Иса илаһи кејфијјәтләрә јијәләнмишди. Бунун сајәсиндә о, јер үзүндә оларкән инсанларла чох ҝөзәл әмәкдашлыг едирди. Исанын мүкәммәл нүмунәсини неҹә изләјә биләрик? Онун нүмунәсиндән јахшы әмәкдаш олмаға көмәк едәҹәк үч принсип өјрәнирик. Бу принсипләрин сајәсиндә баҹы-гардашларла арамызда бирлик јаратмағы даһа јахшы баҹараҹағыг.

Јахшы әмәкдаш тәвазөкар олур, әмәкдашларыны гијмәтләндирир вә өзүнү ҝөстәрмәјә чалышмыр. Иса Атасындан мәһз бу ҹүр әмәкдаш олмағы өјрәнмишди. Дүздүр, Јарадан адланмаға јалныз Јеһова лајигдир, амма О, башгаларына Исанын да Онунла бирликдә чалышдығыны әјан етди. Биз буну Јеһованын дедији сөзләрдән ҝөрүрүк. О белә демишди: «Бизә бәнзәјән инсан јарадаг» (Јар. 1:26). Чох јәгин ки, Јеһованын сөзләриндән Иса Онун неҹә лүтфкар олдуғуну ҝөрмүшдү (Зәб. 18:35).

Иса јер үзүндә оланда Атасындан өрнәк ҝөтүрәрәк тәвазөкар давранмышды. Ону етдији ишләрә ҝөрә тәрифләјәндә Аллаһы шәрәфләндирирди (Марк 10:17, 18; Јәһ. 7:15, 16). Иса чалышырды ки, шаҝирдләри илә арасында хош мүнасибәт олсун; онлара гул кими јох, достлары кими јанашырды (Јәһ. 15:15). Тәвазөкарлыг саһәсиндә нүмунә гојмаг үчүн Иса һәтта  шаҝирдләринин ајағыны јумушду (Јәһ. 13:5, 12—14). Биз дә ондан өрнәк ҝөтүрәрәк өзүмүздән чох әмәкдашымызы дүшүнмәли, она дәјәр вермәлијик. Бир-биримизә һөрмәт едәндә вә тәрифи кимин алаҹағына ҝөрә нараһат олмајанда даһа чох иш ҝөрә биләрик (Ром. 12:10).

Тәвазөкар инсан һәмчинин баша дүшүр ки, «мәсләһәт верән чох оларса, уғур олар» (Мәс. 15:22). Нә гәдәр тәҹрүбәли вә баҹарыглы олсаг да, унутмамалыјыг ки, һеч бир инсан һәр шеји билә билмәз. Һәтта Иса да гәбул едирди ки, онун билмәдији шејләр вар (Мәт. 24:36). Бундан әлавә, шаҝирдләри гејри-камил олса да, онларын нә билдији, нә фикирләшдији Иса үчүн мараглы иди (Мәт. 16:13—16). Сөзсүз ки, шаҝирдләри Исанын јанында өзләрини раһат һисс едирдиләр. Ејнилә биз дә тәвазөкар олуб имканларымызын мәһдуд олдуғуну унутмајанда вә башгаларынын фикрини нәзәрә аланда арамызда ҝөзәл мүнасибәт јараныр вә бирликдә даһа чох уғур газанырыг.

Әләлхүсус да ағсаггаллар әмәкдашлыг мәсәләсиндә Исадан нүмунә ҝөтүрмәлидир. Онлар унутмамалыдыр ки, мүгәддәс руһ ағсаггаллар шурасындакы истәнилән ағсаггал васитәсилә фәалијјәт ҝөстәрә биләр. Ағсаггаллар ҝөрүшү заманы онлар елә абу-һава јарадырлар ки, һәр кәс фикрини раһат ифадә едә билсин. Беләҹә, онлар бирликдә бүтүн јығынҹағын хејринә олаҹаг гәрарлар верирләр.

Јахшы әмәкдаш һәр кәслә дәрракә илә давраныр; о, вәзијјәтә ујғунлашыр вә ҝүзәштә ҝедир. Шүбһәсиз ки, Иса Атасынын бәндәләринә ҝүзәштә ҝетмәклә неҹә дәрракәли олдуғуна дәфәләрлә шаһид олмушду. Мәсәлән, бәшәријјәт өлүм һөкмүнә лајиг олса да, Јеһова Исаны ҝөндәрди ки, бәшәријјәти хилас етсин (Јәһ. 3:16).

Иса еһтијаҹ варса вә мәгбулдурса, ҝүзәштә ҝедирди. Ҝәлин Исадан көмәк диләјән финикијалы гадыны јадымыза салаг. Бахмајараг ки, Иса Исраил еви үчүн ҝөндәрилмишди, о, гадына көмәк етди (Мәт. 15:22—28). Һәмчинин о, шаҝирдләриндән ҝүҹләриндән артыг нәсә етмәји тәләб етмирди. Мәсәлән, Иса илә јахын мүнасибәти олан Бутрус инсанларын гаршысында ону данса да, Иса ону бағышлады. Сонрадан она ваҹиб мәсулијјәтләр һәвалә етди (Лука 22:32; Јәһ. 21:17; Һәв. 2:14; 8:14—17; 10:44, 45). Исанын нүмунәси ајдын ҝөстәрир  ки, биз дә чалышмалыјыг, һамы бизи «дәрракәли адам кими танысын», бунун үчүн ҝүзәштә ҝетмәји баҹармалыјыг (Филип. 4:5).

Дәрракәли олмаг бизи тәшвиг едәҹәк ки, һәр ҹүр инсанла јола ҝедиб ишләјәк. Иса һамы илә елә јахшы дил тапырды ки, һәтта дүшмәнләри ону «верҝијығанларын вә ҝүнаһлыларын досту» адландырмышды (Мәт. 11:19). Биз дә, Иса кими, башгалары илә јахшы јола ҝедә биләрик? Луиз адлы гардаш сәјјар хидмәтдә олмуш вә Бејтелдә хидмәт етмишди. Хидмәти бојунҹа о, мүхтәлиф инсанларла әмәкдашлыг етмишди. О дејир: «Мән инсанларла әмәкдашлығымы кәлә-көтүр дашлардан дивар тикмәјә бәнзәдирәм. Бәзи дашларын сәмтини, јерини дәјишмәклә дүз дивар тикмәк мүмкүндүр. Мән бу “диварын” дүз олмасы үчүн чалышырам, өзүмдә дә мүәјјән дәјишикликләр едим». Неҹә дә ҝөзәл әһвали-руһијјәдир!

Јығынҹағымызда һансы вәзијјәтләрдә әмәкдашлыг руһуну тәзаһүр етдирә биләрик? Мәсәлән, тәблиғ групумузла хидмәтдә оларкән. Ола билсин, аилә мәсулијјәти вә јашы бизимкиндән фәргли олан тәблиғчи илә әмәкдашлыг едәк. Бу заман онларын хидмәтдән даһа чох севинҹ дујмасы үчүн сүрәтимизи онлара ујғунлашдыра биләрик. Јахуд онлара раһат олан хидмәт нөвүндә иштирак едә биләрик.

Јахшы әмәкдаш сәхавәтли олур (1 Тим. 6:18). Иса ҝөјдә оланда чох јәгин ки, Јеһованын ҝөрдүјү иши ҝизләтмәдијинә фикир вермишди. О, «ҝөјләри һазырлајанда» Иса «орада иди» вә беләҹә, Ондан өјрәнмәк имканы вар иди (Мәс. 8:27). Сонралар Иса јер үзүндә оланда Атасындан ешитдији һәр шеји шаҝирдләри илә үрәкдән бөлүшмүшдү (Јәһ. 15:15). Биз дә билијимизи вә тәҹрүбәмизи әмәкдашлыг етдијимиз инсанларла бөлүшмәлијик. Сөзсүз ки, јахшы әмәкдаш әмәкдашлары үзәриндәки үстүнлүјүнү әлдән вермәмәк үчүн зәрури вә фајдалы мәлуматы онлардан ҝизләтмәјәҹәк. О, өјрәндији јахшы шејләри башгалары илә бөлүшәҹәк вә бундан севинҹ дујаҹаг.

Биз дә әмәкдашларымызы сөзләримизлә руһландыра биләрик. Мәҝәр кимсә бизим зәһмәтимизи ҝөрәндә, үрәкдән миннәтдарлығыны билдирәндә бизә хош олмур? Иса әмәкдашларында ҝөрдүјү јахшы шејләри вахт ајырыб онлара дејирди. (Мәтта 25:19—23 ајәләри илә әлагәләндирин; Лука 10:17—20.) Һәтта о, шаҝирдләринә демишди ки, онун етдији ишләрдән бөјүк ишләр едәҹәкләр (Јәһ. 14:12). Иса өлүмүндән әввәлки ҝеҹә садиг шаҝирдләрини тәрифләјәрәк белә демишди: «Бүтүн сынагларым боју мәним јанымда сиз олмусунуз» (Лука 22:28). Бир тәсәввүр един, бу сөзләр онлары неҹә руһландырмыш вә даһа чох шеј етмәјә тәшвиг етмишди! Әҝәр биз дә вахт ајырыб әмәкдашларымызы тәрифләсәк, онлар даһа чох севинәҹәкләр вә ишләриндә даһа сәмәрәли олаҹаглар.

Ҝөрүн Кајоде гардаш нә дејир: «Јахшы әмәкдаш олмаг үчүн камил олмаг лазым дејил; јахшы әмәкдаш әтрафына севинҹ сачыр, әмәкдашларынын ишини јүнҝүлләшдирир». Бәс сиз бу ҹүр әмәкдашсыныз? Бәлкә, бәзи мәсиһи әмәкдашларыныздан бу һагда нә дүшүндүјүнү сорушасыныз? Исанын шаҝирдләринә онунла әмәкдашлыг етмәк хош иди. Әҝәр сизин дә әмәкдашларыныза сизинлә чалышмаг хошдурса, онда сиз Булус кими белә дејә биләрсиниз: «Севинҹиниз үчүн сизинлә әмәкдашлыг едирик» (2 Кор. 1:24).