«Тәбиәтҹә утанҹаг инсанам. Өзүмә инамым елә дә ҝүҹлү дејил. Буна ҝөрә дә ловға, агрессив инсанларын јанында сыхылырам. Амма мүлајим, тәвазөкар инсанларын јанында өзүмү раһат һисс едирәм. Белә инсанлара үрәјими ачмаг, һиссләрими, дәрдими бөлүшмәк мәнә асандыр. Ән јахын достларым мәһз белә инсанлардыр», — дејә Сара * адлы баҹы бөлүшүр.

Саранын сөзләри ҝөстәрир ки, мүлајим олсаг, инсанлар бизимлә дост олмаға ҹан атаҹаг. Мүлајимлик Јеһованын да бәјәндији хүсусијјәтдир. О, Кәламында бизә мәсләһәт ҝөрүр: «Мүлајимлији... ҝејинин» (Кол. 3:12). Бәс мүлајимлик нәдир? Иса Мәсиһин мүлајим олдуғу нәдән ҝөрүнүрдү? Бу хүсусијјәт хошбәхтлијимизә неҹә хошбәхтлик гата биләр?

Мүлајимлик, һәлимлик инсанын дахилән сакит, сүлһпәрвәр олмасыдыр. Мүлајим инсан башгалары илә инҹә, меһрибан давраныр, ону өзүндән чыхара биләҹәк вәзијјәтләрдә өзүнү әлә алмағы, сакит галмағы баҹарыр.

Мүлајимлик зәифлијин јох, мөһкәм ирадәнин ҝөстәриҹисидир. «Мүлајимлик» кими тәрҹүмә олунан јунан сөзү әһлиләшдирилмиш вәһши атлара аид ишләнирди. Аты әһлиләшдирәндә ҝүҹүнү итирмир, ону идарә етмәји өјрәнир. Ејнилә, биз дә мүлајим, һәлим оланда ипә-сапан јатмајан тәбиәтимизи рам едиб башгалары илә јола ҝетмәји баҹарырыг.

Кимсә дејә биләр: «Мән хасијјәтҹә мүлајим инсан дејиләм». Бу ҝүн инсанларын әксәријјәти өз фикрини јеридән, сәбирсиздир, белә инсанларын арасында јашадығымыз үчүн мүлајим олмаг бизә чох чәтин ҝәлә биләр (Ром. 7:19). Буна ҝөрә дә мүлајимлији јетишдирмәк үчүн вар ҝүҹүмүзлә чалышмалыјыг. Әмин ола биләрик ки, Јеһованын мүгәддәс руһу бизә тәслим олмајыб, бу хүсусијјәти јетишдирмәјимизә көмәк едәҹәк (Гал. 5:22, 23). Бәс нәјә ҝөрә мүлајим олмаг үчүн чалышмалыјыг?

Мүлајимлик инсанлары ҹәлб едән хүсусијјәтдир. Јухарыда ады чәкилән Саранын да гејд етдији кими, мүлајим инсанларын әһатәсиндә олмаг хошдур. Иса Мәсиһ мүлајим вә меһрибан олмагда ән ҝөзәл нүмунәдир (2 Кор. 10:1). Һәтта ону танымајан ушаглар да онун јанында олмаг истәјирди (Марк 10:13—16).

 Мүлајим олмаг һәм бизим, һәм дә әтрафымыздакы инсанларын хејринәдир. Мүлајим инсан һәр шејә ҝөрә дилхор олмур, тез өзүндән чыхмыр (Мәс. 16:32). Бунунла да о, һеч кимин, әсас да јахынларынын хәтринә дәјмир, буна ҝөрә дә белә давранан инсанларын кечирдији пешманчылыг һиссиндән узаг олур. Бу, башгаларына да хејир ҝәтирир, чүнки мүлајим инсан һиссләрини вә һәрәкәтләрини идарә едә билир вә әтрафындакылары инҹитмир.

Иса Мәсиһин үзәриндә чохлу өһдәликләр вар иди, о, мәшғул инсан иди. Бунунла белә, һәр кәслә мүлајим давранырды. Онун јашадығы дөврдә инсанлар әзаб-әзијјәтлә јашајыр, зүлм чәкирдиләр, буна ҝөрә дә тәравәтләнмәјә еһтијаҹлары вар иди. Тәсәввүр етмәк олар, Исанын «јаныма ҝәлин... чүнки мән һәлим вә гәлбән тәвазөкарам» сөзләри онлары нә гәдәр руһландырмышды! (Мәт. 11:28, 29).

Бәс Иса Мәсиһ кими мүлајим олмаг үчүн нә едә биләрик? Аллаһын Кәламыны арашдырыб Иса Мәсиһин инсанларла мүнасибәтини вә чәтин вәзијјәтләрдә неҹә даврандығыны өјрәнирик. Мүлајимлијимизи сынајан вәзијјәтләрлә үзләшәндә исә онун кими давранмаға чалышырыг (1 Бут. 2:21). Ҝәлин ҝөрәк һансы үч амил Иса Мәсиһә мүлајим олмаға көмәк етмишди.

Иса Мәсиһ гәлбән тәвазөкар иди. О, «һәлим вә гәлбән тәвазөкар» олдуғуну демишди (Мәт. 11:29). Мүгәддәс Китабда бу ики хүсусијјәтин јанашы ишләнмәси ҝөстәрир ки, һәлимлик, мүлајимлик тәвазөкарлыгла сых бағлыдыр (Ефес. 4:1—3).

Тәвазөкарыгса, өзүмүзү һәддән артыг өнәмли инсан сајмајаҹағыг вә ја һәддән артыг һәссас олмајаҹағыг. Јадыныздадыр, Иса Мәсиһ ону һагсыз јерә «гарынгулу вә шәраб дүшкүнү» адландыранлара неҹә мүнасибәт ҝөстәрмишди? О, мүлајимликлә гејд етмишди ки, «һикмәт әмәлләри сајәсиндә һаглы чыхыр» вә давранышы илә бу тәнгидләрин әсассыз олдуғуну сүбут етмишди (Мәт. 11:19).

Кимсә сизин иргиниз, миллијјәтиниз, ҹинсиниз вә ја кечмишиниз һагда дүшүнүлмәмиш сөз дејәндә мүлајим ҹаваб вермәјә чалышын. Ҹәнуби Африкада ағсаггал кими хидмәт едән Питер дејир: «Ҝөрәндә ки, киминсә сөзүнә әсәбиләширәм, һәмин ан дүшүнүрәм: “Иса бу вәзијјәтдә неҹә давранарды?” Чалышырам, өзүмү һәддән артыг өнәмли инсан сајмајым».

Иса Мәсиһ инсанларын гејри-камил олдуғунун фәргиндә иди. Онун шаҝирдләри дүзҝүн давранмаг истәсәләр дә, гејри-камил олдуглары үчүн бәзән бу, онларда алынмырды. Мисал үчүн, Иса Мәсиһ өлүмүндән өнҹәки ҝеҹә Бутрус, Јагуб вә Јәһјадан ојаг галыб она мәнәви дајаг олмаларыны хаһиш етмишди. Амма онлар јухуја ҝетдиләр. Иса «руһ шөвглү, ҹисим исә зәифдир» сөзләри илә онларын јухуја ҝетмәләринин сәбәбини анладығыны ҝөстәрди (Мәт. 26:40, 41). О, һәвариләринин гејри-камиллијини нәзәрә алдығы үчүн онлара әсәбиләшмәди.

Манди адлы бир баҹы әввәлләр башгаларына гаршы чох тәләбкар иди, амма инди Иса Мәсиһдән өрнәк алараг мүлајим олмаға чалышыр. О дејир: «Инсанларын гејри-камил олдуғуну унутмамаға вә Јеһова кими, мән дә онларын јахшы хүсусијјәтләрини ҝөрмәјә чалышырам». Иса Мәсиһин инсанларын гејри-камиллијинә анлајышла јанашмасындан нүмунә ҝөтүрәрәк, сиз дә башгалары илә мүлајим даврана биләрсиниз.

Иса Мәсиһ һәр шеји Аллаһын өһдәсинә бурахырды. О, јер үзүндә олдуғу мүддәтдә һагсызлыглара дөзмүшдү. Онун сөзләрини јанлыш анламыш, она һәгарәтлә јанашмыш вә ишҝәнҹә вермишдиләр. Буна бахмајараг, Иса мүлајимлијини горујурду, чүнки «өзүнү адил Һакимә тапшырырды» (1 Бут. 2:23). О билирди ки, сәмави Атасы она дајаг олаҹаг вә вахты чатанда һагсызлыг едәнләри ҹәзаландыраҹаг.

Һагсызлыгла үзләшәндә әсәбиләшәриксә вә сәрт реаксија верәриксә, вәзијјәти даһа да ағырлашдырарыг. Мүгәддәс Китаб бизә хатырладыр: «Инсанын гәзәби ону Аллаһ гаршысында салеһ етмир» (Јаг. 1:20). Әсәбиләшмәјә әсасымыз олса да, гејри-камиллик уҹбатындан јанлыш реаксија верә биләрик.

Алманијада јашајан Кети адлы бир баҹы әввәлләр белә дүшүнүрдү: «Өзүн-өзүнү мүдафиә етмәсән, һеч ким сәнә гаһмар чыхан дејил». Амма баҹы Јеһоваја етибар етмәји өјрәнәндә дүшүнҹә тәрзи дәјишди. О дејир: «Инди баша дүшүрәм ки, дәрһал мүдафиәјә кечмәјә еһтијаҹ јохдур. Артыг мүлајим даврана билирәм, чүнки билирәм  ки, һәр шеј Јеһованын мүкәммәл нәзарәти алтындадыр». Әҝәр нә вахтса һагсызлығын гурбаны олмусунузса, Исадан өрнәк ҝөтүрәрәк Јеһоваја етибар етмәк сизә мүлајим галмаға көмәк едәҹәк.

Иса Мәсиһ гејд етмишди ки, һәлимлик, мүлајимлик хошбәхт олмағымызда мүһүм рол ојнајыр. О, «һәлимләр хошбәхтдир» демишди (Мәт. 5:5). Ҝөрүн һәлимлик, мүлајимлик нөвбәти вәзијјәтләрдә сизә неҹә көмәк едә биләр.

Мүлајимлик аиләдә ҝәрҝинлији азалдыр. Австралијадан олан Роберт адлы бир гардаш дејир: «Өзүм дә истәмәдән һәјат јолдашыма елә сөзләр дејирдим ки, онун гәлбини гырырдым. Амма әсәби һалда дедијимиз кобуд сөзләри ҝери гајтармаг мүмкүн дејил. Јолдашымы нә гәдәр инҹитдијими ҝөрәндә чох пис олурдум».

Данышаркән «һәр биримиз дәфәләрлә сәһв едирик» вә дүшүнмәдән дедијимиз сөзләр аиләмиздә проблемләр јарада биләр (Јаг. 3:2). Белә анларда мүлајимлик өзүмүзү әлә алмаға вә дилимизи ҹиловламаға көмәк едәҹәк (Мәс. 17:27).

Роберт өзүнү әлә алмаг вә тәмкинли олмаг үчүн үзәриндә чох ишләди. Бәс нәтиҹә неҹә олду? О дејир: «Инди јолдашымла сөзүмүз чәп ҝәләндә чалышырам ки, она диггәтлә гулаг асым, мүлајим данышым вә кефими позмајым. Инди арамыздакы мүнасибәтләр хејли јахшылашыб».

Мүлајимлик инсанларла даһа јахшы јола ҝетмәјимизә көмәк едир. Тез инҹијәнләрин досту аз олур. Амма мүлајимлик «сүлһүн бирләшдириҹи телләри»ни горумаға көмәк едир (Ефес. 4:2, 3). Јухарыда ады чәкилән Кети дејир: «Мүлајимлик сајәсиндә һәр кәслә, һәтта јола ҝетмәк чәтин олан инсанларла да, үнсијјәтдән зөвг алырам».

Мүлајимлик гәлб раһатлығы бәхш едир. Мүгәддәс Китаб мүлајимлик вә сүлһүн «јухарыдан назил олан һикмәт»лә бағлы олдуғуну ҝөстәрир (Јаг. 3:13, 17). Мүлајим инсан «сакит үрәк» саһибидир (Мәс. 14:30). Мүлајимлијә јијәләнмәк үчүн өз үзәриндә чох чалышан Мартин дејир: «Инди әввәлки кими агрессив дејиләм вә ҝүзәштә ҝетмәји өјрәнмишәм, бунун сајәсиндә гәлб раһатлығы вә севинҹ дујурам».

Дүздүр, мүлајимлији өзүмүздә јетишдирмәк о гәдәр дә асан дејил. Бир гардаш дејир: «Дүзүнү десәм, инди дә елә вәзијјәтләр олур ки, әсәбдән ичимдә партлајырам». Амма бизи мүлајим олмаға сәсләјән Јеһова Аллаһ бу мүбаризәдә бизә көмәк едәҹәк (Әшј. 41:10; 1 Тим. 6:11). О, тәлимимизи баша чатдырмаға, бизи ҝүҹлү етмәјә гадирдир (1 Бут. 5:10). Тәдриҹән һәвари Булус кими, биз дә Мәсиһдән «һәлимлији вә хејирхаһлығы» өрнәк ҝөтүрә биләҹәјик (2 Кор. 10:1).