«ОҒЛУМУН јығынҹагдан кәнар едилдији елан олунанда дүнја башыма фырланды. О, мәним илк өвладым иди. Биз бир-биримизә чох јахын идик, чох шејләри бир јердә едирдик. О, нүмунәви өвлад иди, амма сонра бирдән-бирә корланды. Һәјат јолдашымын ҝөзүнүн јашы гурумурду, билмирдим ону неҹә овундурум. Һеј өзүмүздән сорушурдуг, ҝөрәсән, һарада сәһв еләмишик». Бу сөзләри Хулиан адлы бир ата дејир.

Бәли, мәсиһинин јығынҹагдан кәнар едилмәси инсанлара үрәкағрысы ҝәтирир. Бәс онда неҹә дејә биләрик ки, бу ҹәза мәһәббәтин тәзаһүрүдүр? Мүгәддәс Јазылара әсасән һансы сәбәбләрә ҝөрә мәсиһијә бу ҹүр ҹәза вермәк олар? Бәс мәсиһинин јығынҹагдан кәнар едилмәсинә конкрет олараг нәләр ҝәтириб чыхарыр?

Јеһованын Шаһидинин јығынҹагдан кәнар едилмәсинә ики амил сәбәб олур вә бу амилләрин икиси дә ејни вахтда мүшаһидә олунмалыдыр. Биринҹиси, вәфтиз олунмуш Шаһид ҹидди ҝүнаһ ишләдир, икинҹиси исә ҝүнаһына ҝөрә төвбә етмир.

Дүздүр, Јеһова биздән камиллик тәләб етмир. Анҹаг Аллаһын мүәјјән тәләбләри вар вә О, хидмәтчиләриндән бу тәләбләрә ҹаваб вермәји ҝөзләјир. Мәсәлән, Јеһова тәләб едир ки, хидмәтчиләри әхлагсызлыгдан, бүтпәрәстликдән, оғурлугдан, сојғунчулугдан, гатилликдән вә ҹиндарлыгдан узаг дурсун (1 Кор. 6:9, 10; Вәһј 21:8).

Мәҝәр разылашмајаҹагсыныз ки, Јеһованын тәләбләри јериндәдир вә бизи горујур? Ким истәмәз ки, онун әтрафындакылар сүлһпәрвәр, дүзҝүн, етибарлы адамлар олсун? Бизим баҹы-гардашларымыз мәһз белә адамлардыр. Буна сәбәб одур ки, биз өзүмүзү Аллаһа һәср едәркән Кәламындакы тәләбләрә ујғун јашајаҹағымыза сөз вермишик.

Бәс әҝәр вәфтиз олунмуш мәсиһи зәифлик ҝөстәриб ҹидди ҝүнаһ ишләдәрсә, онда неҹә? Јеһованын кечмишдә јашамыш садиг хидмәтчиләри дә ҝүнаһлара јол верирдиләр, анҹаг Аллаһ онлары бирдәфәлик рәдд етмирди. Ҝөтүрәк Давуд падшаһы. Давуд әхлагсызлыг етмиш вә адам өлдүрмүшдү, анҹаг Натан пејғәмбәр она демишди: «Јеһова ҝүнаһындан кечир» (2 Ишм. 12:13).

Давуд сидг-үрәкдән төвбә етдијинә ҝөрә Јеһова Аллаһ ону бағышламышды (Зәб. 32:1—5). Ејнилә, бу ҝүн дә Јеһованын хидмәтчиси јалныз төвбә етмәдији вә ја пис әмәлинә давам етдији тәгдирдә јығынҹагдан кәнар едилир (Һәв. 3:19; 26:20). Әҝәр интизам комитәсиндә олан ағсаггаллар инсанын сәмими-гәлбдән төвбә етдијини ҝөрмүрсә, һәмин адамы јығынҹагдан кәнар етмәли олурлар.

Әввәлҹә, бизә елә ҝәлә биләр ки, ҝүнаһкары јығынҹагдан кәнар етмәк сәрт ҹәзадыр, һәтта  гәддарлыгдыр. Бу кими һиссләр, хүсусилә дә, һәмин адам јахынымыз оланда биздә јарана биләр. Анҹаг Јеһованын Кәламы бу гәрарын мәһәббәтдән ирәли ҝәләрәк верилдијинә инанмағымыз үчүн тутарлы сәбәбләр ҝәтирир.

Иса демишди ки, «һикмәт әмәлләри сајәсиндә һаглы чыхыр» (Мәт. 11:19). Төвбә етмәјән ҝүнаһкарын јығынҹагдан кәнар едилмәси мүдрик гәрардыр вә бунун чох ҝөзәл бәһрәләри олур. Ҝәлин үчүнә бахаг:

Ҝүнаһкарын јығынҹагдан кәнар едилмәси Јеһованын адына шәрәф ҝәтирир. Биз Јеһованын адыны дашыдығымыз үчүн давранышымыз Јеһованын адына ја шәрәф ҝәтирир, ја да Онун адыны ләкәләјир (Әшј. 43:10). Оғулун һәрәкәтләри валидејнләринә ја башуҹалығы, ја да хәҹаләт ҝәтирдији кими, Аллаһын адыны дашыјан инсанларын да пис, јахуд јахшы һәрәкәтләри башгаларынын Аллаһа мүнасибәтинә мүәјјән гәдәр тәсир едир. Әҝәр Јеһованын адыны дашыјан инсанлар Онун әхлаг нормаларына ујғун јашајырларса, Аллаһын мүгәддәс ады уҹалыр. Һизгијалын ҝүнләриндә әтраф халглар Јеһованын адыны јәһудиләрлә бағлајырдылар (Һизг. 36:19—23). Бу ҝүн дә инсанлар Јеһованын адыны Јеһованын Шаһидләри илә бағлајырлар. Она ҝөрә дә биз Јеһованын ганунларына табе оланда Онун адына шәрәф ҝәтиририк.

Биз әхлага зидд ҝедән һәрәкәтләр едәндә Јеһованын мүгәддәс адына ләкә ҝәтиририк. Һәвари Бутрус мәсиһиләрә мәсләһәт вермишди: «Итаәткар ушаглар кими олун, вахтилә ҹаһиллик ичиндә јашајаркән дахилиниздә һөкм сүрмүш истәкләрә ујмајын. Сизи чағырмыш Мүгәддәс Аллаһ кими һәр бир ишиниздә мүгәддәс олун, ахы јазылыб: “Мүгәддәс олун, чүнки Мән мүгәддәсәм”» (1 Бут. 1:14—16). Тәмиз, мүгәддәс давраныш Аллаһын адына шәрәф ҝәтирир.

Анҹаг Јеһованын Шаһиди пис иш тутурса, чох еһтимал ки, бу, онун достларындан вә танышларындан ҝизли галмыр. Јығынҹагдан кәнаредилмә ҝөстәрир ки, Јеһованын халгы тәмиз халгдыр вә онлар һәмин тәмизлији горумаг үчүн Мүгәддәс Китабдакы ҝөстәришләрә риајәт едирләр. Бир дәфә Исвечрәдә јад бир адам Падшаһлыг залына ҝириб јығынҹағын үзвү олмаг истәдијини демишди. Сән демә, онун баҹысы әхлагсызлыг үстүндә јығынҹагдан кәнар едилибмиш. Һәмин киши «пис һәрәкәтләрә ҝөз јуммајан» тәшкилатын үзвү олмаг истәдијини билдирмишди.

Јығынҹагдан кәнаредилмә мәсиһи јығынҹағынын тәмизлијини горујур. Һәвари Булус Коринфдәки мәсиһиләрә ҝүнаһындан әл чәкмәјәнләри араларында сахламағын тәһлүкәли олдуғу барәдә хәбәрдарлыг етмишди. О, белә адамларын пис тәсирини бүтүн хәмири аҹыдан мајаја бәнзәтмишди, «азаҹыг маја бүтүн хәмири аҹыдыр», — дејә гејд етмишди. Сонра исә онлара мәсләһәт вермишди: «Пис адамы араныздан јох един» (1 Кор. 5:6, 11—13).

Булусун «пис адам» адландырдығы кәс ачыг-ачығына әхлагсызлыг едирди. Јығынҹағын диҝәр үзвләри исә һәтта она һагг газандырмаға башламышдылар (1 Кор. 5:1, 2). Әҝәр белә бир ҹидди ҝүнаһа ҝөз јумулсајды, онда башга мәсиһиләр јашадыглары позғун шәһәрин әхлагсыз адәтләринә мејил салардылар. Киминсә ҝүнаһлы һәрәкәтләринә ҝөз јумулса, башгалары Аллаһын нормаларына бармагарасы бахар (Ваиз 8:11). Үстәлик, төвбә етмәјән ҝүнаһкарлар суалты гаја олуб јығынҹагдакыларын иманыны ҝәми кими гәзаја уғрада биләрләр (Јһд. 4, 12).

Јығынҹагдан кәнаредилмә ҝүнаһкарын ағлыны башына ҝәтирә биләр. Бир дәфә Иса атасынын евини тәрк едән вә ејш-ишрәтә гуршаныб вар-јохуну пуч едән бир оғул барәдә мәсәл чәкмишди. Бу авара оғулун башы дашдан-даша дәјәндән сонра баша дүшүр ки, атасынын евиндән кәнарда һәјат мәнасыздыр, залымдыр. Ахырда онун ағлы башына ҝәлир, пешман олур вә атасынын евинә гајыдыр (Лука 15:11—24). Мәсәлдәки атанын оғлунун дәјишмәсини ҝөрүб севинмәси бизә Јеһованын һиссләрини баша дүшмәјә көмәк едир. Јеһова дејир: «Мән пис адамын өлүмүндән һәзз алмырам. Истәјирәм, о, өз јолундан дөнүб јашасын» (Һизг. 33:11).

Буна бәнзәр тәрздә мәсиһи јығынҹағындан, јәни өз руһани аиләләриндән кәнар едиләнләр, ола билсин, ҝеҹ-тез нәји итирдикләрини баша дүшәҹәкләр. Бир тәрәфдән тутдуглары јолун аҹы нәтиҹәләри, диҝәр тәрәфдән Јеһова вә Онун халгы илә сых мүнасибәтдә олдуглары  вахтын хош хатирәләри онларын ағлыны башына ҝәтирә биләр.

Бу ҹәзанын хејир вермәси үчүн мәһәббәт вә гәтијјәт тәләб олунур. Давуд мәзмурунда демишди: «Салеһ адам мәни вурса, истәдијиндәндир, мәни тәнбеһ етсә, санки, башыма јағ чәкәр» (Зәб. 141:5). Ҝәлин нүмунәјә бахаг: тутаг ки, сојуг гыш ҝүнүндә ҝәзинтијә чыхан адамын ҝүҹү түкәнир. Бәдәнинин һәрарәти ашағы дүшүр вә ону јуху басыр. Әҝәр о, гарын ичиндә јатса, өләҹәк. Јанындакы јолдашы көмәк ҝәлиб чатана гәдәр ону ајыг сахламаг үчүн арадабир үзүнә шиллә вурур. Шилләләр ағрытса да, она сағ галмаға көмәк едә биләр. Буна бәнзәр тәрздә Давуд баша дүшүрдү ки, һәрдән салеһ инсан онун хејри үчүн ону тәнбеһ едиб, инҹитмәли ола биләр.

Бир чох һалларда јығынҹагдан кәнаредилмә ҝүнаһ ишләдән адам үчүн јериндә верилән ҹәза олур. Мәгаләнин әввәлиндә ады чәкилән Хулианын оғлу тәхминән он илдән сонра әмәлләрини дүзәлтди, јығынҹаға гајытды, инди исә ағсаггал кими хидмәт едир. О дејир: «Јығынҹагдан кәнар едиләндә әмәлләримин аҹы нәтиҹәси илә үз-үзә галдым. Бу ҹәза мәнә лазым иди» (Ибр. 12:7—11).

Дүздүр, јығынҹагдан кәнаредилмә руһани фаҹиәдир, анҹаг бу, о демәк дејил ки, бунунла һәр шеј битир. Бу ҹәзанын өз мәгсәдинә чатмасы үчүн һәр кәс өз өһдәсинә дүшәни етмәлидир.

Ағсаггаллар јығынҹагдан кәнаредилмә гәрарыны билдирәркән Јеһова кими мәһәббәтлә давранмалыдырлар. Јығынҹагдан кәнар едилән адама меһрибанлыгла вә ајдын шәкилдә баша салмалыдырлар ки, јығынҹаға бәрпа олмаг үчүн һансы аддымлары атмалыдыр. Бундан савајы, ағсаггаллар әмәлләрини, аз да олса, дәјишән адама вахташыры баш чәкиб Јеһова Аллаһа ҝери дөнмәк үчүн нә едә биләҹәјини хатырлада биләрләр *.

Аилә үзвләри јығынҹагдан кәнаредилмә һагда гәрара һөрмәтлә јанашмагла һәм јығынҹаға, һәм дә ҝүнаһ едән адама мәһәббәт ҝөстәрмиш оларлар. Хулиан дејир: «Дүздүр, оғлума ҹаным јанырды, анҹаг онун һәрәкәтләри бизим арамызда сәдд чәкмишди».

Јығынҹағын бүтүн үзвләри јығынҹагдан кәнар едилмиш адамла данышмамагла вә һеч бир әлагәдә олмамагла мәһәббәт ҝөстәрә биләрләр (1 Кор. 5:11; 2 Јәһ. 10, 11). Бунунла, онлар Јеһованын ағсаггаллар васитәсилә вердији ҹәзанын тәсирини азалтмајаҹаглар. Бундан башга, онлар јығынҹагдан кәнар едилмиш адамын әзаб чәкән аилә үзвләринә даһа чох мәһәббәт ҝөстәриб, дајаг ола биләрләр. Һәмин аилә үзвләриндә елә һисс јаранмамалыдыр ки, һәмиманлылары илә үнсијјәт етмәкдән мәһрум едилибләр (Ром. 12:13, 15).

Хулиан сөзләринә белә јекун вурур: «Јығынҹагдан кәнаредилмә бизим хејримизә олан ҹәзадыр. Бу, бизә Јеһованын тәләбләринә ујғун јашамаға көмәк едир. Бу ҹәза инсана гәлб ағрысы версә дә, нәтиҹәси јахшы олур. Мән оғлумун сәһв һәрәкәтләринә ҝөз јумсајдым, о, һеч вахт дүз јола гајытмазды».