ТӘСӘВВҮР ЕДИН КИ, јашадығыныз әразијә тәзә һәким тәјин олунуб. Ола билсин, әввәлҹә сиз онун јанына ҝетмәјә еһтијат едәҹәксиниз. Анҹаг бу һәкимин дост-танышларыныза көмәји дәјдијини биләндә вә онларын сағламлығынын хејли дәрәҹәдә јахшылашдығыны ҝөрәндә, јәгин мүајинә үчүн сиз дә һәмин һәкими сечәрдиниз.

Мүгәддәс Јазылары мүәјјән мәнада бу һәкимлә мүгајисә етмәк олар. Бәзи инсанлар бу јазылара мүраҹиәт етмәјә әввәл-әввәл тәрәддүд едирләр. Лакин орада олан мүдрик мәсләһәтләри тәтбиг едәндә һәјатлары јахшылыға доғру хејли дәјишир. Ҝәлин бәзи нүмунәләри нәзәрдән кечирәк.

Сәријјә адлы бир гадын бөлүшүр: «Евлилијимизин илк дөнәмләриндә һәјат јолдашым Һәбиб мәнә гаршы лагејд иди. Мән һирсимдән гышгыр-бағыр салыр, ону тәһгир едир, әлимә кечәни үстүнә атыр, һәтта она әл галдырырдым. Бәзән о дәрәҹәдә өзүмдән чыхырдым ки, һушуму итирирдим.

Һәбиб Мүгәддәс Китабы өјрәнмәјә башлајанда мән ону әлә салырдым. Лакин дәрс заманы о бири отагдан ҝизлиҹә гулаг асырдым. Бир ҝүн онларын Мүгәддәс Китабдан охудуглары бәзи ајәләри ешитдим: “Гој арвадлар Ағаја табе олур кими әрләринә табе олсунлар... Арвад... әринә дәрин һөрмәт бәсләсин” (Ефеслиләрә 5:22, 33). Бу сөзләр үрәјимә тәсир етди. Аллаһа јалварырдым ки, әримлә кобуд рәфтар етдијимә ҝөрә мәни бағышласын. Јахшы арвад олмағым үчүн дуа едиб көмәк диләјирдим. Тезликлә Мүгәддәс Китабы бирликдә өјрәнмәјә башладыг».

Мүгәддәс Китабда һәмчинин дејилир: «Әр дә арвадыны өз бәдәнини севдији кими севмәлидир» (Ефеслиләрә 5:28). Сәријјә сөзүнә белә давам едир: «Өјрәндикләримиз һәр икимизә мүсбәт тәсир етди. О, ишдән ҝәләндә мән она чај ҝәтирмәјә вә онунла мүлајим данышмаға башладым. Һәбиб дә, өз нөвбәсиндә, мәнимлә даһа нәвазишли давранырды вә ев ишләриндә мәнә көмәк едирди. Һәр икимиз дә чалышырдыг ки, бир-биримизә гаршы хејирхаһ, шәфгәтли олаг вә бир-биримизи үрәкдән бағышлајаг (Ефеслиләрә 4:32). Бунун сајәсиндә бир-биримизә мәһәббәтимиз вә һөрмәтимиз артды. Артыг 40 илдән чохдур ки, хошбәхт аиләјә саһибик. Аллаһын Кәламындакы һикмәтли мәсләһәтләр никаһымызы хилас етди!»

Тајиб дејир: «Мән өзүмдән тез чыхыр, далашыр вә башгаларыны силаһла һәдәләјирдим. Һәмчинин арвадым Зөһрәни дөјүрдүм,  һәтта елә вурурдум ки, јерә сәрилирди. Чохлары мәндән горхурду.

Бир ҝүн мән Иса пејғәмбәрин сөзләрини охудум: “Сизә јени бир әмр верирәм: бир-биринизи севин. Бир-биринизи мән сизи севдијим кими севин” (Јәһја 13:34). Бу мәнә ҝүҹлү тәсир бағышлады вә мән о андан дәјишмәк гәрарына ҝәлдим. Дахилимдә гәзәб јарандығыны һисс едәндә сакитләшмәк үчүн Аллаһа дуа едиб Ондан көмәк истәјирдим. Дәрһал гәзәбим сојујурду. Һәјат јолдашымла бирҝә Ефеслиләрә 4:26, 27 ајәләриндәки мәсләһәти тәтбиг етдик: «Гәзәбләнсәниз дә ҝүнаһ ишләмәјин, ҝүн батана гәдәр һирсли галмајын, Иблисә фүрсәт вермәјин». Һәр ахшам бирликдә Мүгәддәс Китабы охујур вә бизә көмәк етмәси үчүн Аллаһа дуа едирдик. Бу, ҝүн әрзиндә јашадығымыз стреси арадан галдырыр вә бизи бир-биримизә јахынлашдырырды.

Инди һамы мәни сүлһпәрвәр инсан кими таныјыр. Һәјат јолдашымла ушагларым мәни севир вә һөрмәт едирләр. Һал-һазырда чохлу достларым вар вә өзүмү Аллаһа јахын һисс едирәм. Мән сөзүн әсл мәнасында хошбәхтәм».

Галиб дејир: «Мән авара ҝәнҹләрә гошулмушдум. Чохлу сигарет чәкирдим вә ҝеҹәләри сәрхош һалда күчәләрдә сәрилиб галмаг мәндә адәт һалыны алмышды. Һәмчинин гејри-гануни наркотикдән — марихуанадан вә екстазидән истифадә едирдим, һәм дә онларын сатышы илә мәшғул олурдум. Онлары ҝүлләкечирмәз жилетимин алтында ҝизләдирдим. Бу гәдәр сәрт ҝөрүнмәјимә вә давранмағыма бахмајараг, горху ичиндә јашајырдым.

Сонра бир нәфәр мәнә Мүгәддәс Китабдан нөвбәти ајәләри ҝөстәрди: “Оғлум, нәсиһәтими унутма... Онлар сәнин өмрүнү, ҝүнүнү узадар, һәјатына раһатлыг ҝәтирәр” (Мәсәлләр 3:1, 2). Мән узун өмүр  вә динҹ һәјат арзулајырдым. Һәмчинин Кәламдан бу сөзләри охудум: “Әзизләрим, бизә верилмиш вәдләрин мүгабилиндә ҝәлин ҹисми вә руһу мурдарлајан һәр шејдән өзүмүзү тәмизләјәк вә Аллаһ горхусу илә там мүгәддәслијә јетишәк” (2 Коринфлиләрә 7:1). Беләликлә, наркотик маддәләрдән истифадә етмәји тәрҝитдим, пис достларымла әлагәми кәсдим вә Аллаһа хидмәт етмәјә башладым.

Артыг 17 илдир ки, наркотикдән ҹанымы гуртармышам. Инди мәним хошбәхт аиләм, ҝөзәл достларым вар, виҹданым да тәмиздир. Артыг һәр ахшам сәрхош һалда күчәләрдә јатмырам, динҹ шәкилдә өз чарпајымда јатырам».

«Јенијетмә јашларында ҹинајәткарлыгла мәшғул олурдум вә гурбанларымын чоху нифрәтлә јанашдығым бир етник групдан олан инсанлар иди»,— дејә Һарун адлы бир нәфәр етираф едир.

«Лакин мүәјјән вахтдан сонра Аллаһы ахтармаға башладым. Нәтиҹәдә, Мүгәддәс Јазылары арашдыран бир група раст ҝәлдим. Орада әввәлләр нифрәтлә јанашдығым етник групдан олан инсанлар вар иди. Онлар мәни ҝүләрүзлә саламлајырдылар! Һәмчинин диггәт јетирдим ки, орада мүхтәлиф иргдән олан инсанлар бир-биринә гајнајыб-гарышырлар. Бу мәни һејрәтләндирди! Сонра Мүгәддәс Китабда јазылан бу сөзләрин мәнасыны баша дүшдүм: “Аллаһ ајры-сечкилик етмәјән Аллаһдыр, һәр халгын ичиндә Ондан горхан вә дүзҝүн иш ҝөрән адамдан разыдыр” (Һәвариләрин ишләри 10:34, 35).

Бу ҝүн үрәјимдә һеч кимә гаршы нифрәт бәсләмирәм. Ән јахын достларымын арасында әввәлләр нифрәт етдијим етник групдан олан инсанлар да вар. Мүгәддәс Китаб васитәси илә Аллаһ мәнә башгаларыны севмәји өјрәтди».

Мәнсур адлы бир нәфәр дејир: «Мән јенијетмә оланда ики дәфә оғурлуға ҝөрә, бир дәфә исә бир нәфәри гәддарҹасына дөјдүјүмә ҝөрә һәбсә дүшмүшәм. Сонралар гијамчы дәстәјә гошулдум вә чохлу инсанын һәјатына баис олдум. Мүнагишә  вә тоггушмалар битдикдән сонра инсанлары сојмаг вә мәлумат алмаг үчүн һәдә-горху ҝәлән дәстәјә башчылыг етмәјә башладым. Ҹанҝүдәнләрим һәр јердә мәни мүшајиәт едирдиләр. Мән чох зоракы вә тәһлүкәли инсан идим.

Бир ҝүн нөвбәти ајәләри охудум: “Мәһәббәт сәбирли вә хејирхаһдыр. Мәһәббәт пахыл дејил, ловғаланмыр, гүррәләнмир, налајиг давранмыр, өз хејрини ҝүдмүр, тез өзүндән чыхмыр, она едилән пислијин һесабыны тутмур” (1 Коринфлиләрә 13:4, 5). Бу сөзләр мәнә ҝүҹлү тәсир бағышлады. Мән башга јерә көчдүм, Мүгәддәс Китабы өјрәнмәјә вә орадакы мәсләһәтләрә әмәл етмәјә башладым.

Артыг зоракылыгдан әл чәкмишәм. Инди мәнә Аллаһын Кәламынын мүәллими кими һөрмәт едирләр. Мән мәналы вә хошбәхт өмүр сүрүрәм».

Бу вә диҝәр сајсыз-һесабсыз нүмунәләр ҝөстәрир ки, «Аллаһын сөзү ҹанлы вә гүдрәтлидир» (Ибраниләрә 4:12). Онун мәсләһәтләри садә, фајдалы вә тәрбијәвидир.

Бәс Мүгәддәс Китаб сизә дә көмәк едә биләр? Әлбәттә, гаршылашдығыныз проблемдән асылы олмајараг, онун сизә бөјүк көмәји дәјә биләр: «Мүгәддәс Јазылардакы һәр кәлмә Аллаһдандыр вә тәлим, тәнбеһ, ислаһ үчүн, һәм дә салеһлијә ујғун тәрбијә үчүн фајдалыдыр. Бунун сајәсиндә Аллаһ бәндәси там сәриштәли, һәр ҹүр јахшы ишә тамамилә һазыр ола биләр» (2 Тимутијә 3:16, 17).

Буна ҝөрә дә ҝәлин Мүгәддәс Китабын әсас тәлимләриндән бәзиләрини нәзәрдән кечирәк.