Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ФӘСИЛ 59

Инсан оғлу кимдир?

Инсан оғлу кимдир?

МӘТТА 16:13—27 МАРК 8:22—38 ЛУКА 9:18—26

  • ПЕЈҒӘМБӘР КОР АДАМЫ САҒАЛДЫР

  • БУТРУС ПАДШАҺЛЫҒЫН АЧАРЛАРЫНЫ АЛЫР

  • ПЕЈҒӘМБӘР ӨЛҮБ ДИРИЛӘҸӘЈИНИ ДЕЈИР

Иса Мәсиһ шаҝирдләри илә Бејтсәјдаја ҝәлир. Онун јанына кор бир адамы ҝәтирирләр вә хаһиш едирләр ки, бу адама тохунуб ону сағалтсын.

О, кор адамын әлиндән тутуб ону кәнддән чыхарыр, сонра ҝөзләринә түпүрүб ондан сорушур: «Бир шеј ҝөрүрсән?» О ҹаваб верир: «Адамлары ҝөрүрәм. Онлар ағаҹа бәнзәјирләр, амма ҝәзирләр» (Марк 8:23, 24). Пејғәмбәр әлләрини бу адамын ҝөзләринин үстүнә гојуб онун ҝөзләрини ачыр. Сонра она тапшырыр ки, евинә ҝетсин, амма кәндә ҝирмәсин.

Инди Иса пејғәмбәр шаҝирдләри илә бирҝә шимала, Филипи Гејсәријјәси бөлҝәсинә јолланыр. Бу, тәхминән 40 километрлик узун јохушдур. Бу әрази дәниз сәвијјәсиндән 350 метр һүндүрлүкдәдир вә шимал-шәргә тәрәфә гарлы Һәрмун дағы узаныр. Ҝөрүнүр, онларын сәфәри бир нечә ҝүн чәкир.

Јолда Иса пејғәмбәр дуа етмәк үчүн шаҝирдләриндән ајрылыр. Онун өлүмүнә ҹәми доггуз-он ај галыр вә о, шаҝирдләриндән өтрү нараһатдыр. Бәзиләри артыг онун ардынҹа ҝетмирләр. Диҝәрләри исә онун нәјә ҝөрә падшаһ олмагдан имтина етдијини, һабелә ондан әламәт истәјәнләрә нәјә ҝөрә әламәт ҝөстәрмәдијини баша дүшмәдикләринә ҝөрә мәјус олуб чаш-баш галыблар.

Шаҝирдләр онун дуа етдији јерә ҝәләндә Иса пејғәмбәр сорушур:

— Ҹамаат нә дејир? Инсан Оғлу кимдир?

— Кимиси дејир, Вәфтизчи Јәһјадыр, кимиси дејир, Илјасдыр. Кимиси дә Әрәмја вә ја пејғәмбәрләрдән биридир дејир.

Инсанларын фикринҹә, Иса Мәсиһ бу өлән мөминләрдән биридир вә дирилиб. Шаҝирдләрин нә дүшүндүјүнү мүәјјән етмәк үчүн Мәсиһ онлардан сорушур:

— Бәс сизҹә, мән кимәм?

Шимон Бутрус дәрһал ҹаваб верир:

— Сән Мәсиһсән, вар олан Аллаһын Оғлусан (Мәтта 16:13—16).

Иса пејғәмбәр Бутрусун хошбәхт адам олдуғуну дејир, чүнки Аллаһ бүтүн бунлары она әјан едиб. О әлавә едир: «Сәнә дејирәм: сән Бутруссан. Мән јығынҹағымы бу гајанын үзәриндә тикәҹәјәм вә Мәзар она галиб ҝәлә билмәјәҹәк». Иса Мәсиһ нәзәрдә тутур ки, јығынҹағы шәхсән өзү тәшкил едәҹәк вә бу јығынҹағын үзвләри јердә һәјатларыны сәдагәтлә баша вурсалар, һәтта өлүм дә онлары көләликдә сахлаја билмәјәҹәк. О, Бутруса вәд едир: «Мән сәнә сәмави Падшаһлығын ачарларыны верәҹәјәм» (Мәтта 16:18, 19).

Амма бу, о демәк дејил ки, Иса пејғәмбәр Бутруса һәвариләрин арасында әсас јери верәҹәк, ја да ону јығынҹағын тәмәли едәҹәк. Иса Мәсиһ өзү гајадыр вә јығынҹаг онун үзәриндә тикиләҹәк (1 Коринфлиләрә 3:11; Ефеслиләрә 2:20). Бутрус исә үч «ачар» алаҹаг вә бу ачарларла мүхтәлиф адамлар үчүн сәмави Падшаһлыға дахил олмаға имкан ачаҹаг.

Биринҹи ачардан Бутрус ерамызын 33-ҹү илинин Әллинҹи ҝүн бајрамында истифадә едәҹәк. О, төвбә едән јәһудиләрә вә прозелитләрә хилас үчүн нә етмәк лазым олдуғуну ҝөстәрәҹәк. Икинҹи ачары иман ҝәтирән сәмәријјәлиләр үчүн истифадә едәҹәк вә онларын Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәк имканы јаранаҹаг. Үчүнҹү ачары исә Бутрус ерамызын 36-ҹы илиндә сүннәт едилмәмиш халглар үчүн ишләдәҹәк вә онлара да бу имкан ачылаҹаг. Бу инсанлардан илки Корнили вә онун гоһум-гоншусу олур (Һәвариләрин ишләри 2:37, 38; 8:14—17; 10:44—48).

Иса пејғәмбәр һәвариләрлә сөһбәтинә давам едир. О дејир ки, Јерусәлимдә ону әзаб вә өлүм ҝөзләјир. Бу хәбәр һәвариләри сарсыдыр. Бутрус Иса Мәсиһин дирилиб Аллаһын дәрҝаһына галхаҹағыны баша дүшмәдијиндән ону гыраға чәкиб дејир: «Өзүнә јазығын ҝәлсин, Аға! Белә шеј һеч вахт ола билмәз!» Иса пејғәмбәр күрәјини Бутруса чевириб: «Чәкил габағымдан, Шејтан! Сән мәнә мане олурсан. Чүнки сәнин ағлындакы Аллаһын фикирләри дејил, инсан фикирләридир», — дејә ҹаваб верир (Мәтта 16:22, 23).

Пејғәмбәр һәвариләрлә јанашы башгаларыны да чағырыр вә ачыглајыр ки, онун давамчысы олмаг һеч дә асан олмајаҹаг. О дејир: «Ким ардымҹа ҝәлмәк истәјирсә, гој өзүнү инкар етсин, ишҝәнҹә дирәјини ҝөтүрүб даима ардымҹа ҝәлсин. Чүнки һәјатыны хилас етмәк истәјән ону итирәҹәк, амма һәјатыны мәним уғрумда вә мүждә уғрунда итирән ону хилас едәҹәк» (Марк 8:34, 35).

Дүздүр, Иса пејғәмбәрин лүтфүнү газанмаг үчүн шаҝирдләри ҹәсур вә фәдакар олмалыдыр. О, белә дејир: «Ким бу зинакар, ҝүнаһкар нәсил гаршысында мәндән вә сөзләримдән утанарса, инсан Оғлу да мүгәддәс мәләкләрлә өз Атасынын әзәмәтиндә ҝәләндә о адамы шаҝирди адландырмаға утанаҹаг» (Марк 8:38). Бәли, Иса пејғәмбәр зүһур едәндә «һәр кәсә әмәлләринә ҝөрә верәҹәк» (Мәтта 16:27).