Һакимләр 11:1—40
11 Ҝиладлы Ифтаһ+ ҹәсур вә иҝид адам иди. О, фаһишә гадынын оғлу иди, атасынын ады да Ҝилад иди.
2 Ҝиладын арвадындан да оғуллары олду. Онлар бөјүјәндә Ифтаһа: «Атамызын евиндә сәнә мирас дүшмүр, сән башга гадынын оғлусан», — дејиб ону говдулар.
3 Ифтаһ гардашларындан гачыб Тубда мәскән салды. Бош-бикар адамлар да башына јығылыб онун ардынҹа ҝетдиләр.
4 Бир мүддәт сонра әмуниләр исраиллиләрлә дөјүшә чыхды.+
5 Әмуниләр исраиллиләрлә дөјүшәндә Ҝилад ағсаггаллары Ифтаһы гајтарыб ҝәтирмәк үчүн јубанмадан Туба ҝетдиләр.
6 Онлар Ифтаһа дедиләр: «Ҝәл бизим сәркәрдәмиз ол, ҝедиб әмуниләрлә дөјүшәк».
7 Ифтаһ Ҝилад ағсаггалларына деди: «Мәнә нифрәт едиб атамын евиндән гован сиз дејилдиниз?+ Бәс инди нијә дара дүшәндә мәним јаныма ҝәлдиниз?»
8 Ҝилад ағсаггаллары Ифтаһа дедиләр: «Дүздүр, амма инди сәнин јанына ҝәлмишик. Әҝәр бизимлә ҝедиб әмуниләрлә дөјүшсән, бүтүн Ҝилад әһалиси үзәриндә башчы олаҹагсан».+
9 Ифтаһ Ҝилад ағсаггалларына ҹаваб верди: «Әҝәр мәни әмуниләрлә дөјүшмәк үчүн ҝери гајтарырсынызса, Јеһова онлары мәнә тәслим етсә, мән сизин башчыныз олаҹағам!»
10 Ҝилад ағсаггаллары деди: «Гој Јеһова арамызда шаһид олсун ки, сәнин дедијин кими едәҹәјик».
11 Ифтаһ Ҝилад ағсаггаллары илә ҝетди. Халг ону өзүнә башчы вә сәркәрдә тәјин етди. Ифтаһ Миспаһда Јеһованын өнүндә бүтүн сөзләрини тәкрар етди.+
12 Сонра Ифтаһ әмуниләрин+ падшаһына гасидләр ҝөндәриб деди: «Мәнә нә вермисиниз ки, ала билмирсиниз? Нијә өлкәмә басгын еләмисиниз?»
13 Әмун падшаһы Ифтаһын гасидләринә белә ҹаваб верди: «Исраил Мисирдән чыханда Әрнундан+ башлајыб Јәббуга, та Иордана гәдәр торпагларымы алмышды.+ Инди онлары хошлугла гајтар».
14 Ифтаһ гасидләрини јенидән Әмун падшаһынын јанына ҝөндәриб
15 деди:
«Ифтаһ белә дејир: “Исраил нә Муабын+, нә дә Әмунун+ торпағыны тутмајыб.
16 Исраил Мисирдән чыханда сәһра илә Гырмызы дәнизә+ ҝәлмиш вә Гәдисә+ ҝетмишди.
17 Сонра Әдум+ падшаһына гасидләр ҝөндәриб хаһиш етмишди: “Изин вер, өлкәндән кечәк”. Әдум падшаһы рүсхәт вермәмишди. Халг Муаб+ падшаһына да мүраҹиәт еләмишди, амма о да разылашмамышды. Буна ҝөрә дә Исраил Гәдисдә+ галмышды.
18 Онлар сәһра илә ҝедәндә Әдум вә Муаб торпагларындан јан кечмишдиләр.+ Муабын шәрг тәрәфи илә ҝедиб Әрнун бөлҝәсиндә дүшәрҝә салмышдылар.+ Онлар Муабын сәрһәдини кечмәмишдиләр,+ чүнки Әрнун Муабын сәрһәди иди.
19 Сонра Исраил Һәшбунда һөкмранлыг едән амори падшаһы Сиһуна гасидләр ҝөндәриб демишди: “Изин вер, сәнин мәмләкәтиндән кечиб өз торпағымыза ҝедәк”.+
20 Сиһун Исраилә етибар етмәјиб өз торпағындан кечмәјә иҹазә вермәмишди. О, бүтүн адамларыны топлајыб Јаһасда дүшәрҝә салмыш вә Исраиллә дөјүшмүшдү.+
21 Онда Исраилин Аллаһы Јеһова Сиһуну вә онун адамларыны Исраилин әлинә вермишди вә исраиллиләр онлары мәғлуб етмишдиләр. Исраил орада јашајан амориләрин торпағыны тутмушду.+
22 Беләликлә, онлар Әрнундан Јәббуга гәдәр вә сәһрадан Иордана гәдәр амориләрин бүтүн торпағыны зәбт етмишдиләр.+
23 Амориләри исраиллиләрин өнүндән Исраилин Аллаһы Јеһова говмушду.+ Инди сән ҝәлиб бу торпаға саһиб чыхмаг истәјирсән?
24 Мәҝәр сән өз аллаһын Кәмушун+ сәнә вердији торпаглары тутмурсан? Биз дә Аллаһымыз Јеһованын өнүмүздән говдуғу халгларын торпағыны мүлк едәҹәјик.+
25 Мәҝәр сән Муаб падшаһы Сәфур оғлу Балагдан+ артыгсан? Һеч о, Исраиллә чәкишди, јахуд онунла вурушду?
26 Исраил үч јүз илдир ки Һәшбунда, Аруирдә вә онларын әтрафындакы шәһәрләрдә,+ Әрнун боју шәһәрләрдә јашајыр. Нијә бу вахта гәдәр онлары говмаг ағлыныза ҝәлмәјиб?+
27 Мән сәнә пислик еләмәмишәм. Амма үстүмә ҝәлмәклә сән сәһв еләмисән. Гој Һакимимиз Јеһова+ исраиллиләрлә әмуниләр арасында һаким олсун”».
28 Амма Әмун падшаһы Ифтаһын сөзләрини веҹинә алмады.
29 Јеһованын руһу Ифтаһын үзәринә енди.+ О, Ҝиладдан вә Мәнәссәдән кечиб Ҝиладдакы Миспиһә ҝәлди.+ Орадан Әмун торпагларына доғру ирәлиләди.
30 Сонра Ифтаһ Јеһоваја нәзир едиб+ деди: «Әҝәр әмуниләри мәнә тәслим етсән,
31 онда әмуниләрлә дөјүшдән сағ-саламат гајыданда мәни гаршыламаг үчүн евимин гапысындан илк чыхан Сәнин олаҹаг, еј Јеһова.+ Ону јандырма гурбаны кими тәгдим едәҹәјәм».+
32 Ифтаһ әмуниләрлә дөјүшә ҝетди вә Јеһова онлары она тәслим етди.
33 О, Аруирдән та Миннитә вә Абил-Кәрамимә гәдәр онлары гырды, ијирми шәһәри дармадағын етди. Беләҹә, әмуниләр исраиллиләрә бојун әјдиләр.
34 Ифтаһ Миспаһа+, евинә гајытды. Гызы әлиндә гавал ојнаја-ојнаја онун габағына чыхды. О, Ифтаһын јеҝанә өвлады иди. Ондан башга нә оғлу, нә гызы вар иди.
35 Гызыны ҝөрәндә Ифтаһ јахасыны ҹырыб деди: «Вај, гызым! Белими гырдын. Өз әлимлә баламы евдән дидәрҝин салдым. Амма Јеһоваја нәзир етмишәм, сөзүмдән дөнә билмәрәм».+
36 Гыз атасына деди: «Ата, сән Јеһоваја нәзир етмисән, нәзирини јеринә јетир.+ Ахы Јеһова дүшмәнләрин әмуниләрдән гисасыны алды».
37 Сонра атасына белә деди: «Амма бир истәјим вар. Мәни ики ајлыг бурах, гој дағлара ҝедим, рәфигәләримлә бирҝә бакирә галаҹағыма ҝөрә ағлајым».
38 Атасы: «Ҝет», — дејиб ону ики ајлыг бурахды. Гыз рәфигәләрилә дағлара ҝедиб бакирә галаҹағына ҝөрә ағлады.
39 Ики ајдан сонра атасынын јанына гајытды. Атасы да онунла бағлы вердији нәзири јеринә јетирди.+ Она һеч вахт киши әли дәјмәди. Исраилдә белә бир адәт јаранды:
40 исраилли гызлар илдә дөрд ҝүн ҝедиб Ифтаһын гызыны вәсф едирдиләр.
