«БИРИНИЗ белә, Франсаја вә ја Инҝилтәрәјә гаршы дөјүшмәсә, һамыныз өләҹәксиниз!» Бу сөзләри Икинҹи Дүнја мүһарибәси заманы насист забити гышгыра-гышгыра бир груп Јеһованын Шаһидинә демишди. Дүз јанларында там силаһланмыш СС әсҝәрләри дурса да, гардашлардан бири белә тәслим олмады. Бунун үчүн бөјүк ҹәсарәт лазым иди! Онларын нүмунәси Јеһованын Шаһидләринин мүһарибәјә даир мөвгејини ајдын ҝөстәрир: биз бу дүнјанын апардығы мүһарибәләрдә иштирак етмирик. Өлүмлә һәдәләнсәк белә, бу дүнјанын мүнагишәләриндә тәрәф тутмуруг.

1. АЛЛАҺЫН ХАЛГЫ ЕЈНИ МИЛЛӘТДӘН ИДИ

Гәдимдә Јеһова бир милләти, исраиллиләри Өзүнә халг сечмишди. О, исраиллиләри «бүтүн халгларын ичиндә Мәним мәхсуси халгым» адландырмышды (Чых. 19:5). Һәмчинин онлара мәскунлашмалары үчүн конкрет әрази вермишди. Она ҝөрә дә исраиллиләр Аллаһын ҝөстәриши илә башга халглара гаршы вурушанда өз сојдашларына гаршы вурушмуш олмурдулар, нә дә ки онлары өлдүрмүрдүләр *.

Бу ҝүн Аллаһ Өз хидмәтчиләрини «һәр халга, һәр тајфаја, һәр үммәтә вә һәр дилә мәнсуб» инсанларын арасындан сечиб (Вәһј 7:9). Әҝәр онлар мүһарибәјә ҝетсәләр, өз диндашларына гаршы вурушмуш оларлар, һәтта онлары өлдүрә биләрләр.

 2. ИСРАИЛЛИЛӘР МҮҺАРИБӘЈӘ ЈЕҺОВАНЫН ӘМРИ ИЛӘ ҜЕДИРДИ

Гәдимдә исраиллиләрин нә вахт, һансы мәгсәдлә мүһарибәјә ҝетмәли олдуғуна Јеһова гәрар верирди. Мәсәлән, Јеһова кәнаниләрә гаршы һөкмүнү иҹра етмәк үчүн исраиллиләрә онларла вурушмағы бујурмушду. Чүнки кәнаниләр ҹинләрә ибадәт едир, әхлагсызлыгла мәшғул олур вә ушагларыны гурбан ҝәтирирдиләр; онлар бу әмәлләри илә ад чыхармышдылар. Јеһова исраиллиләрә әмр етмишди ки, ҝәләҹәкдә мәскунлашаҹаглары дијардан бу халгын көкүнү кәссинләр. Чүнки кәнаниләр исраиллиләри дә өз пис әмәлләринә сүрүкләјә биләрдиләр (Лав. 18:24, 25). Исраиллиләр Вәд едилмиш дијарда мәскунлашандан сонра исә Јеһова дүшмән һүҹумундан онлары горумаг үчүн бәзән дөјүшмәјә иҹазә верирди (2 Ишм. 5:17—25). Амма Јеһова исраиллиләрә өзбашына мүһарибәјә ҝетмәјә һеч вахт ихтијар вермәмишди. Адәтән онлар белә едәндә ахыры бөјүк фәлакәтлә гуртарырды (Сај. 14:41—45; 2 Салн. 35:20—24).

Бу ҝүн инсанлар мүһарибәјә Јеһованын әмри илә ҝетмирләр. Милләтләр Аллаһ наминә јох, өз марагларыны ҝүддүкләри үчүн вурушурлар. Онлар әрази үстүндә, мадди мәнфәәт вә ја сијаси идеолоҝијаларына ҝөрә мүһарибә едирләр. Бәс дини горумаг вә ја Аллаһын дүшмәнләрини өлдүрмәк үчүн вурушдугларыны иддиа едәнләр һагда нә демәк олар? Јеһова һәгиги хидмәтчиләрини горумаг вә Өз дүшмәнләрини мәһв етмәк үчүн ҝәләҹәкдә мүһарибә апараҹаг. Бу, Армаҝеддон мүһарибәсидир (Вәһј 16:14, 16). Һәмин мүһарибәдә Аллаһын ордусу јердәки бәндәләриндән јох, сәмави варлыглардан ибарәт олаҹаг (Вәһј 19:11—15).

3. ИСРАИЛЛИЛӘР ЈЕҺОВАЈА ИМАН ҜӘТИРӘНЛӘРИ МӘҺВ ЕТМИРДИЛӘР

Гәдимдә исраиллиләр мүһарибә апаранда адәтән Јеһоваја иман ҝәтирән инсанлара мәрһәмәт ҝөстәрирдиләр. Тәкҹә Јеһованын өлүмә лајиг билдији инсанлары өлдүрүрдүләр. Буна аид ики нүмунәјә бахаг. Јеһова Әриһа шәһәрини мәһв етмәји әмр етсә дә, Раһаб иман ҝәтирдији үчүн исраиллиләр ону вә аиләсини сағ сахладылар (Јуш. 2:9—16; 6:16, 17).  Јахуд да ҝөтүрәк ҝибјонлулары. Онларын үрәјиндә Аллаһ хофу олдуғуна ҝөрә бүтүн шәһәр мәһвдән гуртулмушду (Јуш. 9:3—9, 17—19).

Бу ҝүн мүһарибә едән халглар бахмырлар ким иманлыдыр, ким имансыз. Бәзән исә һәтта динҹ әһалинин өлүмүнә баис олурлар.

4. ИСРАИЛЛИЛӘР АЛЛАҺЫН МҮҺАРИБӘЈӘ ДАИР ҜӨСТӘРИШЛӘРИНӘ ӘМӘЛ ЕТМӘЛИ ИДИЛӘР

Гәдимдә Јеһова Исраил әсҝәрләриндән тәләб едирди ки, мүһарибәни Онун гајда-ганунларына ујғун апарсынлар. Мәсәлән, бәзән онлар гаршы тәрәфә «сүлһ тәклиф едиб шәртләрини» билдирмәли идиләр (Ган. 20:10). Һәмчинин Исраил әсҝәрләри дүшәрҝәдә оларкән өзләрини һәм физики, һәм дә әхлаги ҹәһәтдән тәмиз сахламалы идиләр (Ган. 23:9—14). Әтраф халглар ишғал етдикләри әразиләрдә гадынлара тәҹавүз едирди, Јеһова исә исраиллиләрә буну гадаған етмишди. Һәтта исраиллиләр әсир ҝөтүрдүкләри гадынларла јалныз шәһәри зәбт етдикләринин үстүндән бир ај кечәндән сонра аилә гура биләрдиләр (Ган. 21:10—13).

Бу ҝүн әксәр өлкәләр мүһарибәнин ҝедишатыны тәнзимләјән бејнәлхалг сазишләр имзалајыблар. Амма динҹ әһалини горумаг үчүн нәзәрдә тутулан гајдалар, әфсуслар олсун ки, чох вахт позулур.

5. ЈЕҺОВА ХАЛГЫ УҒРУНДА ДӨЈҮШҮРДҮ

Гәдимдә Јеһова Исраил халгы уғрунда дөјүшүрдү. Дәфәләрлә онлара мөҹүзәви гәләбәләр бәхш етмишди. Мәсәлән, јадымыза салаг, Јеһова исраиллиләрә Әриһа шәһәрини зәбт етмәјә неҹә көмәк етмишди? Онун ҝөстәриши илә «дөјүшчүләрин нәрәси уҹалан кими гала диварлары дағылыб» јерлә бир олмушду, беләҹә, онлар асанлыгла шәһәри әлә кечирмишдиләр (Јуш. 6:20). Бәс исраиллиләр амориләрә гаршы дөјүшдә неҹә гәләбә чалдылар? «Јеһова амориләрин үстүнә долу јағдырыб онлары гырды. Долудан өләнләр исраиллиләрин гылынҹындан өләнләрдән чох иди» (Јуш. 10:6—11).

ӘСЛ МӘСИҺИЛӘР СҮЛҺПӘРВӘРДИР

Ҝөрдүјүмүз кими, бизим вәзијјәтимиз гәдим Исраил халгынын вәзијјәтиндән әһәмијјәтли дәрәҹәдә фәргләнир. Амма мүһарибәдә иштирак етмәмәјимизин сәбәбләри јалныз бу дејил, башга сәбәбләр дә вар. Мәсәлән, Јеһова ахырзаманла бағлы демишди ки, Онун хидмәтчиләри «артыг мүһарибә етмәји өјрәнмәјәҹәкләр»; галды ки, мүһарибәдә иштирак етсинләр (Әшј. 2:2—4). Һәмчинин Мәсиһ дә демишди ки, онун шаҝирдләри бу дүнјаја мәхсус олмајаҹаглар; онлар бу дүнјанын мүнагишәләриндә тәрәф тутмајаҹаглар (Јәһ. 15:19).

Иса давамчыларына бундан да артығыны етмәји бујурмушду. Онлара өјрәдирди ки, гисаса, гәзәбә вә мүһарибәјә ҝәтириб чыхараҹаг әһвал-руһијјәдән, хүсусијјәтләрдән гачсынлар (Мәт. 5:21, 22). Үстәлик, давамчыларына сүлһпәрвәр олмағы вә дүшмәнләрини севмәји бујурмушду (Мәт. 5:9, 44).

Бәс ајры-ајрылыгда һәр биримиз һагда нә демәк олар? Тәбии ки, һеч биримиз мүһарибәдә иштирак етмәк истәмирик. Бәс ола биләрми ки, үрәјимиздә һансыса диндашымыза дүшмән кими јанашаг? Бу, јығынҹагда мүнагишә вә парчаланма јарада биләр. Одур ки, ҝәлин үрәјимиздән бу кими һиссләри чыхарыб атмаг үчүн вар ҝүҹүмүзлә чалышаг (Јаг. 4:1, 11).

Биз халглар арасында ҝедән мүнагишәләрә гошулмуруг. Һәмчинин диндашларымызла арамызда сүлһүн вә мәһәббәтин олмасы үчүн әлимиздән ҝәләни едирик (Јәһ. 13:34, 35). Јеһованын бүтүн мүһарибәләрә әбәдијјән сон гојаҹағы вахты сәбирсизликлә ҝөзләјирик. О вахта гәдәр исә ҝәлин нә олурса олсун, һәмишә битәрәф галаг! (Зәб. 46:9).