Ганунун тәкрары 22:25—27 ајәләриндә сөһбәт, әсас етибарилә, кишинин ҝүнаһлы олдуғуну сүбут етмәкдән јох, гадынын ҝүнаһсыз олдуғуну тәсдиг етмәкдән ҝедир. Чүнки бу һалда кишинин ҝүнаһлы олдуғу ашкар иди. Ҝәлин контекстә нәзәр салаг.

Өнҹәки ајәләрдә кишинин нишанлы гызла «шәһәрдә» јахынлыг етмәсиндән сөһбәт ҝедир. Бунунла киши зина етмәкдә тәгсиркар билинир, чүнки нишанлы гыз артыг әрли гадын һесаб олунурду. Бәс гадын һагда нә демәк олар? О, «шәһәрин ичиндә ола-ола гышгырмајыб». Әҝәр гышгырса иди, башгалары ешидәр вә ону горујарды. Лакин гадын буну етмәјиб. Буна ҝөрә дә һәр икиси зина етмәкдә тәгсиркар билинирди (Ган. 22:23, 24).

Ганунда диҝәр бир вәзијјәт дә тәсвир олунур: «Киши нишанлы гызла чөлүн дүзүндә растлашыб зор ҝүҹүнә онунла јахынлыг етсә, онда тәкҹә гызы зорлајан киши өлмәлидир. Гыза һеч нә етмәјин. О, өлүмә лајиг бир иш тутмајыб. Бу, киминсә башга бир адамын үстүнә һүҹум чәкиб ону өлдүрмәсинә бәнзәјир. Киши гыза чөлдә раст ҝәлиб вә гыз гышгырса да, имдадына чатан олмајыб» (Ган. 22:25—27).

Белә һалда, һакимләр гадынын сөзләринә етибар едирди. Һансы мәнада? Еһтимал олунурду ки, «гыз гышгырса да, имдадына чатан олмајыб». Одур ки, гыз зина етмиш сајылмырды. Лакин киши «зор ҝүҹүнә онунла јахынлыг» етдијинә ҝөрә тәҹавүздә вә зинада ҝүнаһкар сајылырды.

Беләликлә, бу ганунда диггәт әсасән гадынын ҝүнаһсыз олдуғуна јөнәлдији үчүн киши барәдә садәҹә тәҹавүздә вә зинада ҝүнаһкар олдуғу дејилир. Әмин ола биләрик ки, һакимләр «мәсәләни јахшы-јахшы» арашдырыб Аллаһын дәфәләрлә вә ајдын шәкилдә тәкрар етдији ҝөстәришләрә ујғун гәрар чыхарырдылар (Ган. 13:14; 17:4; Чых. 20:14).