1951-ҹи илин ијул ајы иди. Ҹакартадакы кичик јығынҹаг јығышыб Петер Вандерһаҝени гаршыламаға ҝетди. О, Индонезијаја ајаг басан илк Ҝилад мәзуну иди. Илин сонунда исә Австралијадан, Алманијадан вә Нидерланддан 13 мәзун ҝәлди. Онларын ҝәлиши илә Ҹакартада тәблиғчиләрин сајы, демәк олар ки, икигат артды.

Фредрика Ренскерс адлы һолландијалы хүсуси тәјинатлы мүждәчи хатырлајыр: «Елә билирдим ев-ев тәблиғ едәндә фикрими әл-гол һәрәкәтләри илә изаһ едәҹәјәм. Амма чохлары Нидерланд дилиндә данышдығы үчүн әввәл-әввәл әсасән о дилдә тәблиғ едирдим». Австралијалы Роналд Јака бөлүшүр: «Бәзиләримиз Индонезија дилиндә олан “шаһидлик үчүн вәрәгә”дән истифадә едирдик. Гапыны дөјмәздән габаг вәрәгәдә јазылан хош хәбәри охујуб әзбәрдән демәјә чалышырдым».

Хүсуси тәјинатлы мүждәчиләрин ҝөстәрдикләри тәшәббүс сајәсиндә бир илдә тәблиғчиләрин сајы сүрәтлә артараг 34-дән 91-ә чатды. 1951-ҹи ил сентјабрын 1-дә Андре Елијас гардашын Мәркәзи Ҹакартадакы евиндә Ҝөзәтчи Гүлләси Ҹәмијјәтинин филиалы јарадылды. Роналд Јака бура филиал хидмәтчиси тәјин олунду.

1951-ҹи илин нојабр ајында Петер Вандерһаҝен Манадоја (Шимали Сулавеси), Тео Ратунун өз јолдашы илә бирҝә јаратдығы кичик група тәјин олунду. Јерли әһалинин әксәријјәти христиан олдуғу үчүн Аллаһын Кәламына рәғбәт бәсләјирдиләр. Ев сакинләринин чоху Јеһованын Шаһидләрини евләринә дәвәт едиб онлардан Мүгәддәс Китаб тәлимләрини изаһ етмәләрини хаһиш едирдиләр. Чох вахт елә олурду  ки, онлар 10 нәфәрдән ибарәт група тәблиғ едирдиләр, он беш дәгигә кечмәмиш гулаг асанларын сајы һарадаса 50 нәфәрә чатырды. Бир саатын ичиндә исә мүзакирә чөлә гәдәр ҝедиб чыхыр вә 200 нәфәрә јахын адам сөһбәтә гошулурду.

1952-ҹи илин әввәлиндә Алберт вә Ҹејн Малтби ҹүтлүјү Индонезијанын икинҹи ән бөјүк шәһәри олан Сурабајада (Шәрги Јава) хүсуси тәјинатлы мүждәчиләр үчүн ев тәшкил етдиләр. Бу ҹүтлүјә алты хүсуси тәјинатлы мүждәчи баҹылар — Ҝертруд Отт, Фредрика Ренскерс, Сузи вә Мариан Стјува баҹылары, Евелина Плат вә Мими Һарп гошулду. Фредрика баҹы  дејир: «Әһалинин чоху мүсәлман иди. Онлар чох мүлајим вә меһрибан инсанлар идиләр. Әксәријјәти, санки, чохдандыр хош хәбәри ҝөзләјирмиш. Буна ҝөрә дә онларла Мүгәддәс Китаб дәрсләринә башламаг асан олду. Үч илә Сурабаја јығынҹағындакы тәблиғчиләрин сајы 75 нәфәрә чатды».

Һәмин вахтлар Падангда (Гәрби Суматра) јашајан Әзиз адлы мүсәлман бир киши филиала мәктуб јазыб Мүгәддәс Китабы өјрәнмәк истәдијини билдирди. 1930-ҹу илләрдә Әзизлә австралијалы өнҹүлләр Мүгәддәс Китаб дәрсләрини кечирдиләр. Анҹаг јапон ишғалы заманы Әзиз онларла әлагәни итирди. Ҝүнләрин бир ҝүнү Јеһованын Шаһидләринин дәрҹ етдији буклет онун әлинә дүшүр. О јазыр: «Буклетин үстүндә Ҹакартадакы үнваны ҝөрәндә чох севиндим». Мәктубу аландан дәрһал сонра филиал Франс ван Влет адлы рајон нәзарәтчисини Паданга јоллады. Орада Франс гардаш өјрәнди ки, Әзиз гоншусу Нәзәр Ризә тәблиғ едиб. Һәмин адам һәгигәтә сусамыш дөвләт ишчиси иди. Бу ики киши аиләләри илә бирҝә һәгигәти гәбул етдиләр. Әзиз гардаш сонрадан ағсаггал тәјин олунду. Нәзәр гардаш исә хүсуси өнҹүл олду. Ушагларынын чоху бу ҝүн дә Јеһоваја ҹанла-башла хидмәт едир.

Бир гәдәр сонра Франс ван Влет гејри-фәал һолланд бир гардаша баш чәкир. Һәмин гардаш Баликпапанда (Шәрги Калимантан) мүһарибәдән зәрәр ҝөрмүш нефттәмизләјән заводун бәрпа ишләриндә чалышырды. Франс гардаш онунла хидмәтә чыхды вә ону мараг ҝөстәрәнләрлә Мүгәддәс Китаб дәрсләринә башламаға тәшвиг етди. Гардаш Нидерланда гајытмаздан өнҹә Баликпапанда кичик бир груп тәсис етди.

Аз сонра тәзәҹә вәфтиз олунмуш Тити Кутин адлы баҹы Банҹармасинә (Ҹәнуби Калимантан) көчдү. Тити баҹы дајак тајфасындан олан гоһумларына тәблиғ етмишди. Онларын чоху һәгигәтә һај верди. Гоһумларындан бәзиләри  Калимантанын уҹгар кәндләринә гајыдараг груплар јаратмышдылар. Бу груплар бөјүјүб јығынҹаглара чеврилди.

Тәблиғ иши сүрәтлә ҝенишләндикҹә Индонезија дилиндә олан әдәбијјата тәләбат артды. 1951-ҹи илдә «Аллаһ һагдыр» адлы китаб Индонезија дилинә тәрҹүмә едилди. Анҹаг һөкумәт Индонезијанын орфографија системини јениләдији үчүн филиал һәмин китаба дүзәлишләр етмәли олду *. Китаб ишыг үзү ҝөрәндән сонра бөјүк охуҹу күтләси топлады.

1953-ҹү илдә филиал Индонезија дилиндә 250 нүсхә «Ҝөзәтчи гүлләси» журналыны чап етди. Бу нәшр 12 илдән сонра бурада дәрҹ олунан илк нәшр иди. Мимеографда чап олунан 12 сәһифәлик журналда әввәл-әввәл јалныз тәлим мәгаләләри јер алырды. Үч ил сонра журнал 16 сәһифәлик олду. Журналы һәр ај 10 000 нүсхә тиражла өзәл ширкәт чап едирди.

1957-ҹи илдән бәри Индонезија дилиндә һәр ај «Ојанын!» журналы чыхмаға башлады. Онун тиражы сүрәтлә артараг 10 000-ә ҝәлиб чатды. Өлкәдә чап кағызынын сајы мәһдуд  олдуғу үчүн гардашлар кағыза ҝөрә лисензија алмалы идиләр. Онларын әризәсинә бахан мәмур деди: «Дүшүнүрәм ки, “Минарә Пәнгавал” (“Ҝөзәтчи гүлләси”) журналы Индонезијанын ән ҝөзәл журналларындан биридир. Мәмнунијјәтлә јени журналын чап олунмасы үчүн сизә лисензија верәрәм».