Нәһәмја сәлаһијјәтиндән өз мәнфәәти үчүн истифадә етмирди (Нә 5:14, 15, 17, 18; w02-Е 1/11 с. 27, абз. 3; w19.09 с. 16, абз. 10)

Нәһәмја тәкҹә ишә нәзарәт етмирди, өзү дә голларыны чырмалајыб ишә ҝириширди (Нә 5:16; w16.09 с. 6—7, абз. 16)

Нәһәмја бу фәдакарлығына ҝөрә Јеһовадан ону јахшылыгла хатырламасыны хаһиш етмишди (Нә 5:19; w00-Е 1/2 с. 32)

Нәһәмја вали олса да, өзүнә гаршы хүсуси мүнасибәт ҝөзләмирди. Јығынҹагда мәсулијјәтләри, хүсуси тәјинатлары олан кәсләр үчүн о, јахшы нүмунәдир.

ДҮШҮНҮН: «Мән даһа чох башгалары үчүн нәсә етмәјә чалышырам, јохса ҝөзләјирәм ки, мәним үчүн нәсә етсинләр?»