Јенијетмәлик дејәндә адәтән, инсанын ағлына јахшы сағламлыг вә түкәнмәз енержи ҝәлир. Анҹаг бәзи ҝәнҹләр ҹидди хәстәликләрдән әзијјәт чәкир. Әҝәр сән дә бу вәзијјәтлә үзләшмисәнсә, онда Влорија, Ҹастин вә Нисанын дедикләри сәни руһландыраҹаг. Онларын һәр үчү Јеһованын Шаһидидир. Ҝөр онлар үзләшдикләри хәстәликләрлә неҹә мүбаризә апарырлар.

•  Влорија

•  Ҹастин

•  Ниса

14 јашым оланда фибромиалҝијаја, 20 јашыма чатанда исә артрит, дәри вәрәми вә Лајм хәстәликләринә тутулдум. Һәмишә һалсыз оланда истәдијин шејләри ҝөрмәк чох чәтиндир. Бир мүддәт сонра мән буддан ашағы ифлиҹ олдум вә әлил арабасына мөһтаҹ галдым.

Мәнә әзијјәт верән физики ағрылардан чох, мәнәви ағрылар иди. Чүнки јазмаг вә ја банканын ағзыны ачмаг кими садә ишләри ҝөрә билмирдим. Башга ушагларын ҝәздијини ҝөрәндә дүшүнүрдүм: «Бәс мән нијә буну едәндә чәтинлик чәкирәм?» Буна ҝөрә мәјуслуға гапылмышдым.

Хошбәхтликдән көмәксиз галмадым. Тәкҹә аиләмин јох, һәмчинин аид олдуғум Јеһованын Шаһидләринин јығынҹаг үзвләринин дә мәнә бөјүк көмәји дәјди. Һәмиманлыларым мәнә тез-тез баш чәкирдиләр. Бунун сајәсиндә мән өзүмү о гәдәр дә тәнһа һисс етмирдим. Һәрдән мәни достлуг ҝөрүшләринә дә дәвәт едирдиләр. Һалбуки, мәни әлил арабасындан машына, машындан да арабаја отуртмаг елә дә асан дејилди.

Јығынҹағымыздакы јашлылар мәнә хүсусилә көмәк етдиләр. Чүнки сағламлыгла бағлы проблемин нә демәк олдуғуну онлар чох јахшы билирләр. Онлар мәнә вәзијјәтими олдуғу кими гәбул етмәјә вә башгаларынын баҹардыглары шејләри едә билмәдијимә ҝөрә өзүмү ҝүнаһландырмамаға көмәк етдиләр. Јығынҹаг ҝөрүшләринә вә хидмәтә ҝедәндә өзүмү хошбәхт һисс едирәм (Ибраниләрә 10:25). Хәстәлијим олса да, белә анларда өзүмү башгаларындан фәргли һисс етмирәм.

Мән билирәм ки, Јеһова дөзә билмәјимиз үчүн лазым олан һәр шеји верәҹәк. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Заһирән солсаг да, дахилән ҝүнбәҝүн јениләширик» (2 Коринфлиләрә 4:16). Мән дә бу ҹүр һисс едирәм!

Дүшүн. Сәһһәтиндә ҹидди проблемин оланда башгалары илә үнсијјәти кәсмәмәк нәјә ҝөрә ваҹибдир? Әҝәр сағламсанса, хәстә олан адама неҹә көмәк едә биләрсән? (Мәсәлләр 17:17).

Мән јерә јыхылдым вә галха билмәдим. Синәмин ағрысындан һәрәкәт едә билмирдим. Мәни тәҹили реанимасијаја апардылар. Әввәл-әввәл һәкимләр һеч ҹүр диагноз гоја билмирдиләр. Лакин тутмалар бир нечә дәфә тәкрарланандан сонра анладылар ки, бу, Лајм хәстәлијидир.

Бу хәстәлик синир системимә тәсир еләди. Хәстәлијимин мүәјјән олунмасындан бир нечә ил кечмәсинә бахмајараг, јахшылыға доғру һеч бир ирәлиләјиш јохдур. Бәдәнимин әсмәси һәлә дә давам едир. Һәрдән бәдәнимдә ҝүҹлү ағрылар олур. Бармагларым исә бәзән елә ағрыјыр ки, онлары һеч тәрпәдә дә билмирәм. Елә бил бүтүн ојнагларым пасланыб.

Өз-өзүмә фикирләширдим: «Нә јашым вар ки, хәстәлијә тутулмушам?!» Бу һагда дүшүнәндә әсәбләширдим. Һәр ҝүн ҝөз јашлары ичиндә Аллаһа дуа едиб сорушурдум: «Ахы нијә бу әзабларла үзләшдим?» Һәтта дүшүнүрдүм ки, артыг Аллаһын веҹинә белә дејиләм. Лакин сонрадан Әјјуб пејғәмбәр һагда фикирләшдим. О, бу гәдәр чәтинликләрлә нәјә ҝөрә үзләшдијини билмирди. Буна бахмајараг, о, Аллаһа садиг галды. Әҝәр Әјјуб үзләшдији фаҹиәләрин өһдәсиндән ҝәлә билдисә, демәли, мән дә буну баҹараҹағам.

Јығынҹағымызын ағсаггаллары мәнә бөјүк дајаг олур. Онлар мәнә һәмишә баш чәкир, һал-әһвал тутурлар. Ағсаггаллардан бири мәнә деди ки, үрәјим нә вахт истәсә, она зәнҝ едиб сөһбәт едә биләрәм. Бу ҹүр достлара ҝөрә Јеһоваја һәр ҝүн чох сағ ол дејирәм (Әшија 32:1, 2).

Ҹидди хәстәликләрлә үзләшәндә Јеһованын бизим вәзијјәтимиздән аҝаһ олдуғуну бәзән унудуруг. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Сән гајғы јүкүнү Јеһоваја вер, О, сәнә дајаг олар» (Зәбур 55:22). Мән дә һәр ҝүн белә етмәјә чалышырам.

Дүшүн. Аилән, дост-танышларын дәстәји хәстәлијинә дөзмәјә сәнә неҹә көмәк едә биләрләр?

Јенијетмә оланда мәнә Марфан синдрому диагнозу гојдулар. Бу хәстәлик ојнаглары зәифләдир. О,һәмчинин үрәјә, ҝөзә вә диҝәр әсас органлара да тәсир ҝөстәрир. Ағрыларым һәр ҝүн олмур, оланда исә чох пис олур.

Бу хәстәлијә тутулдуғуму илк дәфә ешидәндә чох ағламышдым. Фикирләширдим севдијим шејләри даһа едә билмәјәҹәјәм вә буна ҝөрә нараһат олурдум. Мәсәлән, мән рәгс етмәји севирәм. Дүшүнәндә ки, нәинки бу, һәтта ҝәзмәк белә мәнә һәддән артыг чәтин олаҹаг, ҹаныма горху дүшүрдү.

Баҹым мәнә дәстәк олду. Мән вәзијјәтимә ҝөрә чох пис идим. О да мәнә бу вәзијјәтдән чыхмаға көмәк еләди. Дејирди ки, горху илә јашамајым, чүнки белә етмәклә һәјатымы даһа да ағырлашдыраҹағам. Һәмчинин даһа чох дуа етмәјә тәшвиг едирди, чүнки мәни ән јахшы баша дүшән Јеһовадыр (1 Бутрус 5:7).

Зәбур 18:6 ајәси мәнә һәгигәтән үрәк-дирәк верир. Орада дејилир: «Бу дарлыгда Јеһованы чағырдым, имдад үчүн Аллаһыма јалвардым. Ешитди сәсими мәбәдиндән, чатды гулағына фәрјадым». Бу ајә сүбут едир ки, Јеһоваја дуа едиб Ондан көмәк диләјәндә О, дуаларымы ешидәҹәк вә көмәк едәҹәк. Јеһова Аллаһым һәмишә мәнимләдир.

Гаршылашдығымыз фаҹиәјә ҝөрә кәдәрләнмәк вә мәјус олмаг тәбиидир. Әсас одур ки, бу һиссләрин һәјатыны алт-үст етмәсинә вә Аллаһла достлуғуна тәсир етмәсинә јол вермәјәсән. Проблемләримизин сәбәбкары Јеһова дејил. Ону һәјатымызда һәр шејдән үстүн тутсаг, һеч вахт бизи тәрк етмәјәҹәк (Јагуб 4:8).

Дүшүн: Чәкдијимиз әзабларын сәбәбкары Јеһовадыр? (Јагуб 1:13).