1991-ҹи илдә Совет Иттифагынын дағылмасы илә Ҝүрҹүстан һөкумәти мүстәгиллик әлдә етди. Анҹаг сијаси дәјишикликләр вә вәтәндаш мүһарибәләри өлкәнин һәјат сәвијјәсини кәскин сурәтдә ашағы салды. Һәмин илләрдә рајон нәзарәтчиси кими хидмәт едән Ҝенади Гудадзе гардаш дејир ки, инсанлар чөрәк алмаг үчүн бүтүн ҝүнү нөвбәјә дурурду.

Һәмин дөврдә Јеһованын Шаһидләри фүрсәтдән истифадә едиб нөвбәјә дајанан инсанлара хош хәбәри чатдырырдылар. Ҝенади гардаш дејир: «Бу чәтин илләрдә демәк олар ки, һәр кәс хош хәбәрә гулаг асырды. Мүгәддәс Китабы өјрәнмәк истәјән јүзләрлә инсан бизә өз үнванларыны ҝөндәрирди».

 Һәр ҝөрүшүн сонунда гардашлар бу инсанларын адыны вә үнванларыны охујурду. Сонра исә тәблиғчиләр һансы үнваны истәјирдиләрсә, ҝөтүрүб баш чәкирдиләр.

Тбилисидә ағсаггал кими хидмәт едән Левани Сабашвили гардаш өз үнваныны вермиш бир әр-арвады хатырлајараг дејир: «Тәблиғчиләр бүтүн үнванлары ҝөтүрмүшдүләр, бирҹә бу әр-арвадын үнваны галмышды. Онлар узагда јашадыглары үчүн һеч ким ора ҝетмәк истәмирди. Үстәлик, онсуз да һамымызын бир нечә Мүгәддәс Китаб шаҝирди вар иди».

Бир нечә ај сонра бу әр-арвад өз үнванларыны тәзәдән ҝөндәрдиләр. Амма јенә дә ора һеч ким ҝедә билмәди. Онлар үчүнҹү дәфә дә үнванларыны ҝөндәрдиләр, амма бу дәфә бир јазы илә. Бу јазыда онлар «гојмајын ганымыз сизин үзәриниздә галсын» сөзләрини јазмышдылар (Һәв. 20:26, 27). Левани хатырлајыр: «Јени ил бајрамы вахты иди. Адәтән, биз бу әрәфәләрдә чалышырдыг инсанлара баш чәкмәјәк. Амма артыг сонраја сахлаја билмәздик, ҝетмәли идик».

Аллаһ һаггында өјрәнмәк арзусу илә алышыб јанан бу ҹүтлүјүн ады Роини вә Нана Григалашвили иди. Онлар сәһәрин ајазында гапыларынын ағзында Леванини вә онунла ҝәлән гардашы ҝөрәндә ҝөзләринә инана билмәдиләр. Гардашлар дәрһал онларла Мүгәддәс Китаб дәрси кечмәјә башладылар. Һал-һазырда Роини вә Нана өз ушаглары илә бирҝә өнҹүл кими хидмәт едирләр.

Һәгигәти ешидән инсанлар буна ҝөрә о гәдәр шад идиләр ки, истәјирдиләр буну башгалары да билсин. Онлар бундан  өтрү ҝүҹләрини, вахтларыны, пулларыны гурбан вермәјә һазыр идиләр. Инсанлара хош хәбәри чатдырмаг үчүн усанмадан уҹгар кәндләрә ҝедәнләрдән бири дә үзәрләриндә аилә мәсулијјәтләри олан Бадри вә Марина Копалиани ҹүтлүјү иди.

Һәфтә сонлары Бадри вә Марина јенијетмә оғланлары Гоча вә Левани илә бирҝә Тбилисинин шималында јерләшән ҝөзәл дағлыг бир әразијә, Душетијә ҝедирдиләр. Бәзән онлар кәндләрә чатмаг үчүн 150 километрлик гарлы јоллар гәт етмәли олурдулар.

Ҝүнләрин бир ҝүнү бир гадын Бадри илә јолдашыны өз иш јеринә дәвәт етди. Бадри дејир: «Ичәри ҝирәндә шока дүшдүм. Бөјүк бир отагда һарадаса әлли нәфәр бизи ҝөзләјирди! Әввәлҹә билмәдим нә едим. Тез Јеһоваја дуа етдим. Сонра Мәтта 24-ҹү фәсилдә ахырзаманын әламәтләри һагда олан ајәләри изаһ етмәјә башладым. Бу, бир нәфәрә  о гәдәр мараглы ҝәлди ки, сорушду: “Бәс кешишләримиз бизә буну нијә өјрәтмир?”»

Иса Мәсиһин өлүмүнү анма мәрасими бир чох сәмими инсанын һәгигәти ешитмәсинә сәбәб олду. Мисал үчүн, 1990-ҹы илдә Тбилисидә Ија Бадридзе адлы бир баҹынын евиндә кечирилән анма мәрасими гоншуларда мараг ојатмышды.

Ија баҹы анма мәрасимини кечирмәк үчүн өз евини тәклиф етмишди. Ушагларынын көмәјилә о, гонаг отағыны бошалтды. Бәс отурмаг үчүн стуллары һарадан тапды? Ҝүрҹүстанда белә бир адәт вар иди ки, бөјүк мәрасимләр оланда стол-стуллары кирајә ҝөтүрүрдүләр. Ија да белә етди. Анҹаг кирајә тәкҹә стул ҝөтүрдүјү үчүн сатыҹылар сорушурду: «Бәс стол лазым дејил? Јемәкләри һарада јејәҹәксиниз?»

Ија баҹы 13-ҹү мәртәбәдә јерләшән мәнзилиндә анма мәрасимини гејд етмәк үчүн ҝәләнләрин һамысыны јерләшдирә билди. Мәрасимә дүз 200 нәфәр ҝәлмишди! Әлбәттә ки, бу, гоншуларын ҝөзүндән јајынмады вә онлар Јеһованын Шаһидләри һагда суаллар вердиләр.

1992-ҹи илдә гардашлар Ҝүрҹүстанын мүхтәлиф әразиләриндә анма мәрасимини кечирмәк үчүн бөјүк заллар иҹарәјә ҝөтүрдүләр. Горидә јашајан Давид Самхарадзе гардаш дејир ки, сәјјар нәзарәтчиси ондан анма мәрасими илә бағлы һансы ишләрин ҝөрүлдүјүнү сорушду.

Сәјјар нәзарәтчи биләндә ки, баҹы-гардашлар евләрдә јығышмағы планлашдырырлар, сорушду: «Нә јахшы шәһәрдә бөјүк бир зал тутмаг истәмирсиниз?» Гардашларын шәһәрдә тапдыглары зал 1000 нәфәрлик иди, тәблиғчиләрин сајы исә ҹәми 100 нәфәр иди. Она ҝөрә гардашлар дүшүнүрдү ки, бу бојда јер тутмаға дәјмәз.

Сәјјар нәзарәтчи мәсләһәт ҝөрүб деди: «Әҝәр һәр тәблиғчи он нәфәр дәвәт еләсә, бүтүн јерләр долар». Онун вердији бу мәсләһәт тәблиғчиләр үчүн гејри-мүмкүн ҝөрүнсә дә, һамы әлиндән ҝәләни етди. Нәтиҹә тәблиғчиләри чох тәәҹҹүбләндирди. Анма мәрасиминә нә аз, нә чох дүз 1036 нәфәр ҝәлди! *

1992-ҹи илдә Ҝүрҹүстанда һәлә дә елә әразиләр вар иди ки, орада тәблиғ олунмамышды. Бәс өлкәдә игтисади бөһранын түғјан етдији бир вахтда һәмин әразиләрә хош хәбәр неҹә чатаҹагды?

О вахт Ҝүрҹүстанын гәрбиндә јашајан Тамази Библаја дејир: «Сәјјар нәзарәтчи бу мәсәлә илә бағлы мәсләһәтләшмәк үчүн бизимлә ҝөрүшдү. Хүсуси өнҹүлләрин тәшкили ишиндә елә дә тәҹрүбәмиз јох иди. Бир шеји билирдик ки, хош хәбәр јубанмадан тәблиғ олунмалыдыр» (2 Тим. 4:2).  Буна ҝөрә дә өнҹүлләр арасындан 16 нәфәр сечилди вә Ҝүрҹүстанын мүхтәлиф әразиләринә ҝөндәрилди. (Хәритәјә бахын.)

1992-ҹи илин мајында һәмин әразиләрә беш ај мүддәтинә тәјин олунан өнҹүлләри руһландырмаг мәгсәдилә үчсаатлыг хүсуси ҝөрүш тәшкил олунду. Ағсаггаллар һәр ај бу өнҹүлләри зијарәт едир, руһландырыр, лазым ҝәләрдисә, мадди јардым ҝөстәрирдиләр.

Манија Адуашвили вә Нази Жванија адлы ики өнҹүл баҹы Озурҝети шәһәринә тәјин олунмушду. О вахт 60 јашы олан Манија баҹы хатырлајыр: «Билирдик ки, Озурҝетинин јахынлығында һәгигәтлә марагланан бир гадын јашајыр. Буна ҝөрә дә ора чатар-чатмаз онунла ҝөрүшмәк үчүн вахт тәјин етдик. Евинә ҝедәндә ҝөрдүк ки, бизи ондан әлавә отуз нәфәр дә ҝөзләјир. Һәмин ҝүн биз бир нечә нәфәрә дәрс кечмәјә башладыг».

Нөвбәти ајлар да тәблиғимиз јахшы ҝетди. Ҹәми беш ајдан сонра артыг 12 нәфәр вәфтиз олмаға һазыр иди!

Павле Абдушелишвили вә Паата Морбедадзе адлы ики өнҹүл гардаш исә Сакеријә тәјин олунмушду. Бу шәһәр чох диндар бөлҝәдә јерләширди. Орада христиан дининин еһкамлары илә дәрин көк салмыш гәдим адәт-әнәнәләр бир-биринә гарышмышды.

Гышын оғлан чағы јахынлашырды вә өнҹүлләрин беш ајлыг тәјинаты гуртармаг үзрә иди. Паатаны тәрҹүмә ишинә көмәк етмәјә дәвәт етдиләр. Буна ҝөрә дә Павле сечим етмәли иди. О дејир: «Билирдим ки, гышы бурада кечирмәк мәним үчүн чәтин олаҹаг. Анҹаг дәрс кечдијим инсанларын көмәјә еһтијаҹы вар иди. Бу сәбәбдән галмаг гәрарына ҝәлдим.

Бурада бир аиләнин евиндә галдым. Бүтүн ҝүнү тәблиғдә олурдум. Ахшам евә ҝәләндә исә һәмин аилә илә бирҝә одун печинин әтрафында отурурдуг. Јатмаг вахты чатанда папағымы башыма тахыб икинҹи мәртәбәјә галхырдым вә галын јорғана бүрүнүб јатырдым».

Ағсаггаллар јазда Павленин јанына ҝәләндә артыг 11 нәфәр тәблиғчи олмаға һазыр иди. Сонра онларын һамысы вәфтиз олду.