ӘҜӘР бир ушаг өлүб, сонрадан дирилсәјди, тәсәввүр едирсән, онун анасы һансы һиссләри кечирәрди? Ананын севинҹинин һәдди-һүдуду олмазды! Бәс өлән адам дирилә биләр? Нә вахтса белә бир шеј олубму?

Шәкилдәки кишијә, гадына вә балаҹа оғлана бах. Киши Илјас пејғәмбәрдир, о бириләр исә Сарфат шәһәриндән олан дул гадын вә онун оғлудур. Бир дәфә бу ушаг хәстәләнир, һалы ҝет-ҝедә писләшир вә сонда өлүр. Илјас гадына дејир: ‘Ушағы мәнә вер’.

Пејғәмбәр ушағы јухары отаға апарыб, чарпајыја узадыр. Сонра дуа едир: ‘Еј Јеһова Аллаһ, гој бу оғлан јенидән јашасын’. Елә бу ан ушаг нәфәс алмаға башлајыр! Илјас ону ашағы отаға ҝәтириб анасына дејир: ‘Бах, оғлун сағдыр!’ Елә буна ҝөрә дә ана бу гәдәр хошбәхтдир.

Јеһованын диҝәр бир пејғәмбәринин ады Елишадыр. О, Илјасын көмәкчисидир. Бир гәдәр вахтдан сонра Јеһова Елишаја да мөҹүзә ҝөстәрмәк гүввәси верир. Ҝүнләрин бириндә Елиша Шунем шәһәринә ҝедир. Орада бир гадын она хејирхаһлыг ҝөстәрир. Бу хејирхаһлығына ҝөрә Аллаһ һәмин гадына бир оғул верир.

Ушаг бөјүјүр. Бир ҝүн сәһәр о, тарлада ишләјән атасынын јанына ҝедир вә бирдән ‘вај, башым ағрыјыр!’ дејә гышгырмаға башлајыр. Ушағы евә ҝәтирдикдән сонра о өлүр. Ана үчүн бу неҹә дә бөјүк фаҹиәдир! Гадын дәрһал дуруб Елишанын јанына ҝедир.

Елиша ҝәләндә өлән ушағын узандығы отаға кечир. Сонра Јеһоваја дуа едиб ушағын үстүнә узаныр. Бир аздан ушағын бәдәни исинир вә о једди дәфә асгырыр. Анасы ҝәлиб ушағыны сағ ҝөрәндә неҹә дә севинир!

Индијәдәк чох инсан өлүб. Бу, онларын аиләләринә вә достларына бөјүк кәдәр ҝәтириб. Биз өлүләри дирилдә билмәрик. Лакин Јеһова Аллаһ буна гадирдир. Онун милјонларла инсанлары һәјата неҹә гајтараҹағы һаггында нөвбәти фәсилләрдән даһа чох өјрәнәҹәјик.