Иса пејғәмбәр дејир ки, јалныз кичик груп инсан сәмави Падшаһлыгда јер алаҹаг (Лука 12:32). Амма бу мөһтәшәм мүкафата башдансовду јанашмаг олмаз. Пејғәмбәр билдирир ки, Падшаһлыгда јер алмаг истәјән адам мүтләг дүзҝүн әһвал-руһијјәдә олмалыдыр.

Буна ҝөрә дә Иса пејғәмбәр өз шаҝирдләрини онун зүһуруна һазыр олмаға сәсләјир. О дејир: «Һазыр олун, гој чырағыныз һәмишә јансын. Сиз ағасынын тој зијафәтиндән гајытмасыны ҝөзләјән, аға ҝәлиб гапыны дөјәндә гапыны дәрһал ачан адамлар кими олун. Аға ҝәләндә ојаг тапдығы нөкәрләр неҹә дә хошбәхтдирләр!» (Лука 12:35—37).

Шаҝирдләр Иса пејғәмбәрин чәкдији мәсәли асанлыгла баша дүшүрләр. Мәсәлдәки нөкәрләр һазыр вәзијјәтдә дуруб ағанын ҝәлишини ҝөзләмәлидирләр. Пејғәмбәр буну белә изаһ едир: «Әҝәр аға ҝеҹ, һәтта ҝеҹә јарысындан сонра да ҝәлиб онлары ојаг тапарса, о нөкәрләр неҹә дә хошбәхтдирләр!» (Лука 12:38).

Бу сөзләрлә Иса пејғәмбәр садәҹә нөкәрләрә вә ја ишчиләрә чалышган олмалары һагда мәсләһәт вермәк фикриндә дејил, Иса Мәсиһ өзүнү дә бу мәсәлә дахил едәндә һәр шеј ајдын олур. О, шаҝирдләринә белә дејир: «Сиз дә һазыр олун, чүнки инсан Оғлу ҝөзләмәдијиниз саатда ҝәләҹәк» (Лука 12:40). Бәли, Иса пејғәмбәр ҝәләҹәкдә зүһур едәҹәк вә истәјир ки, онун давамчылары вә хүсусилә дә, һәмин кичик груп буна һазыр олсун.

Бутрус Иса пејғәмбәрин сөзләрини там баша дүшмәк истәдији үчүн сорушур: «Аға, сән бу мәсәли тәкҹә бизим үчүн чәкирсән, јохса һамы үчүн?» Пејғәмбәр Бутруса конкрет ҹаваб вермәјиб бунунла бағлы мәсәл чәкир: «Өз гуллугчуларына вахтлы-вахтында јемәк пајларыны вермәк үчүн онларын үзәриндә ағанын гојаҹағы садиг вә ағыллы нөкәрбашы кимдир? Ағасы ҝәләндә иш башында олан нөкәр неҹә дә хошбәхтдир! Инанын, ағасы бүтүн әмлакынын идарәсини она тапшыраҹаг» (Лука 12:41—44).

Әввәлки мәсәлдә «аға», еһтимал ки, Иса Мәсиһин өзүдүр. Демәли, белә гәнаәтә ҝәлмәк олар ки, «садиг нөкәрбашы» Падшаһлыг тахтында әјләшәҹәк «кичик сүрү»нүн бир һиссәсини тәмсил едир (Лука 12:32). Бурада Мәсиһ билдирир ки, бу групун бәзи үзвләри Ағанын гуллугчуларына вахтлы-вахтында руһани јемәк пајларыны верәҹәк. Беләҹә, Иса пејғәмбәрин тәлим вердији вә руһани гида илә тәмин етдији Бутрус, һәм дә диҝәр шаҝирдләр гәнаәтә ҝәлә биләрләр ки, бир дөвр ҝәләҹәк вә о дөврдә инсан Оғлу зүһур едәҹәк. Һәмин дөврдә Ағанын гуллугчуларыны, јәни Иса Мәсиһин давамчыларыны руһани гида илә тәмин едән бир гурулуш фәалијјәт ҝөстәрәҹәк.

Иса Мәсиһ онларын һәмишә ајыг-сајыг олмаларынын вә әһвал-руһијјәләринә диггәт јетирмәләринин сәбәбини диҝәр тәрәфдән ҝөстәрир. Чүнки инсан зәифләјә вә һәтта о дәрәҹәјә чата биләр ки, һәмиманлыларына гаршы чыхсын. Мәсиһ дејир: «Ишдир, әҝәр о нөкәр үрәјиндә: “Ағам ҝеҹикир”, — дејиб нөкәрләри вә гарабашлары дөјәрсә, јејиб-ичиб сәрхошлуг едәрсә, ағасы онун ҝөзләмәдији ҝүн вә билмәдији саатда ҝәлиб она ағыр ҹәза верәҹәк вә онун агибәти имансызларла ејни олаҹаг» (Лука 12:45, 46).

Иса Мәсиһ дејир ки, о, «јер үзүндә алов јандырмаға» ҝәлиб. О, буну гызғын мүбаһисәләрә сәбәб олан, сонрадан исә сахта тәлимләри вә адәт-әнәнәләри мәһв едән мәсәләләри галдырмагла едир. Бу алов һәтта јахын сајылан инсанлары да бир-бириндән ајырыр вә беләҹә, ата оғула, оғул атаја гаршы, ана гыза, гыз анаја гаршы,  гајынана ҝәлинә, ҝәлин гајынанаја гаршы чыхыр (Лука 12:49, 53).

Бу фикирләр әсасән онун давамчыларына аиддир. Бундан сонра Иса пејғәмбәр үзүнү халга тутур. Чүнки орадакыларын чоху сүбутлары ҝөрә-ҝөрә инадкарҹасына онун Мәсиһ олдуғуну даныр. Буна ҝөрә дә пејғәмбәр онлара мүраҹиәт едир: «Гәрбдән галхан бир булуд ҝөрәндә дејирсиниз: “Туфан олаҹаг”. Белә дә олур. Ҹәнуб күләјинин әсдијини ҝөрәндә дејирсиниз: “Бәрк исти олаҹаг”. Белә дә олур. Икиүзлүләр! Јерин вә ҝөјүн ҝөрүнүшүндән һаванын неҹә олаҹағыны мүәјјән едә билирсиниз. Бәс неҹә олур ки, бу заманда баш верәнләрин мәнасыны дәрк едә билмирсиниз?» (Лука 12:54—56). Ҝөрүнүр ки, онлар буна һәлә һазыр дејилләр.