Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ФӘСИЛ 98

Һәвариләрин нөвбәти мүбаһисәси

Һәвариләрин нөвбәти мүбаһисәси

МӘТТА 20:17—28 МАРК 10:32—45 ЛУКА 18:31—34

  • ИСА ПЕЈҒӘМБӘР ӨЛӘҸӘЈИ ҺАГДА ЈЕНӘ ДЕЈИР

  • ҺӘВАРИЛӘР ВӘЗИФӘЈӘ САҺИБ ОЛМАГ ИСТӘЈИРЛӘР

Иса Мәсиһ илә шаҝирдләринин Перејанын ҹәнубундакы сәјаһәтләри баша чатыр. Инди онлар Әриһанын јахынлығында Иордан чајыны кечиб Јерусәлимә 33-ҹү илин Пасха бајрамыны гејд етмәјә ҝедирләр. Онларла бирҝә чохлу адам ҝедир.

Иса пејғәмбәр шаҝирдләриндән ирәлидә ҝедир. О Пасха бајрамына ҝеҹикмәмәк үчүн вахтында шәһәрдә олмаг әзминдәдир. Шаҝирдләр исә горхурлар. Чүнки Илазәр өлән заман Иса Мәсиһ Перејадан Јәһудијјәјә ҝетмәк истәјәндә Томас шаҝирдләрә демишди: «Ҝәлин ҝедәк, биз дә онунла өләк» (Јәһја 11:16, 47—53). Јерусәлимә ҝетмәк чох тәһлүкәлидир. Буна ҝөрә дә тәәҹҹүблү дејил ки, шаҝирдләр Јерусәлимә горха-горха ҝедирләр.

Иса пејғәмбәр шаҝирдләрини гаршыда ҝөзләјән һадисәләрә һазырламаг үчүн онлары гыраға чәкиб дејир: «Инди Јерусәлимә ҝедирик. Инсан Оғлу бөјүк каһинләрин вә мирзәләрин әлинә вериләҹәк вә онлар инсан Оғлуну өлүмә мәһкум едәҹәкләр. Ону башга халглардан олан адамлара тәслим едәҹәкләр, онлар да инсан Оғлуну лаға гојаҹаг, гамчылајыб дирәкдә едам едәҹәкләр. Амма о, үчүнҹү ҝүндә дириләҹәк» (Мәтта 20:18, 19).

Бу артыг үчүнҹү дәфәдир ки, Иса Мәсиһ шаҝирдләринә өлүб дириләҹәји барәдә данышыр (Мәтта 16:21; 17:22, 23). Лакин бу дәфә о, дирәкдә едам олунаҹағыны да дејир. Онлар гулаг асырлар, лакин буну дәрк етмирләр. Ола билсин, онлар Исраил падшаһлығынын јенидән јер үзүндә бәрпа олунаҹағына инаныр вә јер үзүндә падшаһлыгда Мәсиһлә бирҝә шан-шөһрәтә саһиб олаҹагларыны ҝөзләјирләр.

Пасхаја ҝедәнләр арасында һәвари Јагубла Јәһјанын анасы Сәлимә дә вар. Иса пејғәмбәр бу ики гардашы тез өзләриндән чыхдыглары үчүн «илдырым оғуллары» адландырмышды (Марк 3:17; Лука 9:54). Артыг бир нечә вахтдыр ки, бу гардашларын үрәјиндә Мәсиһин падшаһлығында јүксәк вәзифә тутмаг истәји јараныб вә бу истәји аналарына да билдирибләр. Буна ҝөрә дә Сәлимә Иса пејғәмбәрә јахынлашараг онун гаршысында диз чөкүр вә оғулларынын адындан хаһиш едир. Пејғәмбәр ондан сорушур: «Нә истәјирсән?» О дејир: «Сөз вер ки, Падшаһлығында бир оғлум сәнин сағында, о бириси солунда отураҹаг» (Мәтта 20:20, 21).

Әслиндә буну Јагубла Јәһја истәјиб. Иса Мәсиһ ҝәләҹәкдә рүсвај едилиб алчалдылаҹағыны нәзәрдә тутараг онлара дејир: «Сиз нә истәдијинизи билмирсиниз. Мәним ичәҹәјим ҹамдан ичә биләрсиниз?» Онлар дејирләр: «Бәли, ичә биләрик» (Мәтта 20:22). Ҝөрүнүр, бу сөзләрин онлар үчүн нә демәк олдуғуну дәрк етмирләр.

Бунунла белә, Мәсиһ онлара дејир: «Мәним ичәҹәјим ҹамдан ичәҹәксиниз, амма кимин сағымда, кимин солумда отураҹағыны мән һәлл етмирәм. Атам бу јерләри кимин үчүн һазырлајыбса, онлар да орада отураҹаглар» (Мәтта 20:23).

Галан он һәвари Јагубла Јәһјанын Иса пејғәмбәрдән нә хаһиш етдијини хәбәр тутанда һиддәтләнир. Бәлкә дә, бундан әввәл һәвариләр арасында кимин бөјүк олаҹағы илә әлагәдар галхан мүбаһисәдә бу ики гардаш даһа фәал олмушду (Лука 9:46—48). Гардашларын индики хаһиши ҝөстәрир ки, һәвариләрин һамысы Иса пејғәмбәрин тәвазөкарлыға даир вердији нәсиһәти гулагардына вурублар. Әфсуслар олсун ки, онлар һәлә дә бу нијјәтләриндән әл чәкмәјибләр.

Иса пејғәмбәр бу ихтилафы вә јаранан инҹиклији арадан галдырмаг үчүн он ики һәварисини бир јерә топлајыр. О, мүлајимликлә онлара нәсиһәт верир: «Сиз јахшы билирсиниз ки, халгларын һөкмдарлары сајыланлар онларын үзәриндә ағалыг едир вә халгларын рәһбәрләри онлара башчылыг едирләр. Амма сизин аранызда белә олмамалыдыр. Аранызда бөјүк олмаг истәјән гуллуғунузда дурмалыдыр, биринҹи олмаг истәјән һамыныза нөкәрчилик етмәлидир» (Марк 10:42—44).

Иса Мәсиһ һәвариләринә өзүнү нүмунә ҝәтирәрәк дејир: «Инсан Оғлу да она ҝөрә ҝәлмәјиб ки, она гуллуг етсинләр, әксинә, о, хидмәт етмәк вә бир чохлары уғрунда һәјатыны фидјә кими вермәк үчүн ҝәлиб» (Мәтта 20:28). Тәхминән үч илдир ки, Мәсиһ инсанлара хидмәт едир вә тезликлә бәшәријјәт уғрунда һәтта ҹаныны гурбан верәҹәк! Беләликлә, шаҝирдләри дә онун нүмунәсини изләјәрәк башгаларынын онлара хидмәт етмәсини ҝөзләмәк вә јүксәк мөвге тутмаг әвәзинә, башгаларына хидмәт етмәли вә өзләрини онлардан ашағы тутмалыдырлар.