ИЛК валидејнләримиз олан Адәмлә Һәвванын итаәтсизлији бүтүн бәшәријјәтә ҝүнаһ вә өлүм ҝәтирсә дә, Аллаһын инсанларла бағлы нијјәти дәјишмәди. Аллаһ Өз Кәламында нијјәтинин дәјишмәдијини дөнә-дөнә вурғулајыр.

• «Салеһләр јерә саһиб олаҹаг, орада әбәди јашајаҹаглар» (Зәбур 37:29).

• «Өлүмү әбәдилик мәһв едәҹәк, Күлли-Ихтијар Јеһова бүтүн үзләрдән ҝөз јашларыны силәҹәк» (Әшија 25:8).

• «О, ахырынҹы дүшмән олан өлүмү мәһв едәҹәк» (1 Коринфлиләрә 15:26).

• «Артыг өлүм олмајаҹаг. Нә дәрд, нә фәрјад, нә дә ағры олмајаҹаг» (Вәһј 21:4).

Аллаһ дүшмәнимиз олан өлүмү неҹә мәһв едәҹәк? Диггәт јетирдинизсә, Мүгәддәс Китабда ајдын шәкилдә дејилир ки, «салеһләр... әбәди јашајаҹаглар». Лакин белә бир мәгам да јазылыб: «Дүнјада елә салеһ адам јохдур ки, һеч вахт ҝүнаһ етмәсин, анҹаг јахшылыг етсин» (Ваиз 7:20). Онда елә чыхыр ки, ҝүнаһкар инсанлар әбәди јашасын дејә Аллаһ Өз принсипләринә зидд давранаҹаг? Гәтијјән! Аллаһ һеч вахт белә етмәз, О, һеч вахт јалан данышмыр (Титуса 1:2). Бәс Аллаһ инсанлары јарадаркән нәзәрдә тутдуғу нијјәтини неҹә ҝерчәкләшдирәҹәк?

Јеһова Аллаһ инсанлары өлүмүн пәнҹәсиндән гуртармаг үчүн бир тәдбир төкдү, јәни фидјә өдәди. Фидјә әсир алынмыш бир адамы азад етмәк үчүн верилән пул мәнасыны дашыјыр. Мүгәддәс Китабда ишләндикдә фидјә, әсас етибары илә вурулан зәрәри там өдәмәк, јахуд әдаләти тәмин етмәк үчүн верилән бир шеј мәнасында ишләнир. Инсанларын һамысы ҝүнаһлы олдуғундан вә өлүмә мәһкум едилдијиндән Мүгәддәс Китабда дејилир: «Һеч бири гардашыны гуртара билмәз, онун үчүн Аллаһа фидјә верә билмәз. (Инсан һәјатынын фидјәси елә баһадыр ки, һеч вахт она әли чатмаз)» (Зәбур 49:7, 8).

Гејри-камил инсан өләндә јалныз өз ҝүнаһларына ҝөрә һагг өдәјир. О нә өзүнү гејри-камилликдән хилас едә билир, нә дә башгаларыны өлүмдән азад едә билир (Ромалылара 6:7). Бизә елә бир инсан лазымдыр ки, ҝүнаһсыз, камил олсун. Белә адам өлмәклә һәјатыны өз ҝүнаһларына ҝөрә јох, бизим ҝүнаһларымыза ҝөрә верә биләр (Ибраниләрә 10:1—4).

Аллаһ да мәһз белә бир тәдбир ҝөрдү. О, Иса Мәсиһи ҝөјдән јерә ҝөндәрди ки, камил, ҝүнаһсыз инсан кими доғулсун (1 Бутрус 2:22). Иса Мәсиһ демишди ки, «бир чохлары уғрунда һәјатыны фидјә кими вермәјә ҝәлиб» (Марк 10:45). О бизим ҝүнаһларымыза ҝөрә һагг өдәмәк вә бизи өлүмдән азад етмәк үчүн өлдү. Бунун сајәсиндә, биз јашаја биләрик (Јәһја 3:16).

Мүгәддәс Китабда габагҹадан дејиләнләр бу ҝүн јеринә јетир: инди «сон дәрәҹә чәтин бир вахт»дыр. Бу сүбут едир ки, биз ахырзаманда, јәни бу шәр дөвранын сонунда јашајырыг (2 Тимутијә 3:1). Ахырзаман «аллаһсызларын мәһв едиләҹәји һөкм ҝүнү» илә өз кулминасија нөгтәсинә чатаҹаг (2 Бутрус 3:3, 7). Аллаһы севән инсанлар исә мәһв ҝүнүндә сағ галаҹаг вә әбәди һәјата говушаҹаглар (Мәтта 25:46).

Милјонларла башга инсанын да дириләрәк әбәди һәјата говушмаг имканы олаҹаг. Иса Мәсиһ Наин шәһәриндә оланда өлмүш инсаны дирилтмишди. Бир дул гадынын јеҝанә оғлу өлмүшдү. Иса Мәсиһин  она јазығы ҝәлмишди вә ону дирилдиб һәјата гајтармышды (Лука 7:11—15). Мүгәддәс Китабда јазылыб: «Аллаһын һәм салеһләри, һәм дә гејри-салеһләри дирилдәҹәјинә үмид едирәм». Бу үмид Аллаһын инсанлара олан севҝисинин бариз нүмунәсидир (Һәвариләрин ишләри 24:15).

Милјардларла инсан әбәди јашаја биләр. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Салеһләр јерә саһиб олаҹаг, орада әбәди јашајаҹаглар» (Зәбур 37:29). Һәмин вахт онлар Мүгәддәс Китабда тәхминән 2000 ил әввәл јазылмыш тәсәлливериҹи сөзләрин доғрулуғуну өз үзәрләриндә һисс едәҹәкләр: «Еј өлүм, һаны гәләбән? Еј өлүм, һаны нештәрин?» (1 Коринфлиләрә 15:55). Бәшәријјәтин јағы дүшмәни бирдәфәлик мәһв едиләҹәк!