмагдан вә онларла тәблиғә чыхмагдан галмырдым. Бүтүн бунлар өзүмә инамымы гајтарды. Инди мән јенә ағсаггал кими хидмәт едирәм».

Үрәјиндә кин сахламасы гардаша ағсаггал кими хидмәт етмәјә манеә ола биләр. Ән јахшысы, пахыл падшаһ Шаулун әлиндән гачаг дүшмүш Јеһованын хидмәтчиси Давуд кими олмагдыр. Әлинә дәфәләрлә Шаулдан гисас алмаг фүрсәти дүшсә белә, Давуд буну етмәди (1 Шам. 24:4—7; 26:8—12). Шаул  дөјүшдә һәлак оланда Давуд чох кәдәрләнмиш, ону вә оғлу Јонатаны «севимли, әзиз» адландырмышды (2 Шам. 1:21—23). Давудун үрәјиндә зәррә гәдәр дә кин јох иди.

Әҝәр һесаб едирсән ки, сән јанлыш анлашылманын вә әдаләтсизлијин гурбаны олмусан, онда кинин ағлыны ифлиҹ етмәсинә јол вермә. Мәсәлән, Бөјүк Британијада 30 илдән чох ағсаггал кими хидмәт етмиш Уилјам гардаш мәсулијјәтләрини итирдијинә ҝөрә бәзи ағсаггаллара кин сахлајырды. Бәс Уилјама дүшүнҹәсиндә дәјишиклик етмәјә нә көмәк етди? О дејир: «“Әјјуб” китабында охудугларым мәни руһландырды. Әҝәр Јеһова Әјјуба үч досту илә сүлһ јаратмаға көмәк етдисә, онда мәнә мәсиһчи ағсаггалларла сүлһ јаратмаға даһа чох көмәк едәр!» (Әјј. 42:7—9).

Әҝәр сән Аллаһын сүрүсүндә ағсаггал кими хидмәт етмәји дајандырмысанса, онда јахшы олар ки, нә үчүн белә даврандығын үзәриндә фикирләшәсән. Шәхси проблемләрин сәни үстәләмишди? Һәјатында башга шејләр даһа чох әһәмијјәт дашымаға башламышды? Јохса сәни башгаларынын гејри-камиллији руһдан салмышды? Сәбәб нә олурса-олсун, јаддан чыхарма ки, сән ағсаггал кими хидмәт едәндә башгаларына даһа чох көмәк етмәк имканын вар иди. Тәгдим етдијин мәрузәләр онлары үрәкләндирир, нүмунән руһландырыр вә башчәкмәләрин онлара мәтин галмаға көмәк едирди. Ағсаггал кими ҝөрдүјүн ишләр, сәнин үрәјини севиндирдији кими, Јеһованын да үрәјини севиндирирди (Сүл. мәс. 27:11).

Јеһова бир чох гардашлара јығынҹагда јенидән мәсулијјәт газанмаға көмәк едиб. Фәрги јохдур, ағсаггал мәсулијјәтини өзүн дајандырмысан, јохса буна хитам верилиб, јенидән «нәзарәтчи вәзифәсинә ҹан [ата]» биләрсән (1 Тим. 3:1). Павел Колосдакы мәсиһчиләрин Аллаһын ирадәси һагда дәгиг биликлә ашыб-дашмалары үчүн «дурмадан дуа едир»ди ки, онлар «Јеһованын адына лајиг јашајараг, Ону һәр шејдә мәмнун» едә билсинләр (Колос. 1:9, 10). Әҝәр сән јенидән ағсаггал тәјинатына лајиг ҝөрүлмүсәнсә, Јеһовадан ҝүҹ, сәбир вә севинҹ дилә. Бу ахыр ҝүнләрдә Аллаһын халгы гајғыкеш ағсаггалларын руһани дәстәјинә еһтијаҹ дујур. Бәс сән истәмәздин гајыдыб јенидән баҹы-гардашларына үрәк-дирәк верәсән?