Чәтинликләр бизи сарсыда биләр. Онлар бизим фикирләримизи өзүнә гул едә, ҝүҹүмүзү түкәдә, еләҹә дә һәјата олан бахышымыза тәсир едә биләр. Гәдим Исраилин падшаһы Давуд чохлу чәтинликләрлә үзләшмишди. О, бунларын өһдәсиндән неҹә ҝәлди? Тәсирли мәзмурунда Давуд ҹаваб верир: «Рәббә фәрјад гопарыб һарај салырам, Рәббә јалварараг һарај салырам. Һүзуруна шикајәтими төкүрәм, гаршысында әзијјәтими сөјләјирәм. Руһдан дүшәндә һансы јолда олдуғуму билдин». Бәли, Давуд көмәк үчүн тәвазөкарлыгла Јеһоваја дуа едирди (Мәз. 142:1—3).

Башга бир мәзмурда Давуд охујур: «Рәбдән бир арзум, бир истәјим вар: бүтүн өмрүм боју Рәббин евиндә јашајым, мәбәдиндә Рәббин ҹамалына бахым, Она пәрәстиш едим» (Мәз. 27:4). Давуд левили дејилди, амма онун һәгиги ибадәтин мәркәзинә чох јахын олан мүгәддәс һәјәтин чөлүндә дајандығыны тәсәввүр един. Давудун үрәји миннәтдарлыгла о гәдәр долуб-дашырды ки, о, галан өмрүнү бурада кечирмәк вә беләҹә, «Рәббин ҹамалына [бахмаг]» истәјирди.

«Ҹамал» сөзү «хошаҝәлән вә ја мәмнунедиҹи дүшүнҹә вә һиссләр»лә бағлыдыр. Давуд Јеһованын ибадәт үчүн тәсис етдији гурулушу һәмишә гијмәтләндириб. Јахшы олар ки, өзүмүздән сорушаг: «Мән дә Давудун кечирдији һиссләри кечирирәмми?»

Бизим ҝүнләрдә Јеһованын Она јахынлашмаг үчүн тәсис етдији гурулуш физики мәканда ҹәмләнмәјиб. Әксинә, бу, өзүнә Аллаһын бөјүк руһани мәбәдини — һәгиги ибадәт үчүн тәсис олунмуш мүгәддәс гурулушу дахил едир *. Әҝәр бу гурулуша пәрәстиш етсәк, онда биз дә «Рәббин ҹамалына [баха]» биләрик.

Јандырма гурбанлары үчүн гурулан тунҹ гурбанҝаһ мәскәнин — Һүзур чадырынын ҝиришинин гаршысында јерләширди (Чых. 38:1, 2; 40:6). Бу гурбанҝаһ ҝөстәрир ки, Аллаһ мәмнунијјәтлә Исанын инсан һәјатыны гурбан олараг гәбул едиб (Ибр. 10:5—10). Бунун бизим үчүн һансы мәна кәсб етдији үзәриндә бир дүшүнүн! Һәвари Павел јазмышды: «Һәлә дүшмән икән биз Оғулун өлүмү васитәсилә Аллаһла [барышмышыг]» (Ром. 5:10). Исанын төкүлән ганына иман ҝәтирмәклә биз Аллаһын досту олмаг лүтфүнә вә етибарына лајиг ҝөрүлә биләрик. Бунун сајәсиндә бизим Јеһова илә достлуғумуз мөһкәмләнир (Мәз. 25:14).

Ҝүнаһларымыз јујулдуғу үчүн биз «Јеһовадан тәравәт мөвсүмү» әлдә едирик (Һәв. иш. 3:19). Бизим вәзијјәтимиз кечмиш һәрәкәтләринә ҝөрә пешман олан вә она кәсилән өлүм һөкмүнүн иҹрасыны ҝөзләјәркән өзүндә гәтијјәтлә дәјишиклик едән мәһбусун вәзијјәтинә охшајыр. Буну ҝөрән хејирхаһ һаким онун ҝүнаһларыны силир, јәни она кәсилән өлүм һөкмүнү ләғв едир. Бунун һәмин мәһбуса неҹә јүнҝүллүк вә севинҹ ҝәтирдијини бир тәсәввүр един! Ејнилә, һәмин һаким кими, Јеһова да төвбә едән инсанлара лүтф ҝөстәрир вә онлары өлүм һөкмүндән азад едир.

Давудун Јеһованын евиндә мүшаһидә етдији һәгиги ибадәтә бүтүн Исраил халгынын бирҝә топлашмасы,  Ганунун охунмасы вә изаһ едилмәси, еләҹә дә каһинләр вә левилиләр тәрәфиндән мүгәддәс хидмәтин һәјата кечирилмәси дахил иди (Чых. 30:34—38; Сај. 3:5—8; Ганун. т. 31:9—12). Гәдим Исраилдәки һәгиги ибадәтин бу сәҹијјәви ҹәһәтләри инди дә дәјишилмәз олараг галыр.

Гәдимдә олдуғу кими, бу ҝүн дә «нә јахшыдыр, нә хошдур гардаш олуб бир јашамаг!» (Мәз. 133:1). Үмумдүнја гардашлығымыз сүрәтлә инкишаф едир (1 Пет. 2:17). Јығынҹаг ҝөрүшләримиздә Аллаһын Кәламы охунур вә изаһ едилир. Јеһова тәшкилаты васитәсилә зәнҝин тәлим програмы тәгдим едир. Һәмчинин шәхси вә аиләви ибадәт заманы истифадә етмәјимиз үчүн чап едилмиш бол руһани гидалар вар. Рәһбәрлик Шурасынын бир үзвү демишди; «Јеһованын Кәламы вә мәнасы үзәриндә дүшүнмәк, ону дәрк етмәк үчүн ахтарышлар апармаг һәјатымы руһани сәрвәтләрлә зәнҝинләшдирир вә үрәјими мәмнунлуг һисси илә долдурур». Бәли, «биликдән [көнлүмүз] хош олар» (Сүл. мәс. 2:10).

Һал-һазырда һәр ҝүн Јеһованын хидмәтчиләри Она мәгбул дуалар едирләр. Бу ҹүр дуалар Јеһованын һүзурунда әтирли бухур кимидир (Мәз. 141:2). Тәвазөкарлыгла етдијимиз дуаларын Јеһованы мәмнун етдијини билмәк бизә бөјүк севинҹ бәхш едир.

Муса дуасында демишди: «Еј Худавәнд Аллаһымыз, бизимлә хош рәфтар ет, әлләримизин зәһмәтини уғурлу ет» (Мәз. 90:17). Биз хидмәтимизи ҹанла-башла јеринә јетирәндә Јеһова ишимизи хејир-дуаландырыр (Сүл. мәс. 10:22). Биз инсанлара һәгигәти өјрәнмәјә көмәк едә биләрик. Ола билсин, узун илләрдир ки, хидмәтдә лагејд мүнасибәтлә гаршылашырыг, хәстәликдән әзијјәт чәкирик, емосинал ағры кечиририк вә ја тәгибләрлә үзләширик (1 Салон. 2:2). Бүтүн бунлара рәғмән, биз һәмишә «Рәббин ҹамалына» бахыр вә Атамызын ҝөстәрдијимиз сәјләрдән олдугҹа разы галдығыны дәрк едирик.

Давуд охујурду: «Ја Рәбб, мәним гисмәтимсән, касама дүшән пајсан, пүшкүмә дүшән Сәндән асылыдыр. Гисмәтимә ҝөзәл јерләр дүшдү» (Мәз. 16:5, 6). Давуд өз пајы, јәни Јеһова илә сых мүнасибәтләрә вә Она хидмәт етмәк үстүнлүјүнә малик олдуғу үчүн миннәтдарлығыны билдирмишди. Давуд кими, биз дә чәтинликләрә таб ҝәтирмәли олуруг, амма бизим чохлу хејир-дуаларымыз олур! Буна ҝөрә дә ҝәлин һәгиги ибадәтдән зөвг алмаға давам едәк вә һәмишә Јеһованын руһани мәбәдинә пәрәстиш едәк.