1, 2. Ифтаһла гызы һансы чәтин вәзијјәтлә үзләшди?

НӘҺАЈӘТ КИ, интизар сона јетди. Атасы бөјүк зәфәрлә, сағ-саламат дөјүшдән гајытды. Ҝәнҹ гыз севинҹиндән рәгс едә-едә, охуја-охуја ону гаршыламаға чыхды. Анҹаг нә үчүнсә атасы ону ҝөрәндә севинмәди, јахасыны ҹырыб налә чәкди: «Вај, гызым! Белими гырдын». Атасынын бундан сонра дедији сөзләр гызын һәјатыны көкүндән дәјишди, онун бүтүн ҝәнҹлик арзуларыны, истәкләрини, хәјалларыны үрәјиндә гојду. Лакин гыз бир ан белә тәрәддүд етмәдән атасынын ирадәсинә бојун әјди, ону Јеһоваја вердији нәзири јеринә јетирмәјә тәшвиг етди. Гызын атасына вердији ҝөзәл ҹаваб онун нә гәдәр бөјүк иман саһиби олдуғуну үзә чыхарды. Гыз инанырды ки, Јеһова нә дејирсә, онун јахшылығы үчүн дејир (Һак. 11:34—37). Гызынын иманыны ҝөрән атанын гәлби фәрәһдән ҹуша ҝәлди. О билирди ки, гызынын онун гәрарына ҹан-дилдән табе олмасы Јеһоваја хошдур.

² Һәм Ифтаһ, һәм дә онун Аллаһдан горхан гызы инанырды ки, Јеһова нә едирсә, дүз едир. Буна ҝөрә дә, һәтта чәтин оланда белә, онлар иманла даврандылар. Онлар әмин идиләр ки,  Аллаһын разылығыны газанмаг үчүн һәр ҹүр гурбаны вермәјә дәјәр.

3. Ифтаһын вә гызынын нүмунәси бу ҝүн бизә неҹә көмәк едә биләр?

³ Биз билирик ки, Јеһоваја олан иманымызы горумаг һәмишә асан олмур. Бизә иман уғрунда ҹидди мүбаризә апармаг лазымдыр (Јһд. 3). Ҝәлин ҝөрәк Ифтаһ вә онун гызы үзләшдикләри чәтинликләрә неҹә синә ҝәрмишдиләр вә иманларыны әмәлдә неҹә ҝөстәрмишдиләр. Бу, бизә дә өз иманымыз уғрунда мүбаризә апармаға көмәк едәҹәк.

4, 5. а) Исраиллиләр вәд олунмуш дијара ҝирәндә Јеһова онлара нә әмр етмишди? б) 106-ҹы мәзмура әсасән, исраиллиләрин итаәтсизлији нә илә нәтиҹәләнмишди?

⁴ Ифтаһла гызы Јеһоваја садиг галмамағын аҹы нәтиҹәләрини һәр ҝүн өз ҝөзләри илә ҝөрүрдүләр. Тәхминән 300 ил әввәл Јеһова исраиллиләрин улу бабаларына әмр етмишди ки, Вәд олунмуш дијарда јашајан бүтпәрәстләрин һамысыны гырсынлар (Ган. 7:1—4). Лакин онлар бу әмрә итаәт етмәмишдиләр. Нәтиҹәдә чохлары кәнаниләрин изи илә ҝетмишди. Бу исә мәмләкәтдә бүтпәрәстлијә, позғунлуға, әхлагсызлыға рәваҹ вермишди. (Зәбур 106:34—39 ајәләрини охујун.)

⁵ Бу үсјан Јеһованын наразылығына сәбәб олмушду. О, артыг халгыны һифз етмирди (Һак. 2:1—3, 11—15; Зәб. 106:40—43). Тәсәввүр един, һәмин вахт мөмин инсанлар үчүн Јеһоваја садиг галмаг неҹә чәтин иди. Буна бахмајараг, Мүгәддәс Китабдан ҝөрүрүк ки, халгын арасында Ифтаһ, онун гызы, Әлгәна, Һәннә, Ишмуил кими иманлы инсанлар вар иди. Онлар үчүн Аллаһын разылығыны газанмаг ваҹиб иди (1 Ишм. 1:20—28; 2:26).

6. Бу ҝүн дүнја бизә һансы тәсири ҝөстәрир, бәс биз нә етмәлијик?

⁶ Бизим зәманәдә дә инсанлар гәдим кәнаниләр кими дүшүнүр, онлар кими һәрәкәт едир. Бу ҝүн секс, зоракылыг, малпәрәстлик илаһиләшдирилир. Анҹаг Јеһова гәдим исраиллиләр кими, бизә дә хәбәрдарлыг едир ки, бу дүнјанын тәсиринә ујмајаг. Бәс, ҝөрәсән, биз исраиллиләрин сәһвләриндән ибрәт алырыг? (1 Кор. 10:6—11). Биз сон дәрәҹә диггәтли олмалыјыг. Әҝәр һәјатымызда кәнаниләрин дүшүнҹәсинә хас нә исә ҝөрүрүксә, ону мүтләг өзүмүздән узаглашдырмалыјыг (Ром. 12:2). Ҝәлин өзүмүзү јохлајаг, ҝөрәк доғруданмы вар-ҝүҹүмүзлә буну етмәјә чалышырыг.

7. а) Ифтаһын өз халгы она нә етмишди? б) Ифтаһ неҹә давранды?

⁷ Ифтаһын ҝүнләриндә исраиллиләр Јеһоваја итаәтсизликләри уҹбатындан филиштлиләрин вә әмуниләрин көләсинә чеврилмишди (Һак. 10:7, 8). Лакин Ифтаһ үчүн чәтинлик төрәдән тәкҹә дүшмән халглар дејилди, һәм дә өз гардашлары вә Исраилин башчылары иди. Өҝеј гардашлары она нифрәт едирди, пахыллығыны чәкирди. Онлар Ифтаһы говуб ону илк оғул кими пајына дүшән мирасдан мәһрум етмишдиләр (Һак. 11:1—3). Анҹаг Ифтаһ јол вермәди ки, онларын амансыз рәфтарына ҝөрә инҹиклик онун варлығына һаким кәсилсин. О кин сахламады, ондан имдад диләјән ағсаггалларын хаһишини рәдд етмәди, онларын дадына јетишди (Һак. 11:4—11). Ифтаһы руһани инсан кими давранмаға нә вадар етди?

8, 9. а) Ола билсин, Ифтаһа Төвратдакы һансы принсипләр көмәк етмишди? б) Ифтаһ үчүн ән ваҹиби нә иди?

⁸ Ифтаһ садәҹә иҝид ҹәнҝавәр дејилди, һәм дә Исраилин тарихинә јахшы бәләд иди.  О, Јеһованын Өз халгы илә мүнасибәтиндән баша дүшүрдү ки, Онун ҝөзүндә нә јахшыдыр, нә писдир (Һак. 11:12—27). Һәмчинин Төвратын өзәјини тәшкил едән илаһи принсипләр онун дүшүнҹәсинә, үрәјинә нүфуз етмишди. О билирди ки, кин сахламаг Јеһоваја хош дејил. Әксинә, Јеһова истәјир ки, халгы бир-бирини севсин. Үстәлик, Төвратда дејилирди ки, инсан башгаларынын, һәтта она «дүшмән кәсилән адамын» да еһтијаҹына ҝөз јуммамалыдыр. (Чыхыш 23:5; Лавилиләр 19:17, 18 ајәләрини охујун.)

⁹ Јәгин ки, иманлы инсанларын нүмунәси дә Ифтаһа тәсир етмишди. Бу адамлардан бири дә Јусиф иди. Јусиф ондан зәһләси ҝедән гардашларына мәрһәмәт ҝөстәрмишди (Јар. 37:4; 45:4, 5). Бәлкә дә Ифтаһ бу кими нүмунәләр үзәриндә дүшүнәрәк Јеһованы разы салмаг гәрарына ҝәлмишди. Сөзсүз ки, гардашларынын һәрәкәти онун гәлбиндә дәрин јара ачмышды, амма о, Јеһоваја вә Онун халгына хидмәт етмәкдән бојун гачырмады (Һак. 11:9). Јеһованын ады уғрунда вурушмаг Ифтаһ үчүн шәхси мүнагишәләрдән гат-гат ваҹиб иди. О, Јеһоваја олан иманыны горумаға гәтијјәтли иди. Бундан һәм онун өзү, һәм дә исраиллиләр хејир ҝөрдү (Ибр. 11:32, 33).

10. Һансы илаһи принсипләр бизә мәсиһи кими давранмаға көмәк едә биләр?

¹⁰ Доғрудан да, Ифтаһын һәрәкәти тәгдирәлајигдир. Ола билсин, баҹы-гардашлардан кимсә бизи мәјус едиб, јахуд бизимлә пис рәфтар едиб. Белә олан һалда јол вермәмәлијик ки, инҹиклик бизи Јеһоваја хидмәт етмәкдән, јығынҹаға ҝәлмәкдән, јахуд јығынҹагла вахт кечирмәкдән сахласын. Биз дә Ифтаһ кими, чәтин вәзијјәтләри Аллаһын ганунларына табе олараг јолуна гојмалы вә башгаларына јахшы нүмунә олмалыјыг (Ром. 12:20, 21; Кол. 3:13).

11, 12. Ифтаһ нә нәзир етди вә бу, өзүнә нәји дахил едирди?

¹¹ Ифтаһ баша дүшүрдү ки, исраиллиләри әмуниләрдән хилас етмәк үчүн Јеһованын көмәјинә еһтијаҹы вар. О нәзир демишди ки, мүһарибәдә галиб ҝәлсә, гајыданда евинин гапысындан илк гаршысына чыханы Јеһоваја јандырма гурбаны кими тәгдим едәҹәк (Һак. 11:30, 31). Бу нә демәк иди?

¹² Јеһова инсанын гурбан ҝәтирилмәсинә нифрәт едир. Демәли, Ифтаһ кимисә һәрфи мәнада гурбан ҝәтирмәји нијјәт етмәмишди (Ган. 18:9—11). Төврата ҝөрә, јандырма гурбаны бүтөвлүклә Јеһоваја тәгдим олунурду. Ҝөрүнүр, Ифтаһ ону нәзәрдә тутурду ки, һәмин адам бүтүн һәјатыны ибадәтдә кечирәҹәк. Јәни һәмишә мүгәддәс чадырда хидмәт едәҹәк. Јеһова Ифтаһын нәзирини гәбул етди вә дүшмәнләрини мәһв едәрәк она шанлы зәфәр газандырды (Һак. 11:32, 33). Бәс «јандырма гурбаны» кими Аллаһа ким тәгдим едилди?

13, 14. Ифтаһын Һакимләр 11:35 ајәсиндә јазылан сөзләри онун иманы һаггында нә дејир?

¹³ Мәгаләнин әввәлиндә тәсвир олунан сәһнәни јадыныза салын. Ифтаһ дөјүшдән гајыданда ону ҝөзүнүн ағы-гарасы, јеҝанә өвлады олан гызы гаршылады. Ҝөрәсән, Ифтаһ әһдинә садиг галаҹагды? Өвладыны өмүр боју мүгәддәс чадырда хидмәт етмәјә ҝөндәрәҹәкди?

¹⁴ Ҝөрүнүр, јенә дә Мүгәддәс Китабдакы принсипләр Ифтаһа дүзҝүн гәрар вермәјә көмәк етди. Јәгин ки, онун јадына Чыхыш 23:19 ајәсиндәки сөзләр дүшдү. Бурада халга мәһсулун ән јахшысыны Јеһоваја ҝәтирмәк бујрулур. Төвратда һәмчинин дејилирди ки, нәзир дејән ону мүтләг јеринә јетирмәлидир. Орада  јазылыб: «Кимсә Јеһоваја нәзир [дејәрсә],.. сөзүндән дөнмәмәлидир. Сөз вердији һәр шеји јеринә јетирмәлидир» (Сај. 30:2). Бәли, Ифтаһ, еһтимал ки, онунла ејни дөврдә јашајан Һәннә кими, нәзирини јеринә јетирмәли иди. О баша дүшүрдү ки, онун нәзири һәм өзүнүн, һәм дә гызынын ҝәләҹәјинә неҹә тәсир едәҹәк. Бунунла белә о, буну мүтләг етмәли иди. Ифтаһын башга өвлады јох иди. О, үмидини гызына бағламышды ки, гызы онун нәслини давам етдирәҹәк, Исраилдә адыны, ирсини јашадаҹаг (Һак. 11:34). Буна бахмајараг, Ифтаһын ахыр сөзү бу олду: «Јеһоваја нәзир етмишәм, сөзүмдән дөнә билмәрәм» (Һак. 11:35). Ифтаһ һәтта она баһа баша ҝәлсә дә, иманла даврандығы үчүн Јеһованын разылығыны вә хејир-дуасыны газанды. Бәс сиз Ифтаһын јеринә олсајдыныз, белә едәрдиниз?

15. Чохумуз Јеһоваја һансы вәди вермишик вә иман саһиби олдуғумузу неҹә ҝөстәрә биләрик?

¹⁵ Биз һәјатымызы Јеһоваја һәср едәндә сөз вермишдик ки, гејд-шәртсиз Онун ирадәсини јеринә јетирәҹәјик. Баша дүшүрдүк ки, бу әһди јеринә јетирмәк үчүн нәјисә гурбан вермәли олаҹағыг. Лакин бизә хошумуза ҝәлмәјән иш тапшырыланда Јеһованын ирадәсини нә дәрәҹәдә јеринә јетирмәјә һазыр олдуғумуз сынаныр. Бу кими мәсәләләрдә фәдакарлыг ҝөстәрәндә, һәтта чәтин олса белә, Јеһоваја хидмәт едәндә иман саһиби олдуғумузу сүбут едирик. Јеһова бунун әвәзиндә бизә һәмишә мүкафат верир. Үстәлик, Јеһованын мүкафаты бизим вердијимиз гурбанлардан, чәкдијимиз изтираблардан гат-гат артыг олур (Мәл. 3:10). Бәс Ифтаһын гызы һаггында нә демәк олар?

16. Ифтаһын гызы атасынын нәзиринә неҹә мүнасибәт ҝөстәрди? (Мәгаләнин әввәлиндәки шәклә бахын.)

¹⁶ Јәгин ки, Ифтаһын дедији нәзирлә разылашмаг гызы үчүн асан дејилди. Бу нәзир Һәннәнин дедији нәзирдән фәргләнирди. Һәннә оғлу Ишмуили мүгәддәс чадырда нәзири кими хидмәт етмәјә вермишди (1 Ишм. 1:11). Нәзири евләниб оғул-ушаг  саһиби ола биләрди. Анҹаг Ифтаһын гызы јандырма гурбаны кими тәгдим едилмишди. О аилә гуруб ана олмаг севинҹини јашаја билмәјәҹәкди (Һак. 11:37—40). О, Исраилин мүзәффәр башчысынын гызы иди. Өлкәнин ән сај-сечмә иҝидләриндән биринә әрә ҝедә биләрди. Инди исә о, мүгәддәс чадырда ади бир хидмәтчи олаҹагды. Гыз буна неҹә јанашды? О ҝөстәрди ки, Јеһоваја ибадәт етмәк онун үчүн һәр шејдән үстүндүр. Атасына деди: «Ата, сән Јеһоваја нәзир етмисән, нәзирини јеринә јетир» (Һак. 11:36). О әрә ҝетмәк, дүнјаја өвлад ҝәтирмәк арзусуну һәгиги ибадәт уғрунда гурбан верди. Биз онун кими неҹә фәдакарлыг ҝөстәрә биләрик?

17. а) Биз Ифтаһын вә гызынын иманыны неҹә өрнәк ала биләрик? б) Ибраниләрә 6:10—12 ајәләриндә јазылан сөзләр сизи фәдакар олмаға неҹә тәшвиг едир?

¹⁷ Бу ҝүн минләрлә ҹаван мәсиһи киши вә гадынлардан кимиси мүвәггәти олараг, кимиси исә бу шәр дүнја дурдугҹа аилә гурмаг, өвлад дүнјаја ҝәтирмәк имканыны гурбан верир ки, Јеһоваја там хидмәт етсин. Јашлылар да өз нөвбәсиндә гурбанлар верирләр. Онлар тикинти лајиһәләриндә көмәк едир, Падшаһлыг мүждәчиләри мәктәбиндә охујур, тәблиғчиләрә еһтијаҹ олан јерләрдә хидмәт едирләр. Һалбуки бу вахты өвладлары, нәвәләри илә кечирә биләрдиләр. Бир башгалары анма мәрасими кечирилән мүддәтдә өз ишләрини кәнара гојуб даһа чох тәблиғ едир. Сидги-үрәкдән едилән бу хидмәт Јеһованын үрәјини севиндирир. О, һеч вахт бу баҹы-гардашларын чәкдији зәһмәти вә ҝөстәрдији мәһәббәти унутмајаҹаг. (Ибраниләрә 6:10—12 ајәләрини охујун.) Бәс сиз Јеһоваја даһа чох хидмәт етмәк үчүн башга һансы гурбанлары верә биләрсиниз?

18, 19. Ифтаһын вә гызынын әһвалатындан нә өјрәндик вә онлардан неҹә нүмунә ҝөтүрә биләрик?

¹⁸ Ифтаһын һәјаты чәтинликләрлә долу олса да, о гәрар верәркән Јеһованын фикирләрини рәһбәр тутурду. О, инсанларын тәсири алтына дүшмүрдү. Инсанлардан алдығы зәрбәләр онун иманла давранмаг әзмини сарсытмамышды. Онун вә гызынын вердији гурбанларын мүкафаты бөјүк олду: Јеһова онларын васитәсилә һәгиги ибадәти ирәли апарды. Башгалары Јеһованын јолундан чыханда Ифтаһла гызы бу јолдан бәрк јапышды.

¹⁹ Мүгәддәс Китаб бизи «вәдләри иман вә сәбирлә мирас аланлардан» нүмунә ҝөтүрмәјә сәсләјир (Ибр. 6:12). Ҝәлин биз дә Ифтаһын вә онун гызынын һәјат јолуну өрнәк алаг. Гој онларын һәјатында парлаг шәкилдә әкс олунан һәгигәт бизим һәјат шүарымыз олсун: Иманла давранмаг Аллаһын разылығыны газандырыр.