Нәһәмја 4:1—23
4 Дивары бәрпа етдијимизи ешидәндә Санбалатын+ ганы гаралды, о, гәзәбләнди вә јәһудиләри лаға гојмаға башлады.
2 О, гардашларынын вә Сәмәријјә ордусунун гаршысында деди: «Бу јәһудиләр, јазыглар нә едирләр? Олмаја, инанырлар ки, бу бојда ишин өһдәсиндән ҝәлә биләҹәкләр?! Гурбан кәсәҹәкләр? Буралары бир ҝүнүн ичиндә бәрпа едәҹәкләр? Мәҝәр дағынтыларын ичиндән чыхардыглары јанмыш дашлары әввәлки шәклә сала биләрләр?»+
3 Онун јанында дуран әмуни+ Тубијјә+ деди: «Тикдикләри дивара бир бахын! Үстүнә түлкү чыхса, дағылар».
4 Мән дедим: «Ешит, еј Аллаһымыз, ҝөр бизә неҹә һәгарәт едирләр.+ Бизә етдикләри ришхәндләрә гој өзләри дүчар олсунлар,+ талан малы кими јад өлкәјә апарылсынлар.
5 Онларын тәгсирләринә, ҝүнаһларына ҝөз јумма! Онлары әфв етмә!+ Чүнки бәнналары тәһгир едирләр».
6 Биз дивары тикмәјә давам етдик. Бүтүн шәһәр диварыны јарыја гәдәр галдырдыг. Ҹамаат үрәкдән чалышырды.
7 Санбалат, Тубијјә+, әрәбләр+, әмуниләр вә ашдодлулар+ ешидәндә ки, Јерусәлим диварынын бәрпасы ирәлиләјир, арадакы бошлуглар һөрүлүр бәрк һирсләндиләр.
8 Онлар Јерусәлимә һүҹум етмәк вә шәһәрдә иғтишаш јаратмаг үчүн әлбир олдулар.
9 Биз исә Аллаһымыза дуа етдик. Онлардан мүһафизә олунмаг үчүн ҝеҹә вә ҝүндүз нөвбә чәкмәјә ҝөзәтчи гојдуг.
10 Амма Јәһуда халгы дејирди: «Ишчиләр тагәтдән дүшүб, учуглар исә чохдур! Диварлары тикиб гуртара билмәјәҹәјик».
11 Дүшмәнләримиз дә бир јандан дејирди: «Онлар хәбәр тутана гәдәр, бизи ҝөрәнә гәдәр артыг онларын арасында оларыг, онлары өлдүрүб иши дајандырарыг».
12 Һәмчинин дүшмәнләримизин гоншулуғунда јашајан јәһудиләр һәр дәфә јанымыза ҝәләндә елә һеј дејирдиләр: «Дүшмәнләр һәр тәрәфдән үстүмүзә һүҹум чәкәҹәк».
13 Буна ҝөрә дә мән диварын архасында, ашағыда, ачыг јерләрдә нәсилләринә ҝөрә гылынҹлы, низәли, ох-каманлы адамлар гојдум.
14 Онларын горхуја дүшдүјүнү ҝөрәндә дәрһал әсилзадәләрә+, мәмурлара вә бүтүн ҹамаата дедим: «Онлардан горхмајын!+ Јеһованы, бөјүк вә зәһмли Аллаһы+ јада салын! Гардашларыныз, оғул-гызларыныз, арвадларыныз вә евләриниз үчүн вурушун!»
15 Дүшмәнләримизә хәбәр чатды ки, биз онларын гурдуғу фитнәдән аҝаһыг вә Аллаһ онларын нијјәтини боша чыхарыб. Бундан сонра һәр биримиз дивары тикмәјә гајытдыг.
16 О ҝүндән етибарән, адамларымын јарысы тикинтидә чалышыр,+ диҝәр јарысы исә зиреһ ҝејиниб әлиндә низә, галхан вә ох-каман тутурду. Башчылар+ јәһудиләрин архасында дуруб онлара дајаг олурдулар.
17 Јәһудиләр исә дивары тикирдиләр. Фәһләләр бир әли илә ишләјир, о бири әли илә низә тутурдулар.
18 Бәнналарын һәр бири белинә гылынҹ бағлајыб ишләјирди, шејпурчу+ исә мәним јанымда дајанмышды.
19 Мән әсилзадәләрә, мәмурлара вә бүтүн ҹамаата дедим: «Ишимиз бөјүкдүр. Һәрәмиз диварын бир тәрәфиндә ишләјирик, бир-биримиздән аралыјыг.
20 Буна ҝөрә дә шејпур сәси ешидән кими јанымыза јығышын. Аллаһымыз бизим үчүн вурушаҹаг!»+
21 Беләҹә, дан јери сөкүләндән улдузлар ҝөрүнәнәдәк јарымыз ишләјир, јарымыз да әлиндә низә тутурду.
22 О заман мән ҹамаата дедим: «Гој һәр кәс өз нөкәри илә ҝеҹәләр Јерусәлимдә галсын. Ҝеҹәләр кешијимизи чәксин, ҝүндүзләрсә ишләсин».
23 Нә мән, нә гардашларым, нә нөкәрләрим+, нә дә архамҹа ҝәлән кешикчиләр — һеч биримиз палтарымызы әјнимиздән чыхармырдыг, силаһы сағ әлимиздән јерә гојмурдуг.
