Јарадылыш 20:1—18

  • Әбумәлик Сараны әринә гајтарыр (1—18)

20  Ибраһим Неҝевә көчдү+ вә Гәдислә+ Шур+ арасында мәскән салды. О һәмчинин бир мүддәт Гәрарда+ јашады.  Орада да Ибраһим арвады Сараны баҹысы кими тәгдим етди.+ Онда Гәрар падшаһы Әбумәлик* адам ҝөндәриб Сараны јанына ҝәтиздирди.+  Анҹаг ҝеҹә Аллаһ јухуда Әбумәликә ҝөрүнүб деди: «Бу гадыны апардығына ҝөрә сәни өлүм ҝөзләјир,+ чүнки о, әрдәдир, башгасына мәхсусдур».+  Әбумәликсә һәлә она тохунмамышды. Буна ҝөрә дә деди: «Јеһова, Сән ҝүнаһсыз халгы мәһв едәҹәксән?  Мәҝәр о өзү демәмишди ки, бу, мәним баҹымдыр? Гадын да демишди ки, о, мәним гардашымдыр. Буну етмәкдә мәним һеч бир пис нијјәтим олмајыб».  Аллаһ јухуда она ҹаваб вериб деди: «Мән дә билирәм ки, сән буну пис нијјәтлә етмәмисән. Буна ҝөрә дә гојмадым ки, она тохунуб Мәнә гаршы ҝүнаһ едәсән.  Инди исә кишинин арвадыны өзүнә гајтар, чүнки о, пејғәмбәрдир.+ Сәнин үчүн дуа едәр,+ сән дә сағ галарсан. Анҹаг гајтармасан, өзүнү дә, бүтүн нәслини дә өлмүш бил».  Әбумәлик сүбһ тездән галхыб бүтүн хидмәтчиләрини јанына топлады вә һәр шеји онлара данышды. Һамынын ҹанына горху дүшдү.  Сонра Әбумәлик Ибраһими чағыртдырыб деди: «Бу нә ојундур башымыза ачмысан? Сәнә нә пислијим дәјиб? Аз гала мәни дә, сәлтәнәтими дә бөјүк ҝүнаһа батырмышдын. Һеч јахшы иш тутмамысан. 10  Ахы буну етмәкдә мәгсәдин нә иди?»+ 11  Ибраһим ҹаваб вериб деди: «Өз-өзүмә фикирләшдим ки, јәгин бу јерләрдә Аллаһдан горхмурлар, арвадыма ҝөрә мәни өлдүрәҹәкләр.+ 12  Бир дә ки, о, доғрудан да, мәним баҹымдыр. Атамыз бирдир, садәҹә анамыз ајрыдыр. Мән ону алмышам.+ 13  Аллаһ мәни ата евимдән чыхарыб гүрбәтә апаранда+ она демишдим: “Мәнә бир јахшылыг ет: һара ҝетсәк, де ки, мән сәнин гардашынам”».+ 14  Әбумәлик Ибраһимә гојун-гузу, мал-гара, һәмчинин гул-гарабаш пај верди. Арвады Сараны да она гајтарды. 15  Сонра Әбумәлик деди: «Бу мәним торпағым, бу да сән. Үрәјин истәјән јердә јаша». 16  Сараја исә белә деди: «Гардашына+ мин ҝүмүш верирәм. Бу, јахынларын вә башгалары үчүн сәнин тәмиз олдуғуна сүбутдур*. Һеч кәс сәнин һаггында пис бир шеј дејә билмәз». 17  Ибраһим Аллаһа дуа етди, Аллаһ да Әбумәликә, онун арвадына вә гарабашларына шәфа верди. Белә ки, онларын јенә ушаглары олду. 18  Чүнки Јеһова Ибраһимин арвады Сараја ҝөрә Әбумәликин евиндәки бүтүн гадынлары сонсуз етмишди.+

Һашијәләр

Еһтимала ҝөрә, Филишт падшаһларына верилән рәсми титул.
Һәрфән: ҝөз өртүјүдүр. Гадынын исмәтинин ләкәләнмәдијини рәсмән тәсдиг етмәк вә ону башгаларынын тәнәсиндән мүдафиә етмәк үчүн ишләнән ибрани идиому.