ҮЗ ГАБЫҒЫНДАКЫ МӨВЗУ НАРАҺАТЧЫЛЫГЛАР ВӘ ОНЛАРЫН ҺӘЛЛЫ
Бәшәријјәт нараһатчылығын ағушунда
«Мағазаја әрзаг алмаға ҝетмишдим, анҹаг тәкҹә ширнијјат галмышды, о да од гијмәтинә. Сәһәриси ҝүн исә орда үмумијјәтлә һеч нә тапмадым» (Пол, Зимбабве).
«Әрим мәни әјләшдириб деди ки, бизи атыб ҝедәҹәк. Мән бу хәјанәтә неҹә дөзәҹәјәм? Бәс ушагларымын ахыры неҹә олаҹаг?» (Ҹанет, Бирләшмиш Штатлар).
«Һәјәҹан тәбили чалынанда мән ҝизләнмәк үчүн гачдым вә ракетләр партлајан заман јерә узандым. Үстүндән хејли вахт кечәндән сонра да әлләрим тир-тир әсирди» (Алона, Исраил).
Бәли, биз нараһатчылыгларла долу сон дәрәҹә чәтин бир вахтда јашајырыг (2 Тимутијә 3:1). Кимсә игтисади бөһрандан әзијјәт чәкир, киминсә аиләси дағылыр, еләләри дә вар ки, мүһарибәләрин, өлүмҹүл хәстәликләрин, тәбии вә ја инсанларын төрәтдији фәлакәтләрин гурбаны олур. Бу азмыш кими, дахили нараһатчылыглар да инсанлары раһат бурахмыр: «Ҝөрәсән, бәдәнимдә тапдығым шиш бөјүјүб хәрчәнҝә чеврилмәјәҹәк ки? Нәвәләрим бөјүјәндә дүнјада вәзијјәт нә јердә олаҹаг?»
Анҹаг мүәјјән нараһатчылыг кечирмәк һеч дә пис дејил. Мәсәлән, биз имтаһандан, тәгдиматдан габаг вә ја ишә дүзәлмәјә ҝедәндә нараһатчылыг кечиририк. Тәһлүкә горхусу бизи хата-баладан горујур. Лакин һәддән артыг вә даими нараһатчылыг инсанын ахырына чыха биләр. 68 000-дән чох инсан арасында кечирилән бир сыра тәдгигатлар нәтиҹәсиндә мәлум олуб ки, инсанын һәтта аз да олса, узун сүрән нараһатчылыг кечирмәси вахтсыз өлүмә ҝәтириб чыхарыр. Иса пејғәмбәр әбәс јерә демәјиб: «Һансыныз гајғы чәкмәклә өмрүнү бир гарыш да олса, узада биләр?» Бәли, нараһатчылыг кечирмәклә һәлә һеч ким өмрүнү узатмајыб. Бу сәбәбдән Иса пејғәмбәр мәсләһәт ҝөрүр: «Даһа гајғы чәкмәјин» (Мәтта 6:25, 27). Ахы бу, неҹә мүмкүндүр?
Ағылла давранмағын, Аллаһа әсил иман јетишдирмәјин вә ҝәләҹәјә үмидлә бахмағын сајәсиндә нараһатчылыгдан азад олмаг мүмкүндүр. Бу ҝүн чәтинлијимиз јохдурса, о демәк дејил ки, һеч вахт олмајаҹаг. Ҝәлин ҝөрәк бу аддымлары атмаг Пол, Ҹанет вә Алонаја нараһатчылыгдан азад олмаға неҹә көмәк етди.
